Od momentu debiutu w 2021 r. Tylko morderstwa w budynku był najzabawniejszym serialem telewizyjnym i utrzymuje ten tytuł w swoim wyróżniającym się czwartym odcinku, który wywołuje więcej śmiechu niż jakakolwiek komedia na małym ekranie od zeszłorocznej odsłony.

Nie ma wątpliwości, że serial Steve’a Martina i Johna Hoffmana stracił trochę na oryginalności, ale zyskał głębszą znajomość postaci i, wraz z nią, umiejętność wykorzystywania ich cech w szaleńczo głupkowaty i autoreferencyjny sposób. Uroczo pomysłowy, dowcipny i zawiły, to szalony kryminał, który — bez względu na obawy bohaterów dotyczące ich wieku — staje się coraz lepszy z każdym mijającym sezonem, dzięki idealnemu połączeniu błyskotliwego pisania, doskonałych występów i, w tym przypadku, całej masy zabawnych drugoplanowych gwiazd.

Zgodnie z tradycją, Tylko morderstwa w budynkuktórego premiera odbędzie się 27 sierpnia na Hulu, zaczyna się tam, gdzie zakończył się poprzedni finał, z Sazz (Jane Lynch), ukochanym sobowtórem Charlesa-Hadena (Martin), kaskaderem, który ginie od strzału z karabinu oddanego przez kuchenne okno Charlesa. Z tym wyjątkiem, że gdy Charles, Oliver (Martin Short) i Mabel (Selena Gomez) wchodzą do mieszkania, nie ma tam żadnego ciała.

Charles spędza większość premiery martwiąc się o to, gdzie jest Sazz, podczas gdy Oliver radzi sobie zarówno z wyjazdem swojej dziewczyny Loretty (Meryl Streep), która przeprowadziła się do Los Angeles, aby wystąpić w telewizji, jak i z odwołaniem jego ekstrawaganckiego występu na Broadwayu Oślepiający grzechot śmierciktórej kadencja na Great White Way dobiegła końca, ponieważ jej producenci stanęli przed sądem za morderstwo. Mabel z kolei najbardziej martwi się tym, że jest bezdomna, bezrobotna i bez kierunku, i tęskni za celem większym niż tylko robienie większej liczby podcastów z najlepszymi przyjaciółmi.

Hulu

Mabel żartuje na początku, że ze względu na tytuł podcastu mają „wadę w naszym modelu biznesowym”. Nie wie jednak, że Sazz jest kolejną ofiarą morderstwa w ich budynku. Choć w dużej mierze znajduje się w swoim ulubionym otoczeniu, Arconia, Tylko morderstwa w budynkug szybko przenosi się do Hollywood, gdzie Sazz otrzymuje wiadomość, że współpracuje ze Scottem Bakulą, a ważna osobistość Paramount Studios, Bev (Molly Shannon), chce nakręcić film na podstawie serialu tej trójki, ponieważ jest to „gorący kawałek elastycznej własności intelektualnej”.

Aby to osiągnąć, Bev zatrudniła aktorów — Eugene’a Levy’ego, Zacha Galifianakisa i Evę Longorię — do ról Charlesa, Olivera i Mabel. Taka sytuacja staje się pretekstem do humorystycznego wyśmiewania fikcyjnych bohaterów opowieści, a także do pokazania egoizmu gwiazd filmowych. Levy, Galifianakis i Longoria wcielili się w zabawne karykatury samych siebie.

Tylko morderstwa w budynku kpi z Nowego Jorku, stereotypów o Wielkim Jabłku i całego przemysłu filmowego, jednocześnie celebrując srebrny ekran na różne sposoby (w tym tytuły odcinków oparte na klasykach kina, klipy z nich i odniesienia do nich). Jednocześnie świetnie się bawi, bawiąc się ideą dublowania, od Charlesa i Sazza — który przemawia do niego jako duch jego podświadomości — po trio i ich aktorskie odbicia lustrzane, po fakt, że Sazz mógł zostać zabity przez przypadek; prawdziwym celem kuli snajpera, jak wkrótce wysuwają teorię, był Charles.

