Odblokuj Editor’s Digest za darmo

Roula Khalaf, redaktorka naczelna FT, wybiera swoje ulubione artykuły w tym cotygodniowym newsletterze.

Autor jest komentatorem naukowym

Pomysł, że rak jest przede wszystkim chorobą wieku podeszłego, zaczyna się rozpadać. Analiza przeprowadzona w zeszłym roku wykazała, że ​​w grupie krajów uprzemysłowionych G20 wskaźniki zachorowań na kilka nowotworów rosną szybciej wśród osób młodych niż wśród osób starszych.

Teraz naukowcy z American Cancer Society potwierdzili ten trend w szerszym zakresie nowotworów, a statystyki ogólnie sugerują, że u pokolenia X lub millenialsów prawdopodobieństwo rozwoju pewnych typów choroby jest większe niż u ich rodziców z pokolenia wyżu demograficznego. Połowa z 34 badanych typów wykazała „efekt kohorty urodzeniowej”, co oznacza, że ​​są one coraz powszechniejsze wśród kolejnych młodszych kohort. Na przykład w przypadku raka trzustki i nerek wskaźnik zapadalności wśród osób urodzonych w 1990 r. był dwa do trzech razy wyższy niż u osób urodzonych w 1955 r.

Naukowcy, którzy opublikowali swoje odkrycia w Lancet Public Health w zeszłym tygodniu, twierdzą, że są to „zmiany pokoleniowe w ryzyku zachorowania na raka”. Zmiany te mają głębokie implikacje. Fala młodszych pacjentów stanowi wyzwanie dla przyszłej opieki onkologicznej, niezależnie od tego, czy chodzi o ponowne przemyślenie programów badań przesiewowych, czy znalezienie sposobów na zachowanie płodności w trakcie leczenia. W miarę jak sama choroba przerzuca się do czegoś nieznanego, marzenie o skazaniu jej na zapomnienie staje się coraz trudniejsze.

Hyuna Sung, epidemiolog z ACS z siedzibą w Atlancie, połączyła siły z kolegami, aby zbadać dane amerykańskiego rejestru nowotworów dotyczące ponad 23 mln osób, u których zdiagnozowano 34 rodzaje raka w latach 2000–2019. Naukowcy wykorzystali również rejestry rejestrujące ponad 7 mln zgonów z powodu 24 rodzajów raka w tym samym okresie.

Dane posortowano według roku urodzenia, a pacjentów pogrupowano w pięcioletnich odstępach od 1920 do 1990 r. Poprzednie badania ACS i innych grup wykazały, że kilka nowotworów — w tym raka jelita grubego (lub jelit), trzustki, nerek, pęcherzyka żółciowego i jąder — rośnie u osób poniżej 50. roku życia. Sung i współpracownicy odkryli ten sam schemat w szerszym ujęciu.

Wśród nowych chorób, których częstość występowania rośnie w młodszych pokoleniach, znajdują się nowotwory jelita cienkiego, rak wątroby u kobiet i rak odbytu u mężczyzn. W niektórych przypadkach wskaźniki śmiertelności wzrosły wraz z zapadalnością, w tym w przypadku raka jelita grubego, wątroby (u kobiet) i jąder. „Te odkrycia są otrzeźwiające, ponieważ wskazują, że zwiększone ryzyko zachorowania na raka u młodszych pokoleń nie jest jedynie artefaktem wynikającym z częstszego wykrywania i diagnozowania raka” – powiedział mi Sung. „Zamiast tego wskazuje na rzeczywisty wzrost ryzyka zachorowania na raka na poziomie populacji, przy czym wzrost zachorowalności jest na tyle znaczący, że przewyższa poprawę przeżywalności w przypadku raka”.

Wiele nowotworów dotykających młodszych pacjentów to nowotwory przewodu pokarmowego — w tym jelita grubego, dróg żółciowych, wątroby i pęcherzyka żółciowego — co może stanowić wskazówkę. Jeffrey Meyerhardt, dyrektor ds. badań klinicznych w Dana-Farber Cancer Institute na Uniwersytecie Harvarda, który niedawno otworzył klinikę skupiającą się na osobach poniżej 50. roku życia z rakiem jelita grubego, twierdzi, że prawdopodobnie istnieją niezidentyfikowane czynniki ryzyka, ale istnieją również znane czynniki ryzyka, takie jak siedzący tryb życia, zmiana diety, a także rosnące wskaźniki otyłości i cukrzycy.

Te same czynniki mogą zakłócać mikrobiom jelitowy, równowagę wewnętrznych bakterii, o których uważa się, że wpływają na zdrowie i odporność. „Ale co dokładnie te [microbiome] „Nie wiadomo, jakie są zmiany i jak je odwrócić lub poprawić” – powiedział Meyerhardt.

Zaskakujące jest to, że wielu młodych pacjentów nowej kliniki jest w dobrej formie, regularnie ćwiczy i zdrowo się odżywia. To skłania do poszukiwania czynników rakotwórczych w środowisku, które mogą oddziaływać na całe pokolenia. W zeszłym roku nowozelandzcy naukowcy wykazali, że mikroplastiki, które obecnie występują wszędzie i są spożywane od niemowlęctwa, mogą zaburzać wyściółkę jelit. Występowanie zanieczyszczeń mikroplastikiem od lat 60. — maleńkie cząsteczki plastiku pochodzą z produktów konsumenckich i rozkładu odpadów przemysłowych — ma właściwą oś czasu i może wyjaśniać efekt kumulacji między pokoleniami, ale wymaga dalszych badań.

Tymczasem programy badań przesiewowych ulegają zmianom: w USA specjalna grupa zaleciła, aby badania przesiewowe w kierunku raka piersi zaczynać dziesięć lat wcześniej, tj. w wieku 40 lat. Eksperci jednak nie są zgodni co do tego, czy należy wprowadzić podobne rozwiązania w przypadku raka jelita grubego, ponieważ nadal pomijałyby one osoby w wieku dwudziestu i trzydziestu lat.

To delikatne decyzje. Szersze badania przesiewowe niosą ze sobą wady: koszty, narażenie na promieniowanie i fałszywe wyniki pozytywne. A osoby po 50. roku życia nadal stanowią 90 procent przypadków raka. Mimo to zmieniający się ciężar choroby zasługuje na większą uwagę polityczną już teraz.