(CNN) Watergate spotyka się z „Veepem” w „Plumbers z Białego Domu”, czasami surrealistycznym limitowanym serialu HBO, który od czasu do czasu wydaje się trochę przesadzony, głównie dlatego, że tak naprawdę było z prawdziwymi postaciami. W najlepszym razie jest to lekki towarzysz „Wszystkich ludzi prezydenta”, przedstawiający drugą stronę całego planowania i gorączkowego ukrywania się przez przestępców z Keystone.

Woody Harrelson i Justin Theroux wcielają się w E. Howarda Hunta i G. Gordona Liddy’ego, dwóch pomniejszych graczy w szerszym planie rzeczy, które zaplanowały fabułę. Para próbowała przypodobać się administracji Nixona zestawem „brudnych sztuczek”, aby zapewnić mu reelekcję, prowadząc do Watergate i włamując się do biura psychologa Daniela Ellsberga, demaskatora z Wietnamu.

Jeśli Hunt, ojciec trójki dzieci, wiódł życie w cichej desperacji, gdy nadarzyła się okazja, Liddy reprezentował rodzaj napalonego, prawdziwie wierzącego, który przekonał koniec – czyli „uratowanie kraju przed komunizmem” – – uzasadnia wszelkie środki, a ostatecznym celem jest „bliskość władzy”.

W międzyczasie wysocy rangą urzędnicy Białego Domu, w tym John Dean (Domhnall Gleeson) i prokurator generalny John Mitchell (John Carroll Lynch), byli początkowo sceptyczni, ale ostatecznie dali zielone światło niektórym tajnym operacjom. Jednak gdy Hunt i Liddy schodzili coraz głębiej w otchłań, wciąż trafiali na absurdalne przeszkody, jednocześnie skłaniając żonę Hunta (Lena Headey z „Gry o tron”) do nieufności do Liddy, która odtwarza nagrania przemówień Hitlera i wciąż oferuje zrobienie tego, gdzie on trzyma rękę nad płonącym płomieniem.

„Im szybciej skończysz z tym facetem, tym lepiej”, mówi Huntowi, który podziela te uczucia mniej więcej w połowie przypadków, podczas gdy reszta zgadza się z Liddy.

Wyreżyserowany przez producenta „Veep”, Davida Mandela, na podstawie scenariusza Alexa Gregory’ego i Petera Huycka, „hydraulicy z Białego Domu” podchodzą do materiału w satyryczny sposób i dokonują kilku sprytnych i sprytnych wyborów, w tym szczególnie zabawnego ukłonu w stronę „Wszystkich ludzi prezydenta”. ”.

Nawet biorąc pod uwagę dramatyczną swobodę w stosunku do faktów, całe ćwiczenie w pewnym sensie wznosi się i opada na kreskówkowym przedstawieniu ekstrawaganckiego Liddy’ego przez Theroux, co można łatwo uznać za absurdalną przesadę, z wyjątkiem faktu, że naprawdę był poza ekscentryczną postacią , przekształcając swój związek z Watergate w program radiowy i występy aktorskie (w tekście zaznaczono, że wystąpił gościnnie w „Miami Vice”) po zwolnieniu z więzienia.

W pięciu częściach „Hydraulicy z Białego Domu” wiją się trochę w przygotowaniach do włamania, rozkoszując się pułapkami tego okresu i chaotycznym życiem rodzinnym Hunta, jednocześnie przedstawiając swoich zleceniodawców robiących niewiarygodnie głupie rzeczy, na przykład przechwalanie się stewardesie o ich tajnych zajęcia. Historia nabiera rozpędu po jej następstwie i zatuszowaniu, które nastąpiło, sprawdzając wartość lojalności wobec Richarda Nixona (widocznej tylko w klipach informacyjnych), którą Liddy głosi z mesjańską gorliwością.

Znaczna część narracji przywodzi na myśl cytat przypisywany Głębokiemu Gardłu (znanemu również jako Mark Felt, krótko grany przez Gary’ego Cole’a z „Veep”) z „Wszystkich ludzi prezydenta”, w którym mówi Bobowi Woodwardowi: „Prawda jest taka, to nie są zbyt bystrzy faceci i sprawy wymknęły się spod kontroli”.

„Hydrauli z Białego Domu” czasami wydaje się, że wymknęło się to spod kontroli, co można częściowo przypisać dziwniejszym niż fikcja aspektom tej historii. Na tym poziomie projekt działa przede wszystkim jako towarzysz bogatej oferty kinowej związanej z Watergate, ale podobnie jak Hunt i Liddy, gdy jest trzymany obok tego składu, wygląda względnie jak gracz z niższej ligi.

Premiera „hydraulików z Białego Domu” odbędzie się 1 maja o godzinie 21:00 czasu wschodniego w HBO, które podobnie jak CNN jest jednostką Warner Bros. Discovery.