autorstwa Toma Wilemona

Pierwsze badanie mające na celu zagłębienie się w genetyczną predyspozycję do raka jelita grubego o wczesnym początku w zależności od rasy i pochodzenia etnicznego zidentyfikowało różne warianty ryzyka linii zarodkowej.

Badanie, które opublikowano 15 czerwca w czasopiśmie Journal of Clinical Oncology, sugeruje, że obecne wielogenowe testy panelowe mogą nie być reprezentatywne dla wczesnego wystąpienia raka jelita grubego w różnych populacjach. Stwierdzono, że istnieją wzorce rasowe i etniczne dla wariantów genów podatności APC, CHEK2, MLH1, PTEN i monoallelicznego MUTYH. Jednak nie zidentyfikowano różnic w ogólnej częstości występowania u młodych pacjentów rasy czarnej i białej, mimo że między tymi dwiema grupami istnieją wyraźne różnice w wczesnym początku raka jelita grubego, co stwarza możliwość, że warianty ryzyka specyficzne dla przodków nie zostały jeszcze zidentyfikowane.

„Ponieważ wskaźniki zachorowalności na raka jelita grubego o wczesnym początku wciąż rosną i mają nieproporcjonalny wpływ w różnych populacjach, nasze odkrycia zwracają w odpowiednim czasie uwagę na potrzebę rozważenia równości w zdrowiu w opracowywaniu wielogenowych testów panelowych” – powiedział autor korespondujący z badaniem, Andreana Holowatyj, PhD, MSCI, adiunkt medycyny w Vanderbilt University Medical Center i Vanderbilt-Ingram Cancer Center.

Badacze szukali wariantów genów podatności na raka linii płciowej w 14 genach w pięciu różnych populacjach: osoby, które same zidentyfikowały się jako Żydzi aszkenazyjscy, Azjaci, Czarni, Latynosi i biali, u których zdiagnozowano raka jelita grubego o wczesnym początku w wieku od 15 do 49 lat Odkryli, że jeden na osiem nosi co najmniej jeden patogenny lub prawdopodobnie patogenny wariant genu podatności na raka jelita grubego. Wśród grup szkodliwe warianty stwierdzono u 12,7% Żydów aszkenazyjskich, 9,5% Azjatów, 10,3% Czarnych, 14% Latynosów i 12,4% białych. Testy linii zarodkowej klasy klinicznej przeprowadzone przez Ambry Genetics zostały przeprowadzone na łącznie 3980 pacjentach. Ponad 1000 pacjentów zidentyfikowanych jako rasy innej niż biała, zapewniło badaczom pierwszą w swoim rodzaju okazję do bezpośredniego porównania wariantów genetycznych linii zarodkowej w różnych grupach populacji.

Wzorce rasowe i etniczne określono dla APC, CHEK2, MLH1, monoallelicznych MUTYH i PTEN. Badacze ocenili również szacunki dotyczące zespołu Lyncha, dziedzicznego zaburzenia, które zwiększa ryzyko raka jelita grubego. Częstość występowania była bardzo zróżnicowana, od 3,2% wśród pacjentów Żydów aszkenazyjskich do 9,9% wśród pacjentów pochodzenia latynoskiego.

Badacze zauważyli w artykule, że nie zaobserwowano różnic w ogólnej częstości występowania cech genetycznych linii płciowej między młodymi pacjentami rasy czarnej i pacjentami rasy białej, pomimo dobrze ugruntowanych różnic w wynikach.

„Ta obserwacja nasuwa nam kilka pytań o to, jakie czynniki mogą być przyczyną wyraźnych różnic w wynikach raka jelita grubego o wczesnym początku między młodymi czarnymi i białymi pacjentami. Jeśli genetyka linii zarodkowej przyczynia się do różnic rasowych w karcynogenezie i wynikach raka jelita grubego, możliwe jest, że nie zidentyfikowaliśmy jeszcze wariantów specyficznych dla przodków związanych z chorobą. Wiadomo, że poza genetyką, wzajemne oddziaływanie między biologią, społecznymi determinantami zdrowia i zachowaniami leży u podstaw różnych wzorców raka jelita grubego o wczesnym początku w różnych populacjach” – powiedział Holowatyj. „Tak więc ta praca jest ważnym pierwszym krokiem w kierunku głębszego zanurzenia się w sekwencjonowanie sparowanych linii zarodkowych i całego genomu guza w różnych populacjach, aby doprowadzić do odkrycia potencjalnych czynników genomicznych i biomarkerów do zarządzania chorobami”.

Inni autorzy badania to Hannah Seagle, BS, Samantha Keller, BS, Sean Tavtigian, PhD i Carolyn Horton, MS.

Badania otrzymały wsparcie National Institutes of Health (K12 HD043483) z Eunice Kennedy Shrive National Institute of Child Health and Human Development, nagrodę Ruth L. Kirschstein National Research Service Award (T32 HG008962) z National Human Genome Research Institute oraz grant (P50 CA236733) od National Cancer Institute.