• Stan dziewcząt
• W reżyserii Amanda McBaine i Jesse Moss
• W roli głównej Emily Worthmore, Maddie Rowan, Nisha Murali, Tochi Ihekona
• Klasyfikacja G; 98 minut
• Strumienie w Apple TV+ 5 kwietnia

Kto rządzi światem? Jeśli chodzi o Stany Zjednoczone, nie są to tak naprawdę dziewczyny. Ale to nie znaczy, że nie próbują. Stan dziewcząt to mocny dokument, który pokazuje, jak zaangażowane i zdeterminowane są młode kobiety w dążeniu do kandydowania na najwyższy urząd – pomimo stojących przed nimi wyzwań.

Film jest kontynuacją docenionego przez krytyków dokumentu Stan chłopców, w którym filmowcy Amanda McBaine i Jesse Moss wycelowali kamery w 1000 nastoletnich chłopców z Teksasu, którzy zebrali się w ramach tygodniowego przedsięwzięcia znanego jako Boys State, mającego na celu stworzenie pozorowanego rządu. Film ten bardziej podkreśla szaleństwa młodości niż jej optymizm, a Władca much-jak przestroga o tym, co przyszłość może przynieść młodym mężczyznom.

Okazuje się, że McBaine i Moss byli podobnie zainteresowani dowiedzeniem się, co wydarzy się w wersji tego wydarzenia dla dziewcząt. Prowadzone także przez Legion Amerykański, Girls State powstało w 1938 roku, trzy lata po pierwszej sesji Boys State. Dowiadujemy się, że do 1984 roku działał już we wszystkich stanach z wyjątkiem Hawajów. „Wszystkie dorastałyśmy w świecie, który nie widział kobiety-prezydenta” – mówi organizatorka zgromadzeniu młodych kobiet na początku Stan dziewcząt. „Jak możemy to zmienić?”

Dokument śledzi losy dziewcząt biorących udział w corocznej imprezie w Missouri, niegdyś stanu swingującego, obecnie uważanego za bardziej czerwony niż niebieski. Program na rok 2022, który nagrywa ekipa dokumentalna, jest wyjątkowy, ponieważ wydarzenia Girls State i Boys State odbywają się obok siebie, co zapewnia natychmiastowe porównania – od przejazdu autobusem do miejsca wydarzenia.

Zbyt wiele filmów na Twojej liście do obejrzenia? Oto najlepsze filmy 2023 roku

„Czy oni serio śpiewają? Lodowe, lodowe dziecko” – mówi Tochi Ihekona, oszołomiony widokiem grupy chłopców z tyłu autobusu wykrzykujących melodię. Ihekona, córka nigeryjskich imigrantów, doskonale zdaje sobie sprawę, że będzie w mniejszości wśród zgromadzenia składającego się głównie z białych, i ze spokojem radzi sobie z ignorancją i zainteresowaniami swoich rówieśników.

Tymczasem specjalistka ds. polityki Nisha Murali, która przybywa na kampus Uniwersytetu Lindenwood z kopią projektu opinii Dobbs przeciwko Jackson Women’s Health Organisation, który wyciekł, radzi sobie z presją społeczną, aby przez cały czas być bardziej przystępna i niezbyt poważna. Ihekona i Murali zamiast gubernatora decydują się na kandydowanie na stanowiska odpowiednio prokuratora generalnego i sędziego Sądu Najwyższego. Najbardziej są zainteresowani debatą i zmianą prawa, zwłaszcza w związku z wiszącą w powietrzu kwestią praw do aborcji.

Młode kobiety ubiegające się o stanowisko gubernatora są równie pełne pasji. Jedną z faworytek jest Emily Worthmore, samozwańcza konserwatystka, która pragnie rozmawiać z rówieśnikami i uczyć się od nich na temat ich odmiennych punktów widzenia, a także wierzy w agitację oddolną. Jej konkurencją są Cecilia Bartin, petardowa feministka, która potrafi dowodzić hałaśliwym tłumem w stołówce, oraz Faith Glasgow, pełna pasji i prostoty mówczyni, która niewątpliwie jest „osądzająca”.

Fascynujące jest obserwowanie ewolucji przyjaźni i procesów myślowych młodych kobiet, zwłaszcza gdy uświadamiają sobie, jak inaczej zarządzany jest Girls State niż wersja dla chłopców. Młode kobiety są sfrustrowane kodeksem ubioru, którego muszą przestrzegać, oraz ostrzeżeniem, aby nie wędrować samotnie, ponieważ chłopcy są w pobliżu; chłopcy nie muszą się martwić takimi dyktatami. Tak naprawdę nie widać, jak dziewczyny przewracają oczami, ale to widać – szczególnie gdy niektóre spotkania rozpoczynają się od „Hej, dziewczyno, hej” lub grupową piosenką, która brzmi bardziej jak doping.

Dziewczyny w końcu zabierają się do pracy. Argumentują w sprawie Sądu Najwyższego dotyczącej praw do aborcji. W wyścigu o najwyższe stanowiska odbywają się wymowne prezentacje. I w pewnym momencie następuje nawet dziennikarskie śledztwo dotyczące sposobu finansowania i zarządzania Girls State w porównaniu z Boys State. Stypendium jest rozdawane.

W rezultacie powstał film dający do myślenia, zwłaszcza gdy zdamy sobie sprawę, że młode kobiety uczą się trudnych lekcji życia, które przydadzą im się w przyszłości. Czasami walka może wydawać się daremna. Ale musisz próbować dalej.

W trosce o spójność recenzji wszystkich krytyków „The Globe” wyeliminował swój system oceniania gwiazdek w filmie i teatrze, aby dostosować go do relacji z muzyki, książek, sztuk wizualnych i tańca. Zamiast tego dzieła doskonałości zostaną wyróżnione oznaczeniem krytyka we wszystkich publikacjach. (Recenzje telewizyjne, zazwyczaj oparte na niepełnym sezonie, są zwolnione).