Komunikat prasowy z 20 maja 2024 r

ŚWIATOWA SERIA ROWERÓW GÓRSKICH WHOOP UCI 2024 | BIELSKO-BIAŁA

MARINE CABIROU I RONAN DUNNE ZWYCIĘZCĄ ELITĘ W POLSCE, A ASA VERMETTE I HEATHER WILSON ZWYCIĘŻAJĄ JUNIORÓW

Morskie Cabirou.

Marine Cabirou (Scott Downhill Factory) i Ronan Dunne (Mondraker Factory Racing) odnieśli zwycięstwa w zawodach UCI Mountain Bike World Series w Bielsku-Białej. Francuzka wróciła na zwycięską ścieżkę po rozczarowującym początku sezonu w Fort William, a Dunne zanotował swoje pierwsze w historii zwycięstwo w Pucharze Świata UCI Downhill na nowym polskim torze. Tymczasem Heather Wilson (Muc-Off Young Guns) i Asa Vermette (Framework Racing) zdobyły dwa punkty w kategorii juniorek kobiet i juniorów mężczyzn.

Zawody WHOOP UCI Mountain Bike World Series 2024 miały w tym tygodniu swój polski debiut w downhillu, a najlepsi sportowcy napędzani grawitacją zmierzyli się z szeroką gamą skoków, korzeni i pełnych kamieni leśnych odcinków toru w Bielsku-Białej.

Po porannej ulewie, słońce wyszło z pełną mocą, aby przygotować się do finałów Elite UCI Downhill World Cup, ale warunki nie obyły się bez problemów. Na wysychających, odsłoniętych górnych partiach toru brud rozpadał się z powodu ciągłego uderzania zestawów wyścigowych, podczas gdy drewniane sekcje pozostawały wilgotne, co niezwykle utrudniało wybór opon.

Nie zmartwiło to jednak Marine Cabirou (Scott Downhill Factory) i Ronana Dunne’a (Mondraker Factory Racing), którzy wykorzystali całe swoje doświadczenie w Pucharze Świata UCI, aby zmierzyć się z nieznaną trasą i dać z siebie wszystko, aby odnieść zwycięstwo .

CABIROU ZWYCIĘSTWO Z HÖLLEM ROZBIJAJĄCYM SIĘ W PIERWSZYM SEKTORZE

Marine Cabirou rozczarowała Fort William, jak na swoje własne wysokie standardy, zajmując miejsce poza podium i pozostawiając sobie wiele do zrobienia, aby rzucić wyzwanie Valentinie Höll (YT Mob) w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata UCI. Wyglądało jednak na to, że miała za sobą otwarcie sezonu w Szkocji i przybyła do Polski jako jedna z najrówniej grających zawodniczek na beskidzkiej trasie.

Vali Höll.

Trzecie miejsce w sobotnich kwalifikacjach i półfinałach było sygnałem, że Cabirou nie było w Polsce, aby nadrobić zaległości i przychodząc na swój finałowy występ tylko z Tahnée Seagrave (Canyon CLLCTV FMD) i Höllem, wiedziała, że ​​będzie musiała znaleźć więcej niż trzy sekundy do swojego czasu w półfinale, aby wytrącić z fotela ówczesnego lidera wyścigu Camille Balanche (Dorval AM Commencal).

Po utrzymującym się stałym poziomie w górnej części wyścigu 27-latka przez cały bieg nabrała pewności siebie, wypracowując w dolnej części zawrotne tempo, które wystarczyło jej do zdobycia pierwszego miejsca. Seagrave wyglądała, jakby była na fali, znajdując prawie sekundę na pierwszym pośrednim splicie, ale odrodzona Brytyjka wypadła z pedałów na technicznej części drewnianej, tracąc dynamikę i przekraczając linię piątą.

A potem był Höll. Mistrzyni Świata UCI Downhill z 2023 r. zostawiła za sobą zerwany łańcuch w kwalifikacjach i ustanowiła najszybszy czas w półfinałach, a Aaron Gwin w komentarzu na żywo stwierdził, że „to ona może przegrać”. 22-latka wystartowała z bramki startowej z niesamowitą mocą, ale jej bieg skończył się tak samo szybko, jak się zaczął – wypadek w pierwszym sektorze powalił ją na ziemię. Zeszłoroczna zwyciężczyni serii nie poddała się i szybko wróciła na rower, ale było to raczej ograniczenie szkód niż cudowne wyzdrowienie – Austriaczka wróciła do domu na szóstej pozycji.

