Rząd Emmanuela Macrona ma podnieść wiek emerytalny o dwa lata do 64 lat do 2030 r. w ramach szerszej przebudowy kosztownego systemu emerytalnego Francji, która prawdopodobnie wywoła masowe strajki jeszcze w tym miesiącu.

Plan przedstawiony przez premier Élisabeth Borne we wtorek nie doprowadził do podniesienia wieku do 65 lat, jak obiecał Macron w zeszłym roku, ubiegając się o reelekcję. Zamiast tego poprawił inny parametr, który wpływa na emerytury francuskich pracowników, wymagając od ludzi wpłacania do systemu przez 43 lata zamiast około 41 teraz, jeśli mają kwalifikować się do pełnej emerytury.

Chcąc zdobyć poparcie, w projekcie ustawy, który w najbliższych tygodniach trafi do parlamentu, znajdą się także słodziki. Obejmują one podwyższenie minimalnej emerytury do około 1200 euro miesięcznie z około 900 euro obecnie oraz ulgi dla osób starszych wykonujących prace wymagające fizycznie.

Borne wezwał związki zawodowe i partie opozycyjne do stawienia czoła rzeczywistości, w której francuski system emerytalny, który opiera się na obecnie aktywnych pracownikach w celu finansowania płatności, będzie nękany deficytami w miarę starzenia się społeczeństwa w nadchodzących dziesięcioleciach.

Borne powiedział, że system musi „ewoluować, aby zapewnić sobie przyszłość”, podkreślając, że inne kraje europejskie już podniosły wiek emerytalny. „Wiem, że Francuzi martwią się zmianami, a my chcemy to wyjaśnić i przekonać ich”.

Ale z sondażami pokazującymi, że około 70 procent opinii publicznej jest przeciwnych, a związki zawodowe planują rozpoczęcie ogólnokrajowych protestów w przyszłym tygodniu, przejście remontu będzie trudne.

Jeśli dla Emmanuela Macrona jest to matka wszystkich reform, to dla nas jest to matka wszystkich bitew

Biorąc pod uwagę, że centrowy sojusz Macrona stracił większość w czerwcowych wyborach, będzie potrzebował głosów w parlamencie konserwatywnych Les Republikanów, którzy zadeklarowali, że są otwarci na poparcie ustawy. Partie lewicowe i skrajnie prawicowy Rassemblement National Marine Le Pen zdecydowanie sprzeciwiają się podnoszeniu wieku emerytalnego, argumentując, że pracownicy fizyczni będą niesprawiedliwie karani, ponieważ często rozpoczynają pracę w młodszym wieku.

Ta bitwa ma być ważnym sprawdzianem reformatorskich referencji Macrona i decydującym momentem jego drugiej kadencji. Został zmuszony do porzucenia innej, bardziej ambitnej wersji reformy emerytalnej po miesiącach strajków i nadejściu pandemii Covid-19 w 2020 roku. Jego sojusznicy twierdzą, że uważa, że ​​tym razem zrobienie tego będzie kluczowe dla realizacji jego pro-biznesowego programu.

Frédéric Souillot, szef związku Force Ouvrière, poinformował rząd na początku tego tygodnia, że ​​związki zawodowe są skłonne zamknąć gospodarkę, aby zatrzymać ustawę emerytalną.

„Jeśli dla Emmanuela Macrona jest to matka wszystkich reform, to dla nas jest to matka wszystkich bitew” – powiedział.

Lider skrajnej lewicy Jean-Luc Mélenchon nazwał tę propozycję „poważnym regresem społecznym”, podczas gdy Le Pen nazwała ją „niesprawiedliwą” i powiedziała, że ​​Francuzi mogą liczyć na „całkowitą determinację” jej skrajnie prawicowej partii, by ją zablokować.

Macron kontynuuje reformy w trudnym czasie, gdy wzrost gospodarczy zwolnił, a gospodarstwa domowe i firmy stoją w obliczu rosnących kosztów energii i wysokiej inflacji. Finanse publiczne zostały również nadwyrężone przez pandemię i masowe pakiety pomocowe mające na celu złagodzenie skutków kryzysu energetycznego.

Bez zmian w systemie emerytalnym Francja odnotuje roczny deficyt w wysokości nawet 0,8 proc. Ale rząd powiedział, że jego plan wygeneruje szacunkowo 17,7 mld euro rocznych oszczędności do 2030 r. i przywróci systemowi roczną nadwyżkę zamiast deficytu w wysokości 13,5 mld euro, z jakim musiałby się zmierzyć, gdyby nic nie zostało zrobione.

Francja wydaje prawie 14 procent rocznej produkcji na emerytury dla około 17 milionów emerytów, czyli więcej niż średnia UE wynosząca około 12 procent, wynika z danych Insee, krajowej agencji statystycznej.