CNN
—

Siły Władimira Putina poczyniły dalsze zyski w co najmniej trzech lokalizacjach na froncie wschodnim na Ukrainie – w tym po raz pierwszy od kilku miesięcy dokonały ataku w północnym obwodzie charkowskim – ponownie podkreślając zapotrzebowanie Kijowa na amunicję i broń ze Stanów Zjednoczonych i innych sojuszników .

Najnowsze wydarzenia odzwierciedlają nowe tempo na polu bitwy od upadku przemysłowego miasta Awdijiwka w lutym.

Taktyczne postępy Rosji są teraz codziennie. Są one na ogół skromne – od kilkuset metrów terytorium do maksymalnie kilometra – ale zazwyczaj odbywają się w kilku lokalizacjach jednocześnie.

Z ukraińskiej perspektywy stratom towarzyszą także coraz bardziej publiczne wyrażania krytyki sił zbrojnych w związku z oficjalnymi aktualizacjami pola walki.

Do obszarów, które w dalszym ciągu są świadkami największego nacisku Rosji, należy kilka małych osad na północnym wschodzie i na południu, od Ocheretyne – dużej wioski położonej na grzbiecie, około 16 km (10 mil) na zachód od Awdijiwki, w obwodzie donieckim. region.

Ukraińska grupa monitorująca DeepState, która codziennie aktualizuje zmiany na pozycjach na linii frontu, pokazuje, jak siły rosyjskie posuwają się naprzód w ośmiu różnych lokalizacjach na długości 20–25 km linii frontu w ciągu jednego okresu 24 godzin.

Blogerzy wojskowi obu stron zasadniczo zgadzają się, że siły rosyjskie przekroczyły ciek wodny i przejęły kontrolę nad osadami Semeniwka i Berdycze. Według doniesień, kilka kilometrów na północ, w rękach rosyjskich znajduje się także Sołowowe, podobnie jak maleńka osada Keramik, przynajmniej częściowo.

„Wycofywanie się z donieckiej strefy operacyjnej trwa” – pisze ukraiński bloger wojskowy Myrosznykow, wyrażając obawy, że wojska rosyjskie mogą wkrótce ruszyć na południe w kierunku Karłówki – gdzie mogłyby przekroczyć rzekę Wowczę – łącząc się z innymi jednostkami rosyjskimi nacierającymi na zachód od niedawno zdobytej Pierwomajskie.

Zarówno Myroshnykov, jak i portal DeepState skupiają się na oficjalnej ukraińskiej komunikacji, oskarżając siły zbrojne o nierealistyczne aktualizacje z pola bitwy.

DeepState w poście na Telegramie opublikowało graficzny film przedstawiający rosyjskiego żołnierza zabijanego w ataku drona we wsi Soloviove, ale wykorzystało ten klip, aby argumentować, że pojedyncze incydenty mogą zaciemnić szerszy obraz, o co zarzuca wojsku również.

„Możesz z przyjemnością oglądać w nieskończoność film przedstawiający rozrywanie Rosjanina (żołnierza) na kawałki” – napisał DeepState, „ale w pobliżu znajduje się inne miejsce, które wymaga uwagi: Moskale spokojnie poruszają się po wsi, kontrolując ją. Siły Zbrojne (Ukraińskie) zadają im obrażenia od ognia i co najmniej miliard razy (w telewizji ogólnokrajowej) można powtórzyć, że dwie trzecie wsi jest pod kontrolą ukraińskiego wojska, ale obraz rzeczywistości jest zupełnie inny .”

Taką ocenę – że dwie trzecie wsi Sołowów znalazło się pod kontrolą Ukrainy – dokonał w sobotę w ukraińskiej telewizji Nazar Wołoszyn, rzecznik grupy operacyjno-strategicznej Chortycja. Pobliskie Ocheretyne również w dwóch trzecich nadal było kontrolowane przez Ukrainę, która miała wszystko pod kontrolą, powiedział.

