Rosyjscy szpiedzy planowali wysadzenie pociągu w Polsce. Sąd wydał wyrok
- — Wszystkim oskarżonym przypisano popełnienie występku z art. 130 ust. 1 Kodeksu karnego, to jest przestępstwa szpiegostwa. Część oskarżonych działała w zorganizowanej grupie przestępczej — uzasadniał wyrok sędzia Jarosław Kowalski
- Najwyższy wymiar kary sześciu lat pozbawienia wolności usłyszał Artem A. Z kolei najkrótszą odsiadkę czeka Maria M. — rok i miesiąc więzienia
- — Mieliśmy do czynienia z nowoczesnym, nieznanym dotychczas sposobem prowadzenia i organizowania siatki szpiegowskiej, nie tylko na terenie Polski, ale i całej Unii Europejskiej — uważa prokurator Piotr Łopatyński
- Więcej takich informacji znajdziesz na stronie głównej Onetu
We wtorek lubelski sąd zajął się 16 cudzoziemcami, którzy działali na zlecenie rosyjskich służb specjalnych. Wśród oskarżonych są Ukraińcy, dwóch białoruskich studentów i jeden Rosjanin, zawodnik polskiej drużyny hokejowej.
— Wszystkim oskarżonym przypisano popełnienie występku z art. 130 ust. 1 Kodeksu karnego, to jest przestępstwa szpiegostwa. Część oskarżonych działała w zorganizowanej grupie przestępczej, więc ta kwalifikacja uwzględnia również art. 65 par. 1 Kodeksu karnego — podkreśla Jarosław Kowalski, sędzia Sądu Okręgowego w Lublinie.
Najwyższy wymiar kary sześciu lat pozbawienia wolności usłyszał Artem A. Z kolei najkrótszą odsiadkę czeka Maria M. — rok i miesiąc więzienia. Wszyscy skazani muszą też wpłacić 5 tys. zł na rzecz Funduszu Sprawiedliwości. Zapłacą też grzywnę w wysokości od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy złotych.
Początkowo wszyscy złapani szpiedzy przyznali się do winy i chcieli dobrowolnie poddać się karze. Jednak wyrok skazujący nie oznacza, że po odbyciu kary zostaną natychmiast wydaleni z Polski. Będzie to możliwe dopiero po wpisaniu ich danych — na wniosek sądu lub ABW — do wykazu cudzoziemców „niepożądanych”.
— Co do dwóch oskarżonych sprawa została wyłączona do odrębnego postępowania, ponieważ przed dzisiejszym posiedzeniem sądu cofnęli swój wniosek o wydanie wyroku w tym trybie. Ich sprawa zostanie rozpoznana na zasadach ogólnych — dodaje sędzia Jarosław Kowalski.
Trzech skazanych wkrótce wyjdzie na wolność, ponieważ od marca br. przebywają w tymczasowym areszcie i z uwagi na wymierzoną karę, będą mogli ubiegać się o warunkowe przedterminowe zwolnienie.
Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie nie jest prawomocny. Prokuratura jest zadowolona z decyzji sędziego.
— Jestem całkowicie usatysfakcjonowany, że sąd podzielił stanowisko prokuratury w zakresie winy, uznając, że jest bezsporna. Najważniejsza jest ocena obszernego materiału dowodowego zebranego w bardzo krótkim czasie. To ponad 100 tomów akt — podkreśla Piotr Łopatyński, prokurator Prokuratury Krajowej.
Natomiast śledczy jest zdziwiony wnioskiem jednego z oskarżonych, który wycofał się z dobrowolnego poddania się karze.
— To zaskakujące, bo to oskarżony, który jako pierwszy złożył bardzo obszerne wyjaśnienia, od pierwszego dnia przyznał się do zarzucanych my czynów. Nie wiem, co jest powodem takiej decyzji — dodaje Łopatyński.
Prokuratura wskazuje, że rozbita siatka szpiegowska charakteryzowała się niezwykłą nowoczesnością.
— Mieliśmy do czynienia z nowoczesnym, nieznanym dotychczas sposobem prowadzenia i organizowania siatki szpiegowskiej, nie tylko na terenie Polski, ale i całej Unii Europejskiej — uważa prokurator Piotr Łopatyński.
Polegało to m.in. na środkach nowoczesnej komunikacji, wykorzystywaniu mediów społecznościowych, komunikatorów i sposobie opłacania członków grupy za pomocą kryptowalut.
Planowali wysadzenie pociągu
Siatę szpiegowską wykryły i rozbiły polskie służby — ABW i Wydział ds. Przestępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej w Lublinie.
Liderem grupy był „Andriej”, który wydawał polecenia przez rosyjski komunikator Telegram. Chodziło m.in. o obserwację infrastruktury krytycznej – portu lotniczego w Jasionce, portu wojennego w Gdyni, dworca kolejowego w Rzeszowie, przejść granicznych z Ukrainą i kluczowych połączeń kolejowych, którymi transportowano broń i pomoc humanitarną do Ukrainy.
Siatka zamontowała kamery, dzięki którym mogła monitorować transporty kolejowe, lotnicze i wojskowe. „Andriej” miał planować np. wykolejenie pociągu z transportem wojskowym, za co oferował 10 tys. dolarów. Szukał też chętnych m.in. do podpalania domów i samochodów. Za to wszystko mogli liczyć na wynagrodzenie — 5 dolarów za rozwieszenie ulotki oraz 300-400 dolarów za montaż kamery. Zapłatę otrzymywali m.in. w kryptowalutach.
