Ten Dom Smoka Karta z punktami jest to sprawozdanie z wydarzeń odcinek z tego tygodniaw którym postaciom przyznawane są punkty w skali od 0 do 10. Punkty będą przyznawane z dowolnego powodu lub bez powodu.

Nie może być walki smoków co tydzień. Musi być jakieś narastanie i następstwa. To sprawia, że ​​walki smoków są takie fajne, droga do każdej z nich kończy się ogniem i wrzaskiem. No cóż, teraz wracamy na tę ścieżkę. Wracamy do polityki i intryg, spotkań rady i skradania się. Nadal jednak słychać wrzaski. Głównie ze strony mnie podczas tych strzałów, które zalegały na sączących się ranach Aegona. Blech.

O, racja. Aegon żyje. W pewnym sensie. Aegon w pewnym sensie żyje. Przeżył rany po oparzeniach smoka, co czyni go, o ile mogę stwierdzić, jedyną osobą, która przeżyła czołowy atak smoka, który miał miejsce w zeszłym tygodniu. Jest jednak w złym stanie. Na tyle złym, że Aemond jest w stanie wślizgnąć się na tymczasowe miejsce u władzy z pomocą rady. Alicent, jak zwykle, nie czuje się z tym wszystkim najlepiej. Dojdziemy do tego wkrótce.

Gdzie indziej w królestwie: Daemon przechadza się po Harrenhal, udając małego tyrana, którym jest w snach, gdy te sny nie są… niepokojące; Rhaenyra i Jacaerys być może polują na jeźdźców smoków; wszyscy są smutni z powodu Rhaenys; a Baela kontynuuje swój stały wzrost w naszych wynikach sezonu, będąc najfajniejszą.

Czas przyznać punkty.

Jej najbardziej zaufany doradca i najzacieklejszy wojownik został właśnie zabity w bitwie przez tego samego zboczeńca, który zamordował jej syna. Jej wujek-mąż przebywa w dziurawym zamku, przebierając się za wielkiego, silnego mężczyznę, za którego chce, żeby wszyscy go uważali. Jej rada wciąż na nią szczeka, a jej najpotężniejsi sojusznicy marudzą i gapią się w dal. Wszystko, co chce zrobić, to wsiąść na swojego smoka i pomścić, uh, wiele rzeczy, na których mogłaby się skupić, z których żadnej nie może pomścić osobiście, ponieważ jest zbyt ważna, aby stracić ją w bitwie, a wszyscy widzieliśmy, co stało się z Aegonem, gdy sfrustrowany wleciał do walki, w której nie powinien brać udziału. Czy sugeruję, że myślę, że Daemon mógłby, gdyby miał okazję, wystrzelić swoją żonę i jej smoka z nieba w ten sam sposób, w jaki Aemond zrobił to swojemu bratu? Hmmm. Może tak. Tak, sugeruję to.

Ale.

ALE.

Widziałeś ten mały błysk w jej oku na samym końcu? Ten, kiedy mój słodki chłopiec Jacaerys sugeruje, żeby zrekrutowali innych ludzi z krwią Targaryenów, żeby spróbowali latać nieodebranymi smokami na wojnie? Ten, który towarzyszy jej powiedzeniu: „To szalona myśl”, w tym samym tonie, którego używa szef policji w filmie akcji, kiedy mówi: „To szalone… ale może na tyle szalone, żeby zadziałało”, do swojego nieobliczalnego detektywa, który nie gra według zasad, ale osiąga wyniki, do cholery?

Wygląda na to, że krzyczymy w kierunku sytuacji, którą najlepiej można opisać jako „randos on dragons”. Nigdy w życiu nie byłem bardziej podekscytowany niczym. Mam nadzieję, że dostaniemy pełny montaż muzyczny ludzi uczących się latać smokami. Przyjdę na plan i wyreżyseruję to, jeśli będę musiał.