„Część osady, do której przedarł się wróg, jest pod naszą kontrolą ogniową. Wróg zostaje zablokowany i podejmowane są działania mające na celu wybicie (wojsk rosyjskich). Tam trwają ciężkie walki, ale sytuacja jest pod kontrolą (ukraińskich) Sił Zbrojnych” – powiedział.

Ze swojej strony DeepState widzi to inaczej, oceniając, że wojska rosyjskie kontrolują centrum wsi Ocheretyne, w tym stację kolejową, od co najmniej trzech dni. W zeszłym tygodniu portal monitorujący złożył podobną skargę na wojsko, oskarżając „niektórych rzeczników” o niekompetencję.

W wywiadzie dla ukraińskiej telewizji Wołoszyn odniósł się także do sytuacji dalej na północ, na tej części linii frontu, która wcina się w obwód charkowski, opisując tamtejsze siły rosyjskie jako „znacznie bardziej aktywne” w ciągu ostatniego dnia.

Rosja ostatni raz osiągnęła niewielkie zyski w regionie na przełomie stycznia i lutego, ale DeepState ocenia nowy postęp na odległość od jednego do dwóch kilometrów w kierunku wioski Kyslivka. Ogólnie rzecz biorąc, linie frontu w tym regionie są stosunkowo stabilne, odkąd Ukraina odbiła duży obszar obwodu charkowskiego późnym latem 2022 r.

Siły rosyjskie posuwają się także na zachód od Doniecka, wkraczając od południa i wschodu do przemysłowego miasta Krasnohorivka.

Donoszono o zaciętych walkach wokół dużej cegielni. Jeden z rosyjskich blogerów wojskowych tak napisał o znaczeniu bitwy: „Wyzwolenie (sic!) fabryki materiałów ogniotrwałych oznaczałoby w rzeczywistości upadek fortyfikacji Krasnohorivka, ponieważ na północnych obrzeżach osady znajdują się budynki prywatne, których obrona będzie zbyt trudna, jeśli roślina zaginęła.”

Wielu zachodnich analityków, a także ukraińskich urzędników, postrzega obecne przyspieszone tempo działań Rosji jako prekursor wielkiej ofensywy, która odbędzie się pod koniec wiosny. Zakłada się również, że Moskwa chce wykorzystać swoją znaczącą przewagę w amunicji, zanim dostawy amerykańskie – w zeszłym tygodniu zapalone na zielono po sześciu miesiącach zastoju politycznego – trafią na linię frontu.

Instytut Studiów nad Wojną (ISW) ocenia, że ​​w perspektywie krótkoterminowej Ukrainy nastąpi więcej niepowodzeń, choć bez większych porażek strategicznych.

„Siły rosyjskie prawdopodobnie dokonają znacznych zysków taktycznych w nadchodzących tygodniach, ponieważ Ukraina czeka na przybycie amerykańskiej pomocy bezpieczeństwa na front, ale jest mało prawdopodobne, że pokona ukraińską obronę” – pisze.

Inną poważną słabością ilościową Ukrainy, która pomaga również wyjaśnić trajektorie ostatnich bitew, jest siła robocza. W przyszłym miesiącu wejdzie w życie nowe prawo mobilizacyjne, które ma usprawnić procesy poboru do wojska. Kijów jednak okazał się bardzo niechętny do jasnego określenia, ilu więcej żołnierzy potrzebuje, podczas gdy Moskwa stale zwiększa tę liczbę.

„Jakość (rosyjskich bojowników) jest oczywiście różna, ale przewaga ilościowa stanowi poważny problem, pisze Rob Lee z Instytutu Badań nad Polityką Zagraniczną w X.

„Bez (jej) przewagi ludzkiej przewaga artyleryjska i lotnicza Rosji nie byłaby wystarczająca, aby Rosja mogła odnieść korzyści na polu bitwy. Względna sytuacja kadrowa jest prawdopodobnie najważniejszym czynnikiem determinującym trajektorię wojny, szczególnie jeśli Rosja będzie w stanie utrzymać rekrutację 20–30 tys. miesięcznie” – dodaje Lee.