Eduardo Araquel/Paramount+

„Grease: Rise of the Pink Ladies” może nie skupia się na postaciach z oryginalnego filmu z 1978 roku, takich jak Frenchy Didi Conn czy Rizzo Stockarda Channinga, ale przygotowuje grunt pod ich zbliżające się panowanie w Rydell High.

Chociaż manipulowanie jakimkolwiek powtórzeniem kulturowego kamienia węgielnego, jakim jest „Grease”, okazywało się w przeszłości nieskuteczne, showrunnerka Annabel Oakes była wyraźnie gotowa na wyzwanie. Jak więc zacząć obsadzać postacie w prequelu serialu telewizyjnego opartego na ukochanym filmie? Dyrektorzy castingu, Leigh Ann Smith i Conrad Woolfe z Indigo Casting, akredytują showrunnera Oakesa, który ma jasną wizję.

“[Oakes] żył w tym świecie z tymi postaciami przez tak długi czas” — mówi Smith Różnorodność. Woolfe dodaje: „Niekoniecznie czuliśmy presję [casting these characters] ponieważ Oakes wykonała tak niesamowitą pracę, rozszerzając wszechświat w swojej wyobraźni, zanim jeszcze podeszliśmy do stołu, aby wykonać casting”.

W „Pink Ladies” występuje Marisa Davila jako Jane, dziwna twórczyni grupy; Ari Notartomaso jako Cynthia, która tak naprawdę chce tylko dołączyć do T-Birds; Cheyenne Isabel Wells jako Olivia, której wizerunek został nadszarpnięty po zetknięciu się z nauczycielem w zeszłym roku; oraz Tricia Fukuhara jako Nancy, nienawidząca chłopców fashionistka.

Dla wielu aktorów występujących w tym serialu „Pink Ladies” to przełomowy projekt. „Naszym celem było odkrywanie ludzi” — mówi Woolfe. „Mamy takie podejście, że naprawdę chcieliśmy zobaczyć, co tam jest, czego jeszcze nie wykorzystano” — dodaje Smith.

Dla Woolfe kształtowanie zróżnicowanej obsady „było wszystkim”, podobnie jak dla Oakesa. Showrunnerka przeprowadziła intensywne badania nad krajobrazem prawdziwej szkoły średniej z lat 50., zanim nawet stworzyła konceptualizację „Pink Ladies”. Posunęła się tak daleko, że przeprowadziła wywiady z ludźmi, którzy chodzili do szkoły w tym okresie, a nawet „przejrzała roczniki z Południowej Kalifornii w latach pięćdziesiątych, aby naprawdę zorientować się, jak wyglądała demografia” — mówi Woolfe, pomimo krytyki, że obsada „ Pink Ladies” zanadto odbiega od swojego oryginalnego odpowiednika.

Smith dodaje, że podobnie jak wiele dzieł z epoki powstałych w innym czasie, „nigdy nie będą one w 100% zgodne z historią, a czasem prowadzi to do lepszego opowiadania historii. Spójrz na „Hamiltona”.

Zespół obsady położył również duży nacisk na rekrutację aktorów, którzy wykazywali coś, co lubią nazywać „Big Grease Energy”, coś inspirowanego oryginalną postacią Channinga.

„Upewniliśmy się, że oglądali „Grease”, aby zrozumieli, że tak jest [a] podwyższonej rzeczywistości” — mówi Woolfe. „Naszą Gwiazdą Polarną w uniwersum „Grease” był Rizzo. Stockard Channing jest po prostu niesamowity i to była esencja, którą chcieliśmy wyciągnąć dla wszystkich tych postaci, a szczególnie dla wszystkich tych czterech Różowych Dam.

Podczas gdy wskazówki dotyczące tego, co ma nadejść w 1958 roku z Rizzo Channinga, nie są wyraźnie określone (tylko drażnione) w serii prequeli, jasne jest, że wszystkie cztery Różowe Damy niosą jej dominujący, władczy klimat.

„Naprawdę sprowadzało się to do nawigacji, która czuła się, jakby pochodziła z tamtego okresu, ale także, która czuła się ekscytująca i świeża” — mówi Smith. “[They] miał [to have] uzasadniony talent potrójnego zagrożenia, który jest niezbędny, aby sprostać Olivii Newton-John lub Stockardowi Channingowi”.

Podejmując te trudne decyzje, zarówno Smith, jak i Woolfe ujawniają, że były chwile, kiedy wiedzieli, że większość Różowych Dam będzie idealna do ich ról.

Woolfe pamięta, że ​​był pod wielkim wrażeniem po obejrzeniu wideo, na którym Notartomaso śpiewa w Internecie. „Wysłałem go do Leigh Ann i powiedziałem:„ Myślę, że to może być Cynthia ”. Podczas gdy postać Cynthii emanuje tym, co Woolfe określa jako „energię rzezi”, on i Smith od razu wiedzieli, że chcą „znaleźć kogoś, kto był otwarcie queer, otwarcie LGBTQ”, aby wypełnić tę rolę.

Jako niebinarny aktor, Notartomaso początkowo nie uważał, że ten projekt jest dla nich odpowiedni. „W tamtym czasie było coś takiego w opisie postaci [Notartomaso] niekoniecznie czuł się dobrze… powiedzieliśmy ich agentowi, wiesz, „proszę nam zaufać”” – mówi Woolfe. W końcu pojawił się Notartomaso.

Jednak droga do obsadzenia Wellsa w roli Olivii była bardziej długa. „Początkowo, kiedy obsadzaliśmy zarówno Jane, jak i Olivię, nie było jasne, który Cheyenne [Wells] był bardziej zgodny z” — mówi Smith.

“[Olivia] była rola, którą nasz zespół miał trudności z przybiciem, a ja pomyślałem: „Powinniśmy po prostu mieć Cheyenne [Wells] zagraj też dla Olivii” — mówi Smith. — Jak tylko ją wysłaliśmy [tape] dla zespołu, byli prawie pewni, że to ich Olivia”.

Wybór osoby, która miała wcielić się w rolę Jane, założycielki i liderki Pink Ladies, był jedną z najważniejszych decyzji, przed którymi stanęli Smith i Woolfe. Jane jest „tak specyficzną postacią [that] musi udźwignąć całe to przedstawienie” — mówi Smith.

Jednak byli prawie pewni, że zdobyli złoto z Davilą na wczesnych etapach przesłuchań. „Mamy Marisę [Davila]na pierwszej taśmie i było to naprawdę jasne [she] całkowicie, natychmiast zrozumiał energię [of Jane]”- mówi Smith. Podczas gdy Davila wciąż musiał przejść przez cały czteromiesięczny proces przesłuchania, Woolfe mówi, że „co dziwne, [Davila] był pierwszym aktorem na pierwszej taśmie, którą wysłaliśmy do naszego zespołu kreatywnego”.

Chociaż żaden zestaw aktorów może nigdy nie dorównać tym z kultowego oryginału „Grease”, Woolfe mówi, że „Pink Ladies” tak naprawdę nie próbuje. „Grease” jest tak wielkim kulturowym kamieniem milowym, że o tym wiemy [any critique is] pochodzi z [a] miejsce [of] dobry, zły lub obojętny” – mówi.

„Daj temu szansę” — mówi Smith każdemu, kto woli pozostać przy „Grease”, który znają i kochają. Woolfe dodaje: „Te dzieciaki są tak niesamowicie utalentowane, a my jesteśmy z nich tak dumni, że myślę, że zapomną o wszystkich swoich problemach z [a new reiteration] po pierwszym odcinku”.