Loki sezon 2 często sprawiał wrażenie bardziej kapryśnego miejsca postoju dla kolejnego dużego crossovera Marvela niż pozawymiarowego studium charakteru jego tytułowego boga oszusta. Jednak od pierwszego odcinka Lokiwyjaśniło, że pomimo całego swojego przeskoku w czasie i szybkości, zawsze była to opowieść o tym, jak Loki w końcu odkrył swój prawdziwy cel po wielu wcieleniach, w których nie wiedział, kim lub czym chce być.

Następuje uroczysty finał LokiDrugi sezon serialu dobiega końca, co sprawia wrażenie zarówno zakończenia serialu, jak i znaku poważnej, trwałej zmiany, która będzie miała dalekosiężne konsekwencje dla Kinowego Uniwersum Marvela. Patrząc w pewnym świetle, trudno postrzegać finał tego sezonu – „Glorious Purpose” – jako w pełni satysfakcjonujące zakończenie, które łączy wszystkie Lokitajemnicze wątki dotyczące Agencji Odchylenia Czasu, Kanga i innych wariantów Lokiego.

Ale kiedy spojrzysz na finał jako Lokiw ten sposób na opisanie niektórych z najważniejszych pomysłów, które po raz pierwszy pojawiły się w premierze serialu (którego tytuł nosi ten odcinek), „Glorious Purpose” stanowi oszałamiającą podkładkę do tego rozdziału w życiu Lokiego i otwiera się otwiera zupełnie nowy świat możliwości tego, co będzie dalej.

Ta recenzja zawiera spoilery z pierwszego sezonu Loki. Aby zapoznać się z naszą wstępną recenzją, idź Tutaj.

LokiPierwszy sezon serialu w dużej mierze skupiał się na samym Lokim (Tom Hiddleston), który wyruszał w pozawymiarowe podróże w celu alternatywnego odkrywania siebie. Jednak drugi sezon serialu przypominał bardziej występ zespołowy, który miał na celu uwypuklić to, co sprawia, że ​​ludzie tacy jak Mobius M. Mobius (Owen Wilson) i Hunter B-15 (Wunmi Mosako) działają nawet wtedy, gdy wydaje się, że rzeczywistość sama się rozpada .

Sezon 1 ujawnił, że Ten, który pozostaje (Jonathan Majors) jest prawdziwym źródłem większości chaosu zagrażającego większemu MCU i ustalił, że jego śmierć doprowadzi do końca wszystkiego. Ale nie było rzeczywistości, w której Sylvie (Sophia DiMartino) spocznie, dopóki nie zemści się na Tym, Który Pozostaje za zaaranżowanie jej apokaliptycznego wychowania, a Loki nie mógł się zmusić, by ją powstrzymać – częściowo dlatego, że są swoimi odmianami, ale także dlatego, że wydają się być w czymś niejasno przypominającym miłość.

W następstwie debiutu wariantów Kang He Who Remains w Ant-Man i Osa: Quantumaniapoczątkowo wydawało się LokiDrugi sezon serialu mógł budować przyszłość, którą złoczyńca albo ukrywał, albo o której nie wiedział. Było to szczególnie prawdziwe, ponieważ w tym sezonie wprowadzono genialnego, nieudolnego i ograniczonego technologicznie wariant Kanga, znanego jako Victor Timely, którego altruizm sprawił, że wydawał się jedyną wersją Kanga zdolną do uratowania TVA bez żadnych oczywistych ukrytych motywów.

Tym, co uczyniło Timely tak fascynującą częścią tego sezonu, bardziej niż jego niesamowite podobieństwo do Kanga i Tego, który pozostaje, była jego więź z ekscentrycznym technikiem TVA, Ouroborosem (Ke Huy Quan). Pomimo tego, że przeznaczeniem Timely’ego jest zostać Kangiem – kolejnym wielkim złem MCU – Loki przedstawił Timely’ego i Ouroborosa jako dwa genialne umysły, które rozmawiały ze sobą w czasie, przestrzeni i różnych rzeczywistościach w sposób, który nie powinien był być możliwy.

Pytanie, w jaki sposób badania przyziemnego Timely’a z XIX wieku mogły bezpośrednio doprowadzić do napisania przez Uroborosa przewodnika TVA (który następnie podróżował w czasie i najpierw dał młodemu Timely’owi inspirację do kontynuowania swoich wynalazków) podniosło interesującą możliwość istnienia tych dwóch z nich jest ze sobą głębszy, egzystencjalnie powiązany. Loki spędził większość pierwszego sezonu na rozmyślaniu o tym, jak pomimo różnic fizycznych i wyjątkowego pochodzenia między Lokim i Sylvie istniał niezaprzeczalny rodzaj pokrewieństwa, który wskazywał, że oboje byli różnymi wyrazami podobnych podstawowych doświadczeń, takich jak poczucie bycia poza rodziną.

W jego ostatnich odcinkach LokiDrugi sezon niemal sugerował, że tego rodzaju związek może również istnieć pomiędzy Timely i Oroboros, co samo w sobie byłoby godnym uwagi wydarzeniem, ale szczególnie biorąc pod uwagę pogłoski na temat Marvela rozważającego przekształcenie Kanga w związku z problemami prawnymi Majorsa. Zamiast jednak skupić się na nowym Kangu, czy nawet umieścić Kanga w centrum uwagi w jakiejkolwiek większej roli, „Glorious Purpose” zamiast tego wychodzi z hukiem, który ma przypomnieć, czyj to był zawsze serial, do cholery nadchodzące filmy o pewności.

