Rosnący kryzys otyłości i braku aktywności fizycznej w Indiach
Rosnąca fala bezczynności i jej konsekwencje
Dr Neeta Deshpande podkreśliła pilną potrzebę zajęcia się kwestią braku aktywności fizycznej, zauważając, że trzeba szeroko uświadamiać, że aktywność fizyczna jest kluczowa dla zapobiegania otyłości i powiązanym chorobom. Bycie szczupłym niekoniecznie oznacza bycie sprawnym fizycznie. Aktywność fizyczna nie ogranicza się do chodzenia na siłownię; obejmuje wszystko, co się robi w ciągu dnia, od chodzenia po obowiązki domowe.
Podkreśliła również potrzebę lepszej infrastruktury, aby zachęcać do aktywności, na przykład przestrzeni, w których ludzie mogą bezpiecznie chodzić, i musimy zachęcać do aktywności, które jednostki lubią. Aktywność fizyczna jest cudownym lekiem według Deshpande, zwiększa wrażliwość na insulinę, przyspiesza metabolizm, wzmacnia mięśnie i jest integralną częścią ogólnego stanu zdrowia. Należy ją postrzegać jako sposób na życie, a nie jako okazjonalne zadanie.
Rola urbanizacji, technologii i diety
Dr Muffazal Lakdawala zwrócił uwagę na znaczącą rolę urbanizacji i technologii w rosnących wskaźnikach braku aktywności fizycznej. Podkreślił, że w ciągu ostatnich dwóch dekad Indie doświadczyły szybkiej urbanizacji, szczególnie w miastach poziomu 2 i 3. Rozprzestrzenianie się technologii doprowadziło do uzależnienia od smartfonów i siedzącego trybu życia. Ponadto dieta Hindusów pogorszyła się, a spożycie przetworzonej żywności wzrosło o 40% w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Hindusi są również silnie uzależnieni od cukru, co w połączeniu z brakiem aktywności fizycznej napędza epidemię „cukrzyco-otyłości” — niebezpiecznego połączenia cukrzycy i otyłości.
Dr Lakdawala podkreślił również znaczenie zdrowia mięśni i kości, szczególnie u dzieci i osób starszych. Budowanie mięśni i kości jest kluczowe, szczególnie dla dzieci w wieku 5-17 lat i dorosłych powyżej 50. roku życia, według niego. Ta koncentracja jest kluczowa nie tylko dla zdrowia fizycznego, ale także dla dobrego samopoczucia psychicznego.
Dr Lakdawala podkreślił, że podejmowanie działań mających na celu budowanie masy mięśniowej może pomóc w zapobieganiu schorzeniom takim jak osteoporoza oraz w zachowaniu ogólnej sprawności fizycznej w miarę starzenia się.
Właściwe podejście do aktywności fizycznej
Jeśli chodzi o aktywność fizyczną, dr Lakdawala przedstawił szczegółowe zalecenia dostosowane do różnych grup wiekowych:
Dla dzieci w wieku 5-12 lat: Co najmniej jedna godzina dziennie aktywności fizycznej na świeżym powietrzu, w tym ćwiczenia aerobowe, takie jak bieganie, pływanie lub gimnastyka.
Dla młodzieży w wieku 13-17 lat: Co najmniej jedna godzina aktywności fizycznej dziennie, ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń aerobowych, budowania mięśni i wzmacniania kości.
Dla osób dorosłych w wieku 18-34 lat: Podejmuj ćwiczenia o umiarkowanej intensywności przez 150–300 minut tygodniowo lub przez 75–150 minut o wysokiej intensywności, kładąc nacisk na trening siłowy.
Dla osób w wieku 35-50 lat: Utrzymuj taki sam poziom aktywności jak młodsi dorośli, ale rozważ włączenie ćwiczeń wzmacniających mięśnie oraz aktywności takich jak joga lub pilates.
Dla osób powyżej 50 roku życia: Staraj się poświęcać 75–100 minut ćwiczeń tygodniowo. Obejmuje to ćwiczenia aerobowe, treningi z lekkim obciążeniem oraz ćwiczenia zapobiegające utracie tkanki kostnej po menopauzie.
Dla seniorów powyżej 60 roku życia: Nadal bądź aktywny: ćwicz 100 minut tygodniowo, skupiając się na treningu mięśni i ćwiczeniach o niskim wpływie, takich jak joga czy tai-chi.
Rosnące obawy dotyczące „otyłości cukrzycowej”
Obaj eksperci zgadzają się, że „cukrzyco-otyłość” jest poważnym i rosnącym problemem w Indiach. Połączenie cukrzycy i otyłości tworzy błędne koło, prowadzące do licznych komplikacji zdrowotnych. Dr Deshpande ostrzegał, że Hindusi muszą priorytetowo traktować aktywność fizyczną i zdrowe odżywianie, aby zwalczać ten problem. Nie chodzi tylko o redukcję wagi; chodzi o utrzymanie stylu życia, który zapobiega wystąpieniu tych powiązanych ze sobą chorób, według ekspertów.