MOSKWA (AP) – Najemnicy z Grupy Wagnera kończą przekazywanie swojej broni rosyjskiemu wojsku, podało w środę Ministerstwo Obrony, posunięcie będące kontynuacją prywatnej armii krótki bunt w zeszłym miesiącu podważyło autorytet Kremla.

Rozbrojenie Wagnera jest wyrazem wysiłków władz zmierzających do złagodzenia zagrożenia, jakie stanowiło, a także wydaje się zwiastować koniec działań grupy najemników na polu bitwy na Ukrainie.

Działania odbywają się w warunkach utrzymującej się niepewności co do losu szefa Wagnera Jewgienija Prigożyna i warunków porozumienia, które zakończyło zbrojną rebelię, oferując amnestię dla niego i jego najemników oraz pozwolenie na wyjazd na Białoruś.

Iran wezwał ambasadora Rosji po tym, jak Moskwa wydała w tym tygodniu wspólne oświadczenie z krajami arabskimi kwestionujące roszczenia Iranu do spornych wysp w Zatoce Perskiej.

Rosyjskie Ministerstwo Obrony opublikowało wideo przedstawiające dowódcę wojskowego kraju. Wideo, które zostało upublicznione w poniedziałek, jest pierwszym, w którym gen.

Kreml twierdzi, że dowódcy najemników Jewgienija Prigożyna spotkali się z prezydentem Rosji Władimirem Putinem pięć dni po zorganizowaniu krótkotrwałego buntu.

Według nowej analizy statystycznej w wojnie na Ukrainie zginęło prawie 50 000 rosyjskich żołnierzy.

Ministerstwo Obrony poinformowało, że wśród przekazanej broni było ponad 2000 sztuk sprzętu, takiego jak czołgi, wyrzutnie rakiet, ciężka artyleria i systemy obrony powietrznej, a także ponad 2500 ton amunicji i ponad 20 000 sztuk broni palnej.

Oświadczenie następuje uznanie Kremla w poniedziałek że Prigożyn i 34 jego najwyższych oficerów spotkali się z prezydentem Władimirem Putinem 29 czerwca, pięć dni po buncie. Rzecznik Kremla Dmitrij Pieskow powiedział, że dowódcy Wagnera przyrzekli wierność Putinowi i są gotowi „kontynuować walkę za Ojczyznę”.

Putin powiedział, że wojska Wagnera musiały wybrać, czy podpisać kontrakty z Ministerstwem Obrony, przenieść się na Białoruś, czy wycofać się ze służby.

Potwierdzenie Kremla, że ​​Putin spotkał się z Prigożynem, który prowadził wojska w marszu na Moskwę domagać się obalenia najwyższych przywódców wojskowych kraju, podniósł nowe pytania dotyczące umowy, która zakończyła bunt.

Putin potępił bunt jako akt zdrady, gdy się rozpoczął i poprzysiągł surową karę dla tych, którzy w nim uczestniczyli, ale sprawa karna przeciwko Prigożynowi została umorzona kilka godzin później w ramach umowy. W tym samym czasie szef Wagnera najwyraźniej nadal może stanąć przed sądem za nadużycia finansowe lub inne zarzuty.

Prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenko, który pośredniczył w zawarciu umowy kończącej bunt, powiedział w zeszłym tygodniu, że jego kraj zaoferował obozy polowe Wagnera, ale zauważył, że Prigożyn jest w Rosji, a jego żołnierze pozostają w swoich obozach macierzystych. Łukaszenka zaznaczył, że ich rozmieszczenie na Białorusi będzie uzależnione od decyzji Prigożyna i rosyjskich władz.

Podczas buntu, który trwał mniej niż 24 godziny, Najemnicy Prigożyna szybko przetoczyła się przez miasto Rostów nad Donem na południu Rosji i zdobyła tam kwaterę główną wojska bez jednego wystrzału, po czym udała się na odległość około 200 kilometrów (125 mil) od Moskwy. Prigożyn opisał to jako „marsz sprawiedliwości” mający na celu obalenie dowódców wojskowych, którzy żądali podpisania przez Wagnera kontraktów z Ministerstwem Obrony do 1 lipca.

Bunt napotkał niewielki opór, a myśliwce zestrzeliły co najmniej sześć helikopterów wojskowych i samolot dowodzenia, zabijając co najmniej 10 lotników. Kiedy umowa została zawarta, Prigożyn nakazał swoim żołnierzom powrót do obozów.

Rebelia stanowiła największe zagrożenie dla Putina w czasie jego ponad dwudziestoletniej władzy źle wgnieciony jego władzy, mimo że Prigożyn twierdził, że powstanie nie było wymierzone w prezydenta, ale miało na celu wymuszenie obalenia ministra obrony Siergieja Szojgu i szefa Sztabu Generalnego Wojska, gen. Walerija Gierasimowa.

Obaj mężczyźni zachowali swoje stanowiska. Wielu obserwatorów sugerowało, że nawet jeśli Putin nie byłby zadowolony z ich występu, żądanie ich usunięcia przez Prigożyna pomogło im zabezpieczyć pracę, ponieważ zwolnienie ich byłoby postrzegane jako ustępstwo wobec szefa Wagnera.

Jednocześnie niepewny jest los gen. Siergieja Surowikina, zastępcy dowódcy rosyjskiej grupy sił walczących na Ukrainie, który miał być powiązany z Prigożynem.

Surowikina nie widziano od początku rebelii, kiedy opublikował wideo wzywające do jej zakończenia, a dwie osoby w Waszyngtonie zaznajomione ze sprawą, które wypowiedziały się pod warunkiem zachowania anonimowości, ponieważ nie były upoważnione do publicznego omawiania jej, powiedziały The Associated Prasa w czerwcu, że był zatrzymany. Kilku rosyjskich blogerów wojskowych również poinformowało, że został zatrzymany i przesłuchany.

Andriej Kartapołow, emerytowany generał, który kieruje komisją ds. obrony w niższej izbie rosyjskiego parlamentu, powiedział w środę, że Surowikin „odpoczywa” i „obecnie nie jest dostępny”, ale nie chciał tego rozwinąć.

___

Współpracowali pisarze prasowi Tara Copp i Nomaan Merchant z Waszyngtonu.