Zachodnia australia 347 i 221 na 3 (Cartwright 62*, Goodwin 46) prowadzą Tasmania 186 (Jewell 45, Rocchiccioli 4-48) o 382 biegi

Australia Zachodnia przetrwała krótki atak Tasmanii pod koniec trzeciego dnia i objęła dominującą pozycję w finale Sheffield Shield.

Ostrożnie uderzali z WA, bez pośpiechu, po tym jak zabezpieczyli prowadzenie dzięki dodatkowym punktom za pierwszą rundę. Remis wystarczy, aby zdobyć trzeci tytuł z rzędu, a plan WA będzie opierał się na dłuższej perspektywie.

„Chcę zobaczyć naprawdę dużego [partnership] teraz” – powiedział trener WA Adam Voges. „Dzięki tej współpracy Hilton i Hards przenoszą się w lata 90. i obaj mają jutro szansę osiągnąć naprawdę wielki sukces”.

Po kolejnym trudnym dniu starania Tasmanii o całkowite zwycięstwo i zakończenie trwającej 11 lat suszy wydają się ponure. „Oczywiście będzie to wymagało czegoś naprawdę wyjątkowego” – powiedział kapitan Tasmanii Jordan Silk. „Ale w tym pokoju wciąż jest trochę wiary”.

Po przegrywaniu w pierwszych rundach 161 biegami, Tasmania desperacko potrzebowała bramek, ale nie była w stanie ich zdobyć grupami na niezniszczonej nawierzchni WACA. Jest to tendencja utrzymująca się przez cały sezon, a nawierzchnia dobrze trzyma się podczas meczów.

Wracając do trzeciego dnia przy 152 na 6, po utracie kluczowych bramek Silka i Beau Webstera przed pniami drugiego dnia, Tasmania zamierzała dodać kolejne 100 runów i znacznie zmniejszyć deficyt.

Ich nadzieje rozwiały się jednak po drugiej piłce tego dnia, kiedy Jarrod Freeman został katastrofalnie wykończony, gdy nie reagował na ciasne pojedyncze pojedynki i był tuż obok własnej bramki.

To Rocchiccioli trafnie zakończył rundę furtką Carlisle’a, ponieważ niewątpliwie przykuł uwagę krajowej hierarchii po ukończeniu 4 z 48 z 28 overów. Był to niestrudzony wysiłek, który stał się jeszcze bardziej godny podziwu, gdy Rocchiccioli walczył z grypą.

Tasmania desperacko potrzebowała wczesnych bramek, a Bell zobowiązał się świetnym podaniem, aby w pierwszej rundzie zmiażdżyć centuriona Sama Whitemana ostatnią piłką przed lunchem. Jednak Goodwin i D’Arcy Short udaremnili wysiłki Tasmanii w zakresie dalszych ataków, ponieważ ich byki nie były w stanie wydobyć tego samego rodzaju niebezpiecznego odbicia i ruchu szwów, co ich odpowiedniki.

W przeciwieństwie do swoich energicznych uderzeń w pierwszych rundach, Short wyglądał płynnie i dowodził, łącząc zdecydowaną obronę z atrakcyjnymi uderzeniami zza zasłony. Przyjrzał się drugiemu półwieczu w meczu, zanim doprowadził do poślizgu Webstera.

Short uzasadnił jednak wiarę selekcjonerów, którzy również rozważali Teague Wyllie lub wyniesienie Goodwina do wyższej ligi. To był imponujący wysiłek, biorąc pod uwagę, że Short nie otwierał obiektu na najwyższym poziomie od końca 2019 roku.

Short zastąpił Camerona Bancrofta, który dobrze dochodzi do siebie po wstrząśnieniu mózgu po wypadku rowerowym w zeszły weekend. Podczas dnia gry odbył sesję odbijania w siatkę WACA.

Tasmania najwyraźniej podjęła pewne działania i wróciła do podejścia ze zderzakiem, prowadzonego przez Meredith, która osiągnęła prędkość 140 km/h. Celował w Cartwrighta i Goodwina krótkimi kręglami zza furtki, ale bez nagrody.

Carlise również pochylił się i został nagrodzony dobrze wycelowanym bramkarzem w kikut nogi, który zabrał rękawicę Goodwina i został złapany z tyłu. Jednak dla Tasmanii była to ciężka praca, mimo że Webster pokazał swoją wszechstronność, zaczynając od rotacji, a następnie przechodząc na szew.

Późnym popołudniem momentami było powolnie, ale duża publiczność licząca 2467 osób była więcej niż usatysfakcjonowana na tarasach, a WA było blisko tytułu.