Restauracja Lansdowne w Detroit: Wspomnienie
W poniedziałek Duke Fakir, ostatni członek legendarnego zespołu Four Tops wytwórni Motown, zmarł na skutek niewydolności serca w swoim domu w Detroit.
Chociaż pamiętano go dzięki takim hitom zespołu, jak „I Can’t Help Myself (Sugar Pie Honey Bunch)”, „It’s the Same Old Song” i „Bernadette”, był także dawnym właścicielem dawno nieistniejącej pływającej restauracji w Detroit.
Wiele osób pamięta restaurację Lansdowne, zacumowaną w latach 80. na rzece Detroit za Cobo Arena i Hart Plaza.
Pomysł przekształcenia Lansdowne, dawnego promu, który przewoził wagony kolejowe między Detroit a Windsor, w pływającą restaurację, przypisuje się urbaniście Detroit Alexowi Pollockowi. Pollock stał również za wprowadzeniem gigantycznych murali roślinnych na Eastern Market.
Uważa się, że Lansdowne był najstarszym bocznokołowym statkiem w Ameryce Północnej. Zwodowany w 1884 roku, Lansdowne został zbudowany w Wyandotte dla Grand Trunk Western Railroad i był używany jako prom kolejowy.
W 1970 r. został wycofany z eksploatacji po tym, jak silnik eksplodował, według archiwów Free Press. Przekształcając Lansdowne w pływającą restaurację, Pollock pomógł uzyskać dotację federalną na przebudowę statku. Specialty Restaurants kupiło prom od Lansdowne Inc.
Statek Lansdowne o długości 319 stóp i szerokości 60 stóp został otwarty na nabrzeżu w Detroit w 1983 roku przez kalifornijską firmę Specialty Restaurant Corp.
Według doniesień Free Press, z wnętrza roztaczał się widok na panoramę Windsoru i rzekę Detroit. Znajdował się tam „bar ostrygowy na górnym pokładzie i salon koktajlowy z dwoma podwyższonymi parkietami tanecznymi, ogromny bar wyspowy z dębu i mosiądzu oraz widoczna kuchnia”.
Największą atrakcją restauracji były dwa stare wagony restauracyjne ustawione na jej pokładzie. Była tam również restauracja Paddlewheel i jadalnie na bankiety.
Jako restauracja, Specialty Restaurant Corp. zamknęła Lansdowne w 1988 roku.
Fakir, który wraz ze swoim kuzynem, dentystą z Detroit, Darnellem Kaiglerem, założył D&D Enterprise Associates Inc., kupił restaurację w 1988 r. od Speciality Restaurants. Para zainwestowała w renowację Lansdowne, w tym odnowienie kuchni i przekształcenie przestrzeni na taką z bardziej marynistycznymi niuansami.
Według doniesień Free Press, plany obejmowały przebudowę restauracji na restaurację w stylu statku rzecznego, oferującą kuchnię kreolską/cajun, jazz na żywo i klub nocny. Fakir i Kaigler nawet udali się do Luizjany w poszukiwaniu kucharza. Znaleźli i zatrudnili Sandrę Morris z włoskiej restauracji w Nowym Orleanie.
D&D złożyło wniosek o upadłość na podstawie rozdziału 11 w 1990 r. i ostatecznie odsprzedało restaurację Speciality Restaurant Corp. Jako restauracja Lansdowne została zamknięta pod koniec 1991 r. Późniejszą wersją Lansdowne był kompleks rozrywkowy Baja Beach Club, który oferował bar sportowy, piano bar, karaoke, klub taneczny i tradycyjną restaurację. Była tam również atrakcja w postaci dźwigu do skoków na bungee. Larry Spatz, dyrektor generalny Baja Beach Nightclub Co., podpisał 10-letnią umowę najmu o wartości 3 milionów dolarów na restaurację Lansdowne, zgodnie z raportem Free Press.
Ale to nie trwało długo i zaledwie kilka lat później Lansdowne nie był już zacumowany w miejscu, w którym cumował od początku lat 80. W lipcu 1995 roku Lansdowne opuścił nabrzeże Detroit. Specialty Restaurants Corp. odholowało statek do magazynu w pobliżu Cleveland. Właściciele obwinili brak wystarczającej liczby miejsc parkingowych za Cobo Arena za upadek Lansdowne.
„Nie mieliśmy wiele szczęścia w Detroit” – powiedział wówczas Free Press Jim Dixon, regionalny menedżer Specialty Restaurants Corp. „Bez 200-300 łatwo dostępnych miejsc parkingowych musieliśmy parkować z obsługą”. To było trudne miejsce do prowadzenia działalności”.
Jak podaje artykuł Erie Times News zamieszczony na grupie dyskusyjnej AllAboardRailDiscussion, w 1999 roku pociąg Lansdowne został odholowany do Erie w Pensylwanii, a jego wersja miała zostać przekształcona w kolejną restaurację nad brzegiem rzeki.
Ostateczna zagłada Lansdowne miała miejsce w 2005 r. Statek, będący nadal własnością Specialty Restaurant, zatonął u wybrzeży Erie w Pensylwanii, gdzie był zadokowany. Według doniesień nie jest jasne, dlaczego statek zatonął.
Skontaktuj się z Susan Selasky, dziennikarką kulinarną z Detroit Free Press, i wysyłaj wiadomości o jedzeniu i restauracjach na adres: sselasky@freepress.com. Obserwuj @SusanMariecooks na X (dawniej Twitter). Wesprzyj lokalne dziennikarstwo i zostań cyfrowym subskrybentem Free Press.