Narracyjnie sposób, w jaki „Glorious Purpose” przybliża Lokiego – który może teraz kontrolować swoje przesuwanie się w czasie i dowolnie skakać tam i z powrotem – gdy powoli zdaje sobie sprawę, że nie ma sposobu, aby ocalić wszystkie rozgałęzione linie czasu, a Krosno Czasowe przekazuje prawdę tego, co powiedział mu Ten, Który Pozostaje w sezonie 1. Niezależnie od tego, ile skoków wykona Loki do określonych momentów na osi czasu, w których jego działania mogą zmienić los i uczynić niemożliwe możliwym, rzeczywistość zaczyna się rozpadać zaledwie kilka chwil po jego przybyciu.

Przez oba sezony Hiddleston pokazał swoje najlepsze występy w roli boga psot Marvela, ale spotkanie Lokiego i Sylvie w Końcu Czasu ma w sobie coś przejmującego, gdzie podskakuje, by powstrzymać ją przed zabiciem Tego, Który Pozostaje, co wydaje się szczególne. W odcinku wielokrotne powracanie do tych samych scen z nieznacznie różne perspektywy szybko wysysają dynamikę z sekwencji, w których Loki i jego gang starają się wysłać Timely’ego, aby ocalił Krosno. Ale za każdym razem, gdy Loki bezskutecznie próbuje powstrzymać Sylvie przed zabiciem Tego, Który Pozostaje na Końcu Czasów, staje się jaśniejsze, że „Chwalebny Cel” pokazuje bezskuteczność prób zmiany punktu widzenia kogoś, kto nie chce zmienić się.

„Glorious Purpose” podkreśla także, jak Sylvie była dość bezpośrednia i konsekwentna w tym, że chce dożyć swoich dni po zabiciu Tego, Który Pozostaje, nawet jeśli oznaczało to tylko krótki czas, zanim wszystko w jej nowej rzeczywistości przestanie istnieć. Zamiast jednak przedstawiać Sylvie w nihilistycznym świetle, „Wspaniały cel” ukazuje jej determinację i stanowi swego rodzaju zwierciadło dla Lokiego, w którym może zobaczyć, jak on również może wybrać podążanie za głosem serca, wiedząc, że może mu się nie udać.

Chociaż pomysł, aby Ouroboros był wariantem Kanga, jest fajny, „Glorious Purpose” podąża za Timely po trapie, próbując ocalić Temporal Loom wystarczająco dużo razy, aby wyglądało na to, że Majors mogą jeszcze istnieć trochę dłużej. Ale w kontekście Lokiwygląda na to, że nie ma scenariusza, w którym Timely byłby tym, który uratuje sytuację, ponieważ znowu jest to historia Lokiego.

Choć ten sezon był subtelny w badaniu natury wolnej woli, w sposób oczywisty robił wszystko, co w jego mocy, aby uniknąć sugerowania, że ​​być może Loki, asgardzki bóg, mógłby lepiej nadawać się do wyjazdu na wyprawę niż Timely, ludzki człowiek. kosmiczny spacer kosmiczny, aby ulepszyć maszynę. Ale kiedy „Glorious Purpose” zaczyna żyć zgodnie ze swoją nazwą i dać Lokiemu moment wielkiego bohatera, ląduje pomimo swojej gwałtowności ze względu na to, jak potężnie przemawia do samozwańczego pragnienia Lokiego, by chronić swoich przyjaciół i jego strachu przed byciem sam.

W tym sezonie pojawiło się znacznie mniej kapryśnych wariantów Lokiego niż w pierwszym, ale „Glorious Purpose” rekompensuje brak klasycznego Lokiego Richarda E. Granta, gdy Loki brnie po trapie, aby magicznie powstrzymać eksplozję Temporal Loom. Jak widać, w czasie, gdy efekty wizualne Marvela były szalenie niespójne Loki idź na całość z sekwencją transformacji osadzoną na tle świecącego, umierającego multiwersu pełnego rozpadających się linii czasu i absolutna rozkosz. Trochę trudno zrozumieć, co dokładnie się dzieje i dlaczego Loki nagle jest w stanie dokonać tak wielkiego wyczynu, że prawie można się spodziewać, że wydarzy się to w filmie. Ale jest wspaniały, a jego ogólne znaczenie jest dość proste.

„Chwalebny cel” stwierdza, że ​​chwytając każdą z linii czasu wieloświata i splatając je razem na ruinach tronu Tego, Który Pozostaje na Końcu Czasów, Loki najwyraźniej stał się nowym rodzajem Strażnika Czasu. Finał nie wyjaśnia, jaką rolę odgrywa Loki – którego magia przywraca osie czasu do życia – w ich dalszym istnieniu, wykraczającym poza rolę ogniwa łączącego ich wszystkich razem. Ale kiedy powraca do TVA, która teraz koncentruje się na śledzeniu wszystkich wariantów Kanga rozproszonych po całym wieloświecie (Lokiverse), wydaje się, że przez co najmniej jakiś czas będzie to duża część nowej normalności MCU.

W tym odcinku jest mnóstwo przypomnień, że wszystko, co wydarzyło się w tym sezonie, nieuchronnie doprowadzi do wybuchu wojny, której nikt LokiPostacie — z wyjątkiem Tego, który pozostaje — są gotowe do wciągnięcia. Zamiast jednak rozsławiać kolejny projekt Marvela, „Glorious Purpose” zamyka historię Mobiusa i Sylvie, aby podkreślić, że ich wolność jest na razie nieubłaganie powiązana z poświęceniem Lokiego.