Jej zwycięstwo w Polsce było dla Cabirou ósmym Pucharem Świata UCI Downhill w jej karierze, a po wyścigu powiedziała: „Jestem bardzo szczęśliwa, że ​​wygrałam tutaj, na tym nowym torze w Polsce. To szalone, bo tor bardzo się zmienił przez cały tydzień. Trudno było utrzymać przebieg wyścigu, ponieważ na początku popołudnia padało dużo deszczu, więc nie wiedziałem, czy dam radę, czy dam radę, więc po prostu starałem się dać z siebie wszystko. Na początku widziałem, że tor jest dość suchy, więc próbowałem cisnąć. Popełniłem błąd, ale myślę, że wszyscy popełnili błąd, więc po prostu dobrze jechałem.

DUNNE WYGRYWA PIERWSZY PUCHAR ŚWIATA UCI DOWNHILL

Ronana Dunne’a.

Ronan Dunne (Mondraker Factory Racing) zapewnił pewny i kontrolowany występ i odniósł swoje pierwsze w historii zwycięstwo w Pucharze Świata UCI Downhill w Polsce – 21-latek z Irlandii pilotował trasę swoim prototypowym Mondrakerem w swoim charakterystycznym, ostrym stylu .

Przez większą część finału mężczyzn w centrum uwagi znajdował się inny Irlandczyk – Oisin O’Callaghan (YT Mob) zajął czwarte miejsce na skoczni i zapewnił sobie wystarczającą pozycję, aby tego dnia zająć 10. miejsce.

Benoît Coulanges (Dorval AM Commencal) w końcu przełamał marzenia 21-latka o drugim zwycięstwie w Pucharze Świata UCI. Bieg Francuza jako pierwszy przekroczył barierę 2:57 i wystarczył, aby stanąć na podium na czwartym miejscu, co oznacza poprawę w stosunku do jego 6. miejsca w Fort William.

Czas Coulangesa na gorącym krześle był jednak krótkotrwały. Wchodzi Loïc Bruni (specjalistyczna grawitacja). Zwycięzca serii ogólnej Pucharu Świata UCI Downhill 2023 rozpoczął sezon od zwycięstwa w Szkocji i wydawało się, że poradził sobie z kraksą we wczorajszych półfinałach. Już w pierwszym splicie miał 1,2 sekundy przewagi nad Coulangesem i utrzymał wynik 2:55. Ale czy to wystarczy na jego 10. zwycięstwo w Pucharze Świata UCI Downhill?

Niespodziewany sobotni kwalifikator Lachlan Stevens-McNab (Union – Forged by Steel City Media) zdawał się potwierdzać swoją dobrą passę w półfinałach, zostawiając Bruniego daleko w czwartej półfinale, dopóki nie spadł z powrotem na ziemię po umyciu przedniego koła na niewinnym kawałku toru.

20-letni mistrz narodowy Nowej Zelandii pokazał jednak, że jest jeszcze czas, aby wykorzystać czas Bruni, który Dunne wykorzystał maksymalnie. Irlandczyk wykonał ostatni przejazd, podczas którego był najszybszy w trzech z czterech biegów pośrednich (a w drugim był drugi), nieznacznie pokonując Bruniego o 0,064 sekundy [less than 1/10th of a second].

Trzej kolarze, którzy pozostali na wzgórzu, nie mieli odpowiedzi na dominującą jazdę Dunne’a – Luca Shaw (Canyon CLLCTV Factory Team) zajął szóste miejsce, Loris Vergier (Trek Factory Racing Gravity) ratował jako trzeci pomimo otarcia stopy, a kolega z zespołu Dakotah Norton (Mondraker Factory Racing) spadł na 31. pozycji po ześlizgnięciu się na mokrej nawierzchni na szczycie pierwszego sektora.

Przemawiając po zwycięstwie Ronan Dunne powiedział: „Uwielbiałem tor w Polsce. Tłum był szalony. To drugie [UCI Downhill World Cup] z nowym zespołem. Było idealnie i myślałem sobie: albo lecę helikopterem, albo przyjdę pierwszy. Nie polecieliśmy helikopterem, ale wygraliśmy. Zwykle nie patrzę na czasy, ale tym razem tak było. Widziałem czas, który Bruni zaliczył i pomyślałem: „OK, bierzemy to pod uwagę, nie będziemy się oszukiwać”. Byłem gotowy walczyć z kimś. Opłaciło się.”

