Bez wątpienia najtrwalszą grą wideo z horrorem 2000 roku jest Resident Evil 4. Klasyczna gra firmy Capcom na nowo zdefiniowała gatunek survival horroru dla całego pokolenia graczy. Zamiast straszyć gracza w dowolnym momencie, survival horror zapewnia dodatkowe wyzwania, które zmuszają gracza do strategicznego działania przy ograniczonych zasobach, takich jak amunicja, broń, lekarstwa i nie tylko. Gracze muszą podejmować mądre, racjonalne decyzje w obliczu strachu, aby przejść do następnej części gry. W związku z tym takie gry typu survival horror Resident Evil rzuć wyzwanie graczom, aby przezwyciężyli emocje i reakcje fizjologiczne, do których zmuszają ich gry. I żadna gra tego nie lubi Resident Evil 4.

The Resident Evil franczyza rozpoczęła się w 1996 roku i odniosła natychmiastowy sukces. Pierwsze trzy gry wykorzystywały klaustrofobiczne ustawienia, takie jak ciemne, ciasne korytarze, aby wywołać u gracza poczucie przerażenia. Oprócz tego, użycie w grach stałej kamery trzeciej osoby zwiększyło to poczucie strachu. Cięło za każdym razem, gdy postać skręciła za róg. Kamera była nieruchoma, często ustawiona pod niskim kątem w rogu korytarza i skierowana w stronę postaci, która biegła do przodu. To celowo zasłaniało to, co było za rogiem, zapraszając gracza i jego wyobraźnię do wymyślenia najgorszego możliwego scenariusza. To rodzaj rozgrywki, który odbiega od dzisiejszych standardów gier. A to w dużej mierze zasługa Resident Evil 4 innowacyjne zmiany w 2005 r.

Resident Evil 4 zawiera trzecioosobową kamerę umieszczoną nad ramieniem, która umieszcza gracza bezpośrednio nad i za głównym bohaterem, Leonem S. Kennedym. Gry akcji intensywnie wykorzystują tę perspektywę, ponieważ przedstawia ona bardziej idealny punkt widzenia do celowania z pistoletu w cele. I równoważy integrację postaci ze światem gry, a także zanurzenie gracza w akcję. Z tym nowym elementem, Resident Evil franczyza na dobre porzuciła stałe rozmieszczenie kamer i częste cięcia, decydując się na użycie kątów kamery trzeciej osoby do przeróbek drugiej i trzeciej gry. Resident Evil 4 trwale zmienił wygląd i doświadczenie w przyszłych grach.

Ta zmiana perspektywy przepisał zasady dla Resident Evilprzeraża, co jest widoczne w początkowej sekwencji gry. Bez względu na medium, horror ostatecznie polega na strategicznym ujawnianiu nowych informacji. Resident Evil 4 zmieniono warunki, w jakich gracz zdobywa nowe informacje. Zanim, Resident Evilhorror pochodził z celowego zaciemniania wizji gracza i ciemnych, ciasnych przestrzeni. Nowy kąt lub źródło światła oznaczało nowe informacje i nowe zagrożenia.

W przeciwieństwie, Resident Evil 4 rozpoczyna się sceną w mglistym świetle dziennym, przeciwstawiającą się oczekiwanej, ciemnej scenerii horroru. Gra dostarcza nam jak najwięcej informacji o wiosce, przez którą Leon musi się przedrzeć — i to jest absolutnie przerażające. Nasze oczy i uszy postrzegają wszystko jako „złe” w jakiś sposób. Zamiast pobudzać wyobraźnię gracza, gra przedstawia nam nieunikniony spektakl ludzi, niezupełnie zombie, zachowujących się nienaturalnie. Projekt dźwiękowy podąża za oświetloną grafiką z gradem upiornych drwin. Jeszcze zanim wejdziemy do wioski, słyszymy bezcielesne głosy przeklinające nas. Te dźwięki tworzą niepokojący chór, którego nie możemy prześcignąć bez względu na to, dokąd się udamy. Poczucie zagubienia aktywuje naszą reakcję walki lub ucieczki, zanim skonfrontujemy się z którymkolwiek z wieśniaków.

W czasie Resident Evil 4wydaniu, horrory w dużej mierze zachęcały gracza do unikania potworów, a nie bezpośredniego ich atakowania. Na przykład, Ciche Wzgórze umieść gracza w butach zwykłego człowieka, który próbował rozwikłać tajemnicę z ciężkimi motywami psychologicznymi. Resident Evil 4, jednak uczyniło z gracza twardziela, nawet gdy walczyli o życie. W ten sposób horror o przetrwaniu stał się nie tyle łączeniem wskazówek i rozwiązywaniem zagadek. Wymagało to również trafienia w głowę i strategicznego oszczędzania amunicji. W trosce o sterowaną przez ciebie postać musiałeś walczyć z własnym przerażeniem.

Resident Evil 4podejście do strachu jest znaczące, biorąc pod uwagę wyjątkowy wpływ, jaki strach ma na zdolność naszego mózgu do przetwarzania nowych informacji. Kiedy się boimy, nasze mózgi kierują zasoby z dala od kory mózgowej, obszaru odpowiedzialnego za racjonalne myślenie i planowanie. Zasoby te zamiast tego trafiają do naszego ciała migdałowatego, emocjonalnego centrum mózgu. Celem tego ewolucyjnego projektu jest utrzymanie nas przy życiu; ma to jednak swoją cenę: naszą zdolność do jasnego myślenia. W przypadku pełnych akcji gier wideo, które wymagają od graczy podejmowania tysięcy decyzji w ułamku sekundy w trakcie całej historii, strach może stać się niewidzialną przeszkodą.

Resident Evil 4 bierze to pod uwagę, zwiększając poczucie bezpośredniości między graczem a jego przerażeniem. Wspomniane umiejscowienie kamery zbliża gracza fizycznie, emocjonalnie i psychicznie do Leona S. Kennedy’ego. Zamiast czuć, że są oglądanie Leon zmierzy się z wrogami, jak np Resident Evil 2gracze stać się Leona. Powoduje to poczucie strachu w grze, szczególnie w scenie otwierającej. Leon może natychmiast zginąć z rąk uzbrojonego w piłę wieśniaka, jeśli podejdzie zbyt blisko. Leon to gładko mówiący bohater akcji, który wcześniej przeżył pierwszy dzień pracy podczas apokalipsy zombie. Ale jest tak samo bezbronny, jak każdy z nas w tym scenariuszu.

Frank Herbert napisał w swojej powieści: Wydmaże „Strach zabija umysł”. Resident Evil 4 zaprasza graczy do odkrycia prawdy kryjącej się za tym sentymentem. Gdy innowacje w grze zwiększyły jej grozę, przyniosła także rozgrywkę akcji w znacznie bardziej tragiczne miejsce. Wszystkie gry akcji wywołują stres w ogniu bitwy. Ale Resident Evil 4 wprowadza do owczarni zupełnie nową dziką kartę: strach. W grze nie brakuje potworów, z którymi Leon Kennedy musi walczyć; jednak prawdziwym wrogiem, którego gracze muszą pokonać, są oni sami. Wraz z wydaniem Resident Evil 4remake’u, to idealny moment, aby ponownie zastanowić się, dlaczego ta gra wciąż nas terroryzuje po dziesięcioleciach.