Tylko morderstwa w budynku jest więc zagadką, w której Charles, Oliver i Mabel muszą wydedukować zarówno tożsamość zabójcy, jak i osobę, którą on lub ona próbował zabić. To solidny zwrot akcji w serii Hoffman i Martin, i więcej niż wystarczająco, aby utrzymać jej energię na wysokim poziomie, gdy wraca na Manhattan, aby kontynuować swoje zwykłe szalone śledztwo.

Podobnie jak poprzednio, niektóre odcinki skupiają się na postaciach drugoplanowych, takich jak Sazz, która kradnie show w drugim rozdziale. Wydarzenia rozprzestrzeniają miłość dookoła, jednocześnie stawiając na pierwszym miejscu napięte stosunki między głównymi bohaterami, których tym razem dręczy nie tylko zabójstwo (oraz ich osobiste i romantyczne problemy), ale także ich filmowa adaptacja — mianowicie, że Charles jest „niezabawnym wujkiem z jego zrzędliwą żółwią buzią”, że Oliver jest kimś, kogo wszyscy chcą „udusić i przytulić w tym samym czasie”, a Mabel jest traumatyzowanym „mruczącym millenialsem”.

Do tej mieszanki, Tylko morderstwa w budynku dodaje różnorodne wątki poboczne, które działają jako wskazówki (lub towarzyszące wskazówkom czynniki napędzające fabułę), jak na przykład Howard (Michael Cyril Creighton) chcący, aby Mabel pracowała z nim nad jego własnym podcastem „Animal Jobs”, który będzie podkreślał takie wątki, jak jego nowo adoptowany pies tropiący zwłoki, Grave-y (łapiesz?).

Przedstawia także grupę podejrzanych, takich jak scenarzysta filmu Marshall (PachikoJin Ha) i jej reżyserki, siostry Brothers (Catherine Cohen i Siena Werber) — które utrzymują w ruchu koła materiału i satyrę, a także rozpieszczają liczne epizody wielkich gwiazd, które udowadniają, że są chętne do wzięcia udziału w jego śmieszności. Żadnej z tych niespodzianek nie zepsujemy tutaj, ale każda z nich jest zwycięska i przyczynia się do żwawości akcji.

Hulu

Pomimo tak przeładowanej obsady, między wszystkimi panuje niesamowita chemia. Tylko morderstwa w budynkuco jest świadectwem jego hojnego ducha komediowego i pisania Hoffmana i jego zespołu. Jak zwykle wyróżnia się Short, którego Oliver pozostaje źródłem niekończących się, burzliwych obelg i uwag na marginesie na temat jego triumfów, porażek i znajomych z show-biznesu, o których uwielbia wspominać. Relacja Shorta, Martina i Gomeza jest w doskonałej formie, a ich gotowość do bycia wyśmiewanym tak często, jak oni sami wyśmiewają się z siebie, jest kluczowa dla ich sympatii i sympatii całego serialu.

W filmie występuje wielu laureatów Oscara, gwiazdy kasowe i fantastyczni aktorzy charakterystyczni — jak Richard Kind w roli jednego z podejrzanych mieszkańców West Tower, którzy stają się celem podejrzeń Charlesa, Olivera i Mabel —Tylko morderstwa w budynku jest inspirowanym Agatha Christie placem zabaw dla niektórych z najlepszych dzisiejszych zabawnych ludzi. Bez względu na to, w którą stronę zygzakiem lub zakrętem, jest to rozkosz rat-a-rat-tat, która jest tak inteligentna i głupia jak zawsze, a być może największym komplementem, jaki mogę jej złożyć (lub jakiejkolwiek innej podobnej sprawie), jest to, że nigdy nie zawodzi, wywołując uśmiech na twarzy.