Lider generalny serii Loïc Bruni powiedział: „Jestem całkiem zadowolony z wyniku. Nie sądzę, że zasługiwałem na więcej, ponieważ mój weekend nie był zbyt dobry. Niektórzy chłopcy jechali lepiej ode mnie. Jestem zadowolony z drugiego miejsca. Nie sądziłem, że uda mi się znaleźć w pierwszej trójce. Bieg był dobry, motocykl dobry i wszystko jest naprawdę fajne, więc mam nadzieję, że uda nam się utrzymać dynamikę. Jestem naprawdę szczęśliwy ze względu na Ronana. Miło to widzieć.

WILSON I VERMETTE ZACHOWUJĄ SWOJE 100% DOKUMENTY

Podczas gdy elitę paliło słońce, sytuacja juniorów była inna, ponieważ deszcz w połowie zawodów spowodował, że na trasie panowały mokre i dzikie warunki.

W kategorii juniorek kobiet Heather Wilson (Muc-Off Young Guns) wykorzystała całe swoje doświadczenie z dorastania na przemoczonych torach w Szkocji, aby odnieść drugie zwycięstwo w sezonie, wyprzedzając Erice’a Van Leuvena (Commencal Les Orres) o 0,069 sekundy, a Sasha Earnest (Trek Factory Racing Gravity) była trzecia.

Przemawiając po zwycięstwie, Heather Wilson powiedziała: „Nie mogę w to uwierzyć. Na górze po prostu się śmiałem i nie byłem zdenerwowany. Pomyślałem: „OK, po prostu będę się dobrze bawić i spróbuję pojeździć na rowerze”. Było luźno i naprawdę mi się to podobało. To było takie zabawne. Cały tor wszędzie jest taki przesadzony. To takie fizyczne.”

W kategorii juniorów mężczyzn sytuacja była znacznie bardziej klarowna. Asa Vermette (Frameworks Racing) dominował od drugiej połowy pośredniej i zwyciężył z przewagą prawie czterech sekund. Kolejnym najbardziej konsekwentnym zawodnikiem był Mylann Falquet (Goodman Santa Cruz), a pierwszą trójkę zajął Dane Jewett (Pivot Factory Racing).

Przemawiając po zwycięstwie w wyścigu, Asa Vermette powiedział: „To była luźna passa. Szczerze mówiąc, nie sądziłem, że będzie to najlepszy bieg. Błąkałem się po całym lesie. Po prostu pedałowałem do samego dołu. W kwalifikacjach miałem wypadek, więc może dobrze, że nie padał deszcz jak wcześniej. Ale to był dobry bieg.”

TABELA PO RUNDZIE PUCHARÓW ŚWIATA UCI DOWNHILL W BIELSKU-BIAŁEJ:

Puchar Świata UCI Downhill | Elita Kobiet
1. Valentina Höll (YT Mob) – 560
2. Tahnée Seagrave (Canyon CLLCTV FMD) – 550
3. Camille Balanche (Dorval AM Commencal) – 540
4. Nina Hoffman (Syndykat Santa Cruz) – 506
5. Marine Cabirou (Fabryka Scott Downhill) – 490

Puchar Świata UCI Downhill | Elita mężczyzn
1. Loic Bruni (specjalistyczna grawitacja) – 627
2. Ronan Dunne (Wyścigi fabryczne Mondraker) – 467
3. Loris Vergier (Trek Factory Racing Gravity) – 454
4. Luca Shaw (zespół fabryczny Canyon CLLCTV) – 447
5. Troy Brosnan (zespół fabryczny Canyon CLLCTV) – 441

Puchar Świata UCI Downhill | Kobiety Juniorki
1. Heather Wilson (Muc-Off Young Guns) – 120
2. Sacha Earnest (Kiwidh) – 95
3. Erice Van Leuven (Commencal Les Orres) – 85
4. Eliana Hulsebosch (Unia – utworzona przez Steel City Media) – 85
5. Matilda Melton (Wyścigi w fabryce przejściowej) – 70

Puchar Świata UCI Downhill | Mężczyźni Juniorzy
1. Asa Vermette (Wyścigi Frameworków) – 120
2. Luke Wayman (Kartel grawitacyjny – Łotrowe wyścigi) – 80
3. Dane Jewett (Pivot Factory Racing) – 80
4. Daniel Parfitt (BNC Racing) – 73
5. Till Alran (Commencal/Muc-Off przez Riding Addiction) – 54

Trzecie rundy Pucharu Świata UCI Downhill oraz Pucharu Świata UCI Enduro i E-Enduro odbędą się w Saalfelden Leogang – Salzburgerland w Austrii w dniach 7–9 czerwca, natomiast mistrzostwa Endurance zostaną wznowione w przyszły weekend (24–26 maja) w Nové Město Na Moravě, Czechy.