Suhas stał się jednym z aktorów płatnych przez banki w Tollywood. Teraz nakręcił swój najnowszy film, Prasanna Vadanam, oparty na mężczyźnie cierpiącym na ślepotę twarzy. Reżyseria: Arjun YK. Recenzja filmu tutaj.

Działka

Surya(Suhas), członkini Radia RJ, ulega strasznemu wypadkowi, w wyniku którego zapada na rzadką chorobę zwaną prozopagnozją. Z tego powodu traci wzrok i nie jest w stanie rozpoznać twarzy otaczających go ludzi. Pewnego pięknego dnia jest świadkiem brutalnego morderstwa młodej dziewczyny. Informuje policję, ale zamiast tego zostaje uwikłany w sprawę. Pozostawiony bez wyboru; zwraca się o pomoc do najwyższego policjanta Vaidehiego (Rashi Singh). Sprawy jednak wywracają się do góry nogami i obecnie Suryi toczy się wiele spraw. Reszta historii dotyczy tego, jak Surya udowadnia swoją niewinność z pomocą swojej dziewczyny Adhyi (Payal Radhakrishna).

Przedstawienia

Suhas, znany ze swoich wszechstronnych postaci, dostaje skrojoną na miarę rolę w Prasanna Vadanam. Ponieważ cierpi na wyjątkową chorobę, możliwości jego wyjątkowego występu w filmie są duże, a Suhas spełnia wszystkie oczekiwania. Jego występ w drugiej połowie robi wrażenie i trzyma w napięciu do samego końca. Nithin Prasanna, którą ostatnio widziano w Ambajipeta Marriage Band, daje kolejny występ, który zasługuje na uznanie przez banki. Różne odcienie, jakie zaprezentował w swoim występie, robiły wrażenie. Rashi Singh, która grała najwyższego policjanta, wypadła przyzwoicie, ale w drugiej części filmu powinna była więcej popracować nad mimiką. Viva Harsha była w porządku, podobnie jak Payal Radhakrishna.

Szczegóły techniczne

Muzykę do filmu skomponował Vijay Bulganin, a jego piosenki są dość zwyczajne. Żaden z utworów nie zapada w pamięć publiczności, ale podkład muzyczny robi wrażenie. Projekt dźwiękowy starannie podnosi poziom postępowania i jest skomponowany w stylowy sposób. Praca kamery jest na takim poziomie, że biorąc pod uwagę budżet, nie można narzekać. Wartości produkcyjne również są w porządku i nie ma się czym szczególnie zachwycać. Montaż jest doskonały, ponieważ narracja jest jasna i na temat.

Kciuki w górę

Suhas
Skręt interwałowy

Kciuk w dół

Opóźnienie w drugiej połowie
Piosenki
Wspomnienie

Analiza

Tworzenie thrillerów to jedno z największych zadań każdego scenarzysty i reżysera. Ale nowicjusz Arjun YK wybrał historię o ślepocie twarzy, która jest czymś nowym w kinie telugu. To samo w sobie sprawia, że ​​Prasanna Vadanam jest interesująca. Prasanna Vadanam zaczyna się bardzo interesująco, a najlepsze jest to, że reżyser Arjun nie marnuje czasu na wchodzenie w konfliktowy punkt filmu.

Po wprowadzeniu bohaterki utwór miłosny staje się nieco nudny, ale to też mija i sprawy stają się interesujące dla publiczności. Kiedy przestępstwo zostaje popełnione, uwaga skupia się na gliniarzach i sposobie, w jaki poradzą sobie ze sprawą. Jednak sposób, w jaki reżyser Arjun wprowadza zwrot akcji w przerwie, jest wspaniały i nieoczekiwany. Kiedy reżyser ujawnia osobę stojącą za morderstwem, reżyserowi coraz trudniej jest poradzić sobie z postępowaniem.

Wtedy postępowanie staje się powolne i nieco nudne. Również motyw działania mordercy nie jest przekonująco ukazany. Ponadto sposób, w jaki Suhas zachowuje się w drugiej połowie, wygląda nieco dziwnie. Ponieważ cierpi na ślepotę twarzy, reżyser mógł dodać więcej dramatyzmu i pobawić się efektami, ale tak się nie dzieje i wszystko toczy się powoli aż do kulminacji.

Reżyser Arjun ma potencjał i w większości dobrze prowadzi narrację w filmie. Jednak zbyt duża swoboda filmowa i brak panowania nad emocjami to tylko niektóre z wad. Prasanna Vadanam ma przyzwoite momenty, które przykuwają twoją uwagę. Trzeba się jednak przygotować na tempo i brak głębi postępowania.

Konkluzja – Przeciętny thriller

Ocena: 2,75/5