Sally Ride chciała zostać profesjonalną tenisistką i według niektórych relacji miała ku temu odpowiednie umiejętności.

Ale to, o czym kiedyś żartowała, było słabym forhendem, który poprowadził ją w innych kierunkach: zamiast tego została astronautką i pierwszą Amerykanką, która dotarła w kosmos.

W tę niedzielę przypada 40. rocznica historycznej wyprawy Kalifornijczyka w 1983 roku na pokładzie Challengera, podróży, która przełamała bariery i otworzyła świat eksploracji kosmosu dla pokoleń kobiet.

„Nie tylko rozbiła szklany sufit, ona go rozbiła” — powiedział Steven Barber, filmowiec z Los Angeles, który pracuje nad filmem dokumentalnym o Ride i kobietach w kosmosie. „To po prostu niezwykłe, przez co kobiety były w stanie przebić się i urzeczywistnić. A Sally była impulsem do tego wszystkiego”.

Long Island odegrało kluczową rolę w eksploracji kosmosu, od modułu księżycowego wyprodukowanego przez firmę Grumman, który w 1969 r. Grumman wyprodukował skrzydła wahadłowca, podczas gdy Fairchild Republic zbudowała płetwy.

„Każdy Amerykanin, który chodził po Księżycu, dotarł tam statkiem kosmicznym zbudowanym na Long Island” – powiedział Joshua Stoff, kurator Cradle of Aviation.

Rola Ride zyskuje nowe zainteresowanie w 40. rocznicę jej podróży w kosmos. Jej pomnik, który został zamówiony przez Barbera, został zainstalowany przed Cradle of Aviation Museum w Uniondale w zeszłym roku. Stał się kultowym miejscem, w którym odwiedzający robią sobie zdjęcia przed podobizną Ride’a.

Tymczasem Barber odsłoni kolejną kopię posągu w Bibliotece i Muzeum Ronalda Reagana w Simi Valley w Kalifornii 4 lipca.

Ride zainspirowała rzesze dziewcząt i młodych kobiet do kontynuowania kariery jako astronauci lub w nauce i technologii.

Według NASA, obecnie 18 z obecnych 45 astronautów to kobiety.

Shelley LaRose Arken, komisarz lotnictwa na lotnisku Long Island MacArthur, powiedziała, że ​​dorastała zafascynowana astronautami, w tym Ride, i to doprowadziło ją do kariery w lotnictwie.

„Z pewnością była pionierką, wyprzedzając swoje czasy pod wieloma względami” — powiedział LaRose-Arken, wyszkolony pilot. „Była niesamowita”.

Teresa Ferraro, dyrektor generalna i prezes East/West Industries Inc. w Ronkonkoma, powiedziała, że ​​Ride wykonała swój słynny lot, gdy zbliżała się koniec studiów i decydowała o karierze. Zdecydowała się dołączyć do rodzinnej firmy produkującej sprzęt podtrzymujący życie, taki jak systemy tlenowe i zestawy ratunkowe dla wojska.

„Myślę, że dała młodym dziewczynom siłę, by sięgały gwiazd” – powiedział Ferraro. „Te dni były zupełnie inne dla kobiet”.

Dodała: „Jako młoda kobieta w ostatnich dniach studiów powiedziała:„ Możesz tam iść. Mogłaś to zrobić.’ ”

w

Powiedział, że podpułkownik Jasmin Moghbel, pochodząca z Baldwin, która jako dziecko często odwiedzała muzeum, jest teraz astronautą w programie NASA Artemis i może zostać pierwszą kobietą na Księżycu.

Ride, która dorastała w Los Angeles, zwróciła na siebie uwagę narodu 18 czerwca 1983 r., kiedy jechała na pokładzie Challengera z misją, która trwała około sześciu dni w kosmosie. Oprócz pierwszej Amerykanki w kosmosie, w wieku 32 lat została także najmłodszą Amerykanką w kosmosie.

Premiera na Cape Canaveral przyciągnęła 250 000 ludzi, wielu miało na sobie koszulki z napisem „Ride, Sally Ride” — z tekstu piosenki „Mustang Sally”.

W 1984 roku odbyła drugą misję Challengera. Była tak wysoko ceniona, że ​​jako jedyna zasiadała w obu panelach badających eksplozję Challengera w 1986 roku i katastrofę Columbii w 2003 roku.

Ride, fizyk, zyskał reputację zadawania trudnych pytań i był niezbędny do odkrycia przyczyny eksplozji Challengera — według ekspertów „O-ringi”, które stały się podatne na ataki podczas startu w niskich temperaturach.

„NASA miała ten poważny problem, którego po prostu nigdy nie rozwiązali i wiedzieli o tym” – powiedział Stoff. „Myślę, że za pierwszym razem była trochę zszokowana tym, jak nonszalancko podchodziła NASA do latania wahadłowcem, kiedy wiedzieli, że jest tak wiele problemów i rzeczy, które mogą pójść nie tak, a po prostu ich nie rozwiązali”.

Ride, która zmarła w 2012 roku w wieku 61 lat na raka trzustki, prawie nie została astronautą, ponieważ tenis był jej pasją jako nastolatki. Na Uniwersytecie Stanforda była zawodniczką nr 1 w drużynie kobiet i zajmowała miejsca w krajowych rankingach. Billie Jean King namawiała ją kiedyś, by rzuciła studia i przeszła na zawodowstwo.

Ale pewnego dnia, gdy pod koniec lat 70. była bliska ukończenia doktoratu, zobaczyła ogłoszenie w szkolnej gazecie: Po raz pierwszy NASA szukała kobiet na astronautki.

Ride zgłosiła się iw 1978 roku została jedną z sześciu kobiet przyjętych do programu. Stoff powiedział, że poza jej błyskotliwością intelektualną prawdopodobnie pomógł jej również atletyzm.

Ride musiała stawić czoła sporej części męskiego szowinizmu w NASA i innych miejscach.

Na konferencji prasowej przed pierwszym lotem wahadłowca Ride zadano mnóstwo pytań dotyczących jej płci: czy nosiłaby stanik lub makijaż w kosmosie? Czy płakała w pracy? Gospodarz „The Tonight Show” Johnny Carson żartował, że lot wahadłowca będzie opóźniony, ponieważ Ride musiała znaleźć torebkę pasującą do jej butów.

„Myślę, że na początku musiała przeciwstawić się bardzo zdominowanej przez mężczyzn NASA” – powiedział Parton.

Ale Ride wytrwała i stała się wzorem do naśladowania dla milionów amerykańskich dziewcząt.

„Jej znaczenie jest naprawdę inspirujące, ponieważ wcześniej amerykańskie dziewczyny nie miały szans zostać astronautami” – powiedział Stoff. NASA przyjmowała do swojego programu astronautów tylko pilotów wojskowych i pilotów testowych, a kobietom zabroniono wykonywania tych prac.

Ride „pokazał, że było to uzasadnione – ty też możesz być astronautą, możesz zajść tak daleko, jak tylko zaprowadzą cię twoje marzenia” – powiedział Stoff.