Alicent wkrótce eksploduje. Nie widzę innego wyjścia. Ostatnio zabrano jej zbyt wiele, zarówno w sensie dosłownym (zabici i odrzuceni członkowie rodziny, odebrano jej autorytet itd.), jak i bardziej metaforycznym (zarówno jej tajny chłopak, jak i mężczyzna, którego obecność w wewnętrznym kręgu umożliwiły jej stopy, mogli głosować przeciwko niej na rzecz złego syna, którego słusznie podejrzewa o próbę zamordowania jej idioty).

Właściwie jestem zaskoczony, że to się jeszcze nie wydarzyło. Byłem pewien, że zmierzało w tamtym kierunku w scenie, w której słyszeliśmy jej oddech i bicie serca ponad stłumionymi głosami mężczyzn, którzy ją uciszyli. Niewiele mogło mnie zaskoczyć w tamtej chwili. Zaakceptowałbym wszystko, od „krzyczenia jej podejrzeń co do Aemonda” po „okładanie Criston jedną z tych gigantycznych kulek leżących na stole” po „wybrzuszenie żyły w jej oku eksplodującej i wystrzeliwującej jej mózg do wina”.

Teraz jest bombą zegarową. Tik… tyk… tyk…

Szanuję to, że ten serial porzucił subtelność. Mówię to szczerze. W zeszłym tygodniu było ujęcie Mysarii dosłownie skradającej się w cieniu, podczas gdy inni rozmawiali. W tym tygodniu Aemond po prostu stoi tam i gapi się na Żelazny Tron, podczas gdy złowieszcze grzmoty rozbrzmiewają w zamku. Jakby całe „zasadzka i ugotowanie własnego brata w wyniku długo tlącej się żądzy władzy i gniewu na świat” nie wpompowało wystarczająco skutecznie jego niebezpiecznej ambicji.

Podtekst jest czasami przereklamowany. Daj mi ten tekst, kochanie.

Z JEDNEJ STRONY: Nie potrzebowałem wielu ujęć sączących się ran, roztopionej skóry i odsłoniętych kości pękających i/lub wypadających z miejsca. To było, żeby użyć technicznego terminu w krytyce telewizyjnej, miasto wymiotów.

Z DRUGIEJ STRONY: Wbrew przeciwnościom losu, które tak długo można było owinąć wokół ego Daemona, tak naprawdę trochę mi żal tego frajera. Cholera. Tak bardzo starałem się tego uniknąć. Ale potem byłem tam, patrząc, jak Alicent unosi się nad nim z żalem i poczuciem winy w oczach, a potem odchodzi tuż poza zasięg słuchu, gdy mruczy do niej, modląc się, żeby obudził się w przyszłym tygodniu i powiedział światu, co zrobił Aemond, i skazał go na śmierć.

To się nie wydarzy. Wiem to. I potrzebuję, żeby Aemond żył wystarczająco długo, żeby móc porozmawiać z Daemonem, gdzie siedzą i uśmiechają się do siebie, a jeden lub obaj mówią: „Nie różnimy się aż tak bardzo, ty i ja”. Ale i tak.

TERAPEUTA: OK, od czego chcesz zacząć ten tydzień?

DAEMON: To były dwa różne dni.

TERAPEUTA: Jak to?

DAEMON: Cóż, wdrożyłem w życie plan zdobycia większej armii i wydawało się, że zadziałał, ale podejrzewam, że ludzie teraz są na to wściekli.

TERAPEUTA: A dlaczego są wściekli?

DAEMON: Nie wiem. Powiedzieli coś o tym, jak moje siły zabiły kobiety i dzieci i spaliły ich wioskę, i że tak naprawdę nie jestem królem, a potem jakaś kobieta wyglądała, jakby chciała na mnie napluć.

TERAPEUTA: …

DAEMON: Tak, zachowują się głupio.

TERAPEUTA: Daemon, myślę, że musimy…

DAEMON: O, i miałem jeszcze jedną wizję.

TERAPEUTA: Zostańmy przy tych wściekłych ludziach. Rozumiesz dlaczego—

DAEMON: Uprawiałem seks z moją matką — naprawdę jej się to podobało — a ona mówiła mi, że jestem o wiele fajniejszy od mojego brata.

TERAPEUTA: [sighs, flips over to a clean page in her notebook]

Baela rządzi. Jest trochę jak piosenka Beyoncé, która jest postacią w serialu telewizyjnym. Mam nadzieję, że ona i Jacaerys będą mieli tuzin dzieci z jej osobowością i jego małą czupryną. Niektóre z nich mogą być blond. To jedyna nadzieja dla królestwa.

Pojawia się ze smokami, a następnie zostaje zrugana przez gospodarza, ponieważ smoki nie są wystarczająco duże. To niegrzeczne zachowanie gospodarza na wielu poziomach. Wyobraź sobie, że wiesz, że twój przyjaciel jest sam w domu i nie ma nic do jedzenia na kolację, a ty dzwonisz do jego drzwi o szóstej z torbą cheeseburgerów w ręku, a on zagląda do środka i mówi: „Hmmm, stek byłby niezły”. Pomyśl, jak bardzo byś się zdenerwował.

Teraz wyobraź sobie, że na dodatek twoja starsza siostra jest powszechnie uwielbianą twardzielką, która jeździ na smoku o imieniu Moondancer, a wszyscy ciągle mówią, jaka szkoda, że ​​nie jesteś tak niesamowita jak ona. Miałbyś prawo krzyczeć i rzucić workiem cheeseburgerów prosto w ścianę. Przyznaję, że pomieszałem metafory — obwiniam Hugh za nazwanie tuszy Meleys „tylko mięsem” — ale myślę, że rozumiesz, o co mi chodzi.

Daję mu dwa punkty, ponieważ:

• Wydaje się, że to pierwszy raz, kiedy zdaje sobie sprawę, jak beznadziejnie czuje się w swojej sytuacji On jest, i chociaż reszta z nas dotarła do tego punktu dawno temu, to jest to pierwszy moment autorefleksji, jaki kiedykolwiek widzieliśmy w jego pustej, przystojnej głowie.

• W zeszłym tygodniu dałem mu -500 punktów i naprawdę zabawnie mi się robi, gdy wyobrażam sobie, jak próbuje wydostać się z tego dołu za pomocą jednej z tych małych plastikowych łopatek, którymi bawią się małe dzieci na plaży.

Mam nadzieję, że Alicent trafi go melonem.

Jest bardzo smutny z powodu Rhaenys. Co rozumiem. Ja też jestem smutny. Rhaenys była fajna. Ale będzie musiał się ogarnąć. To część umowy, kiedy masz zajebisty pseudonim, taki jak „Wąż Morski”. Jest tam ciężar odpowiedzialności. Myślę jednak, że pep talk od Baeli mu w tym pomoże.

Ja z kolei będę dalej smucił się z powodu Rhaenysa. Nie mam takiego ciężaru jak on. Nie jestem Władcą Pływów. Nie jestem nawet Władcą Potoku Po Drugiej Stronie Ulicy. Czasami są tam gęsi. Te gnojki są podłe. Zostanę tutaj, to ich potok.

Nadal myślę o tym montażu muzycznym, o którym wspomniałem wcześniej. Myślę, że Jacaerys powinien szkolić nowych jeźdźców smoków. Potrzebuję co najmniej dwóch ujęć głupców próbujących dosiąść smoka i spadających, podczas gdy Jacaerys kręci głową, jakby chciał powiedzieć: O, bracie. W co ja się wpakowałem? Trochę jak postać Gene’a Hackmana w Zamienniki miał kości policzkowe Timothée Chalameta.

Jest to uzasadniona prośba.

Helaena jest dobra w czajeniu się. To przydatna umiejętność w tym serialu. Coś do monitorowania.

Kilka rzeczy tutaj:

• Mysaria jest teraz moją ulubioną postacią.

• Uwielbiam, że wszyscy zbierają smoki i żołnierzy, a ona mówi: „Będę walczyć na gorące plotki”.

• Nie mogę się doczekać, aż zobaczę głupią minę Daemona, gdy wróci do domu i zda sobie sprawę, że żona, na której tron ​​próbuje się wśliznąć, jest teraz najlepszą przyjaciółką byłej kochanki, którą próbował uwięzić i zrujnować. To będzie świetna zabawa.

Jeśli ten program będzie nalegał na pokazywanie nam okresowych ujęć tego małego kudłatego gościa podążającego za zwłokami swojego łobuzerskiego właściciela, będę potrzebował dla niego szczęśliwego zakończenia. Nie obchodzi mnie, jak to się stanie, ale musi się stać. Niech wkradnie się na statek i odpłynie w bezpieczne miejsce. Niech Alyn go adoptuje. Niech ugryzie Criston w pachwinę. Mogę być elastyczny w tej kwestii.

Ale tylko do pewnego stopnia.

Następne kroki są proste:

(1) Hugh wpada w złość, bo został oszukany przez swoje skorpiony.
(2) Hugh podejmuje działanie, zestrzeliwując Aemonda i Vhagara z nieba.
(3) Aegon, teraz wracający do zdrowia i wdzięczny, przeprasza go i oddaje mu podwójnie.
(4) Hugh adoptuje psa Łapacza Szczurów i nadaje mu imię Skorpion.
(5) Obecność psa pomaga dziecku Hugh na drodze do powrotu do zdrowia.
(6) Kupują łódź i płyną na Tahiti.
(7) Hugh otwiera bar na plaży, który serwuje drinki z parasolką. „Kokomo” gra, gdy stajemy się czarnoskórzy.

I to jest koniec serialu. Nieoczekiwany finał serii z happy beach endem, książki niech idą do diabła. Boże, ludzie byliby tak wściekli. Chyba nigdy nie przestanę się śmiać.

Uwielbiam ją. Po prostu pojawia się tu i tam, by karmić Daemona miksturami i opatrywać jego rany, jednocześnie z niego drwiąc. Część mnie ma nadzieję, że ona w ogóle nie istnieje. Jeśli jest tylko jedną z jego wizji, a okażą się one czymś ciągłym, istnieje szansa, że ​​będzie się pojawiać okresowo, by zepsuć mu dzień, gdziekolwiek pójdzie. To byłoby świetne. Dla mnie. Mniej dla Daemona.

Proszę, poświęć kilka minut w tym tygodniu i wyobraź sobie odcinek programu HGTV, w którym optymistyczny gospodarz pojawia się bez zapowiedzi, aby odnowić Harrenhal, a Simon musi oprowadzić gości, wyjaśniając każdy problem konstrukcyjny zamku. Poświęć godzinę, aby to sobie wyobrazić, jeśli chcesz. To naprawdę świetna zabawa. Zasłużyłeś na to.

Mysaria: 36
Rhaenys Targaryen: 32,5
Baela Targaryen: 31
Jacaerys Velaryon: 30
Rhaenyra Targaryen: 29,5
Helena Targaryen: 23
Larys Silny: 22
Corlys Velaryon: 21
Hugh, twórca skorpionów: 21
Alicent Hightower: 20
Pies Szczurołapa: 20
Sylwia: 18
Simon Mocny: 16
Alyn: 15
Alys Wiedźma: 15
Rhaena Targaryen: 8
Oskar Tully: 7
Aegon Targaryen: 7
Erryk Cargyll: 6
Arryk Cargyll: 6
Ulf: 6
Otto Hightower: 4
Aemond Targaryen: 4
Gwayne Hightower: 4
Różni zabójcy-szczurołapcy: 0
Demon Targaryen: 0
Criston Cole: -489