Sama Rubina i Scotta Mantza

Dzięki uprzejmości Scotta Mantza

Przez dziewięć lat mojej współpracy z KTLA-TV w Los Angeles osoby, które rozpoznały mnie na kanale, zadawały mi wciąż to samo pytanie: „Kim jest Sam Rubin? Naprawdę tak jak?” Krótka odpowiedź jest prosta: w przypadku Sama otrzymałeś to, co zobaczyłeś. Tak żywiołowy, entuzjastyczny i czarujący, jak był przed kamerą, taki też był osobiście.

I jaki utalentowany profesjonalista. Po 33 latach pełnienia funkcji twarzy wiadomości rozrywkowych w KTLA zrezygnował z tej pracy i można było powiedzieć, jak bardzo kochał to robić. Od pierwszego codziennego wiadomości o 6:15 do ostatniego o 10:45 utrzymywał ten sam poziom radosnej energii – a kiedy widziałem go później tego samego dnia na pokazach, imprezach okolicznościowych, premierach i rozdaniu nagród, był zachwycony. nadal jest silny. Naprawdę nie wiem, jak to zrobił, ale robił to za każdym razem.

Dopiero kiedy zacząłem od czasu do czasu zastępować Sama, zacząłem naprawdę doceniać, jak ciężka była jego praca i jak duża odpowiedzialność się z nią wiązała.

Do grudnia 2015 roku byłem już producentem w Access Hollywood przez około 15 lat. Miałem już wtedy pewne doświadczenia z kamerą, ale niewiele. Byłem więc zaskoczony, gdy Sam zadzwonił do mnie i poprosił, żebym go zastąpił w dość ważny poranek w świecie rozrywki: poranek ogłoszenia nominacji do Złotych Globów. Wymagało to naprawdę wczesnego rozpoczęcia, ponieważ nominacje ogłaszane są tuż po 5 rano. Impreza bożonarodzeniowa KTLA odbyła się poprzedniego wieczoru i Sam naprawdę chciał tam pojechać, a także chciał mieć spokój ducha, mogąc świętować z rodziną KTLA bez konieczności martwić się, że następnego dnia wstaniesz tak wcześnie.

W tym momencie Sam był już instytucją o ugruntowanej pozycji w Los Angeles. Po tylu premierach na czerwonym dywanie, rozdaniach nagród oraz występach przed Oscarami i Emmy (wraz ze swoją niesamowitą współgospodarzem, Jessicą Holmes) – nie wspominając o większej liczbie wywiadów z gwiazdami, niż ktokolwiek mógłby zliczyć – zyskał znakomitą reputację szanowanego profesjonalisty i akt klasowy. Dlatego przede wszystkim byłem niezwykle zaszczycony, że powierzył mi tak ważne zadanie.

Sam musiał być zadowolony z tego, jak sobie poradziłem, ponieważ był to pierwszy z wielu razy, kiedy zastępowałem go przez te wszystkie lata Poranne wiadomości KTLAostatni to piątek.

Poranek przebiegł wyjątkowo gładko dzięki producentom z najlepszego działu wiadomości rozrywkowych, z jakim kiedykolwiek współpracowałem, nie wspominając o absolutnej życzliwości legendarnych porannych prezenterów Franka Buckleya, Jessiki Holmes, Marka Kriskiego, Megan Henderson, Erica Spillmana i Henry’ego DiCarlo . Skończyłem o 11, opuściłem studio o 11:30 i zaledwie 20 minut później usłyszałem wiadomość, że Sam zmarł. Byłem w totalnym szoku. Nie mogłem w to uwierzyć. Kiedy piszę to następnego ranka, wciąż jestem w szoku.

Podobnie jak wielu, którzy znali Sama i którzy czuli, że znali Sama, straciłem drogiego przyjaciela.

Ilekroć widziałem Sama, zawsze witałem go, mówiąc: „Oto on, ojciec chrzestny Entertainment News”, i w zamian otrzymywałem od niego szeroki uśmiech. Zapamiętam ten uśmiech i będę pamiętać, jak Sam mnie wspierał, szczególnie w momencie, gdy tego najbardziej potrzebowałam.

Kilka lat temu poczułem się przygnębiony po tym, jak przeżyłem podwójny wstrząs związany z osobistymi i zawodowymi wstrząsami, i właśnie wtedy Sam i jego niesamowita producentka rozrywkowa, Grace Mendoza, poprosili mnie, abym zaczął bardziej regularnie udzielać się w KTLA, zwykle raz w tygodniu. Trwało to nawet podczas izolacji spowodowanej pandemią (kiedy wszystko przeniosło się do świata wirtualnego) i zeszłorocznych podwójnych strajków. I nie potrafię wyrazić, ile to dla mnie znaczyło.

Co więcej, Sam nie tylko namawiał mnie do zastępowania go, ale także dołączenia do niego na antenie przy specjalnych okazjach, takich jak pokazy wstępne KTLA dotyczące Oscarów i Emmy oraz poranek nominacji do Oscara przyznawany przez Akademię. Te dni były szczególnie zabawne, ponieważ Sam i ja graliśmy naprawdę dobrze.

Sam był na tyle łaskawy, że polecił mnie na inne koncerty, a najbardziej zapadł mi w pamięć rok 2021, kiedy Centrum Kultury Skirball odsłoniło zupełnie nową wystawę zatytułowaną „Star Trek: Exploring New Worlds”, na której zaprezentowano rekwizyty, kostiumy i modelki z całego świata Gwiezdny Trek55-letnia historia. