Flagowa ustawa Rishiego Sunaka dla Rwandy wreszcie ma wejść w życie po miesiącach sporów, które zakończyły się rozgrywką parlamentarną tuż przed północą.

Uznaje Rwandę za kraj bezpieczny i stanowi kluczowy element planów rządu dotyczących wysłania tam części osób ubiegających się o azyl.

Ustawa spotkała się z ostrą krytyką partii opozycji, ale Izba Lordów wycofała swoje zastrzeżenia w poniedziałek późnym wieczorem.

Sunak powiedział, że loty do Rwandy rozpoczną się w ciągu 10–12 tygodni, co oznacza brak pierwotnego celu na wiosnę.

Sądy mogą jednak nadal wstrzymać wyloty lub opóźnienia w zabezpieczeniu samolotów, którymi podróżują osoby ubiegające się o azyl.

Minister spraw wewnętrznych James Cleverly powiedział, że przyjęcie ustawy było „przełomowym momentem w naszym planie zatrzymania łodzi”.

W nagraniu wideo opublikowanym w mediach społecznościowych powiedział: „Obiecałem, że zrobię wszystko, co konieczne, aby oczyścić drogę dla pierwszego lotu. To właśnie zrobiliśmy.

„Teraz dzień po dniu pracujemy nad wystartowaniem samolotów”.

Ale sekretarz spraw wewnętrznych Yvette Cooper nazwała plan Rwandy „niezwykle kosztownym chwytem”.

W poniedziałek premier powiedział, że zarezerwowano loty i wystartują, gdy tylko przepisy zostaną przyjęte, a 500 pracowników będzie gotowych eskortować migrantów „aż do Rwandy”.

„Plany są już gotowe. Te loty odbędą się bez względu na okoliczności” – powiedział, dodając, że chce stworzyć „bęben składający się z wielu lotów w miesiącu… ponieważ w ten sposób buduje się systematyczny środek odstraszający i w ten sposób można zatrzymać łodzie”.

Sunak obiecał, że jeśli zajdzie taka potrzeba, parlamentarzyści będą pracować przez całą noc, aby uchwalić ustawę i umożliwić loty.

Długie zmagania między Izbą Gmin a Izbą Lordów trwały wiele godzin, a parlamentarzyści pięciokrotnie odsyłali projekt ustawy do parlamentarzystów.

Jednak wyczerpujące debaty parlamentarne dobiegły końca, gdy parlamentarzyści postanowili nie napierać dalej w swoim sprzeciwie, a ostateczna debata zakończyła się wkrótce po północy.

Oznaczało to, że rządowi udało się postawić na swoim, pomimo ostrej krytyki ze strony partii opozycyjnych i przedstawicieli całej Izby Lordów.

Po tylu niepowodzeniach przyjęcie ustawy było politycznym zwycięstwem Rishiego Sunaka.

Jednak jego zobowiązanie do zatrzymywania małych łodzi przepływających przez kanał zależy teraz od tego, czy będzie to obiecany środek odstraszający. Po zakończeniu wyborów powszechnych premier nie musi długo udowadniać, że jego plan się sprawdzi.

Poparł go lord Carlile, który powiedział: „Jest to sprawa źle oceniona, źle zredagowana, niewłaściwa i niezgodna z prawem w obecnym prawie brytyjskim i międzynarodowym, a Izba Lordów ma całkowitą rację, mówiąc, że chcemy utrzymać nasze standardy prawne w w tym kraju, a i tak istnieją lepsze sposoby poradzenia sobie z tym problemem”.

Druga poprawka, zgłoszona przez lorda Browne’a z Ladyton, dotyczyła zwolnienia z deportacji afgańskich weteranów, którzy pomagali brytyjskiej armii,

Partia Pracy skrytykowała podejście rządu i poprosiła rzecznika rządu Lorda Sharpe’a o powtórzenie wcześniejszego zobowiązania, w którym stwierdził, że roszczenia afgańskich weteranów mających „wiarygodne powiązania” z afgańskimi siłami specjalnymi zostaną poddane ponownej ocenie przez niezależny organ, a roszczenia tych, których roszczenia zostały zweryfikowane, zostaną ponownie rozpatrzone nie zostałby deportowany.

Lord Browne stwierdził, że jest to „niezwykle ważne ustępstwo”, chociaż musiał „zaufać im na słowo”, ponieważ zobowiązanie nie znalazło się w brzmieniu przepisów, i zdecydował się wycofać swoją poprawkę.

Po powrocie do Izby Gmin minister imigracji w gabinecie cieni Stephen Kinnock pochwalił „wytrwałość” swoich kolegów z Izby Lordów za to, że opowiadają się za, jak to określił, „znaczącym ustępstwem”.

Rząd jednak stanowczo odrzucił ostateczną poprawkę.

Ponieważ projekt ustawy został ponownie odesłany korytarzami Pałacu Westminsterskiego, lord Anderson postanowił ustąpić.

Przemawiając na „pogrzebie” ostatniej poprawki, powiedział: „Celem gry w ping-ponga jest przekonanie rządu siłą argumentacji, aby usiadł do stołu i zgodził się na kompromis.

„Oni otwarcie odmówili… Nadszedł czas, aby uznać prymat wybranej izby i wycofać się z walki”.

Broniąc ustawy, minister Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Lord Sharpe z Epsom stwierdził, że jest ona zgodna z prawem międzynarodowym i że obrona integralności naszych granic jest „głęboko moralna i patriotyczna”.

Oczekuje się, że król Karol wyda zgodę królewską w ciągu najbliższych kilku dni i oficjalnie uchwali ustawę.

Nie tylko partie opozycyjne sprzeciwiają się planowi rządu dla Rwandy, przy czym grupy praw człowieka twierdzą, że plan stwarza „poważne zagrożenie dla praworządności”, podważając to, co chroni ludzi przed nadużyciami władzy przez państwo.

Organizacja charytatywna Freedom from Torture wraz z Amnesty International i Liberty stwierdziła w oświadczeniu: „Wszyscy zasługujemy na szansę na bezpieczne życie i szukanie ochrony, kiedy jej najbardziej potrzebujemy.

„Ta haniebna ustawa podważa konstytucję i prawo międzynarodowe, narażając jednocześnie osoby, które przeżyły tortury, i innych uchodźców na niebezpieczną przyszłość w Rwandzie”.