Nowa limitowana seria Lulu Wang rozpoczyna się od zarysu serii tragicznych nagłówków. Lekarz drzemał za kierownicą, w wyniku czego zginęło trzech pieszych. Mały samolot rozbija się niespodziewanie z powodu złej pogody, w wyniku czego wielu narciarzy ginie. Gdzie indziej przyjacielska sprzeczka między dwójką rodzeństwa kończy się poważnym stanem zdrowia jednego z nich. Te wypadki na zawsze zmieniają życie tych ludzi.

Jak opowiada Mercy (Ji-young Yoo), której życie również zmieni się na zawsze z powodu tragedii, jest to odzwierciedleniem tego, że w każdym z tych doniesień prasowych nigdy nie zadaje się pytania, co doprowadziło do tragedii. A co z ludźmi, którzy są w nie zaangażowani? Czy ciężar ich winy kiedykolwiek ustąpi miejsca lepszemu porankowi?

Ekspaci zadają te pytania z witalnością i troską, pozostawiając miejsce na perspektywy i odkrycia. To potężne, wspaniale zagrane przedstawienie, prowadzone przez zdobywczynię Oscara Nicole Kidman. (Przeczytaj także: Recenzja In The Summers: Upływ czasu kształtuje ten wspaniały dramat ojca i córki)

Przesłanka

Aktor gra Margaret, architekta krajobrazu. Kiedy spotykamy ją po raz pierwszy, nie wiemy, co jest przyczyną jej wszechogarniającego smutku. Jest żoną Clarke’a (Brian Tee), którego zmiana pracy zabrała ich z Nowego Jorku do Hongkongu. Jest tu z synem i córką i planuje przyjęcie z okazji 50. urodzin Clarke. Przyjęcie jest jedynie pretekstem do rozluźnienia atmosfery, co kończy się niepowodzeniem, gdy Margaret zauważa tam Mercy jako kelnerkę. Przynajmniej to zbliża Margaret do jej dobrej przyjaciółki i sąsiadki Hilary (Saraya Blue), która jest indyjsko-amerykańską emigrantką i ma trudności z zaakceptowaniem męża.

Wang mądrze buduje napięcie i dopiero pod koniec drugiego odcinka pogodzimy się z tym, co naprawdę się wydarzyło. Pod opieką Mercy najmłodszy syn Margaret, Gus (Connor J. Gillman), znika pewnego wieczoru na zatłoczonym targu. Od tego momentu Expats łączy życie tych trzech kobiet w równoległe wątki, badając nie tylko ich reakcję na smutek i złość, ale także sieć przywilejów, która bulgocze pod powierzchnią. Biorąc pod uwagę także Protest Parasolkowy z 2014 r., można zauważyć coraz większą różnorodność sposobów, w jakie społeczność znajduje sposoby radzenia sobie z nieufnymi siłami.

Końcowe przemyślenia

Wang, pracując tutaj z utalentowaną autorką zdjęć Anną Franquesą-Solano, oddaje tkankę kulturową Hongkongu bez oceniania. Istnieje ciekawe oko na prymitywne ekscesy, przepełnione poczuciem winy i niepewności. Fascynujący piąty odcinek, przypominający 96-minutowy niezależny film w kapsule, odrywa się od napięcia i śledzi życie niań rodziny Woos and the Starrs, Essie (Ruby Ruiz w najcudowniejszej roli serialu) i Puri (Amelyn Pardenilla) i ich rodziny. W cudowny sposób przekazywana jest zmiana perspektywy, lamenty i spory dotyczące ich pracy i wyborów jako aktywistów.

Kidman, która grała już zdecydowanie zbyt wiele uprzywilejowanych kobiet wstrząśniętych jakimś smutkiem w prestiżowych serialach telewizyjnych, w roli Margaret jest naprawdę dobra. Ale Expats odnajduje swoją prawdziwą moc i światło w rękach Blue i Yoo. Jedna z nich jest aktorką, która od jakiegoś czasu gra role drugoplanowe i wreszcie może rozwinąć swoją postać. Ona jest siłą, którą warto tu oglądać. Drugi zapewnia prawdziwie przełomową wydajność: złożoną i trzymającą w napięciu w każdym momencie. Wraz z tymi trzema kobietami Expats znajduje niuansową eksplorację macierzyństwa i żałoby, istniejących w niepewnych przestrzeniach społecznych.

Rozrywka! Rozrywka! Rozrywka! ?️?? Kliknij aby śledzić nasz kanał Whatsapp ? Twoja codzienna dawka plotek, filmów, programów, aktualizacji o gwiazdach, wszystko w jednym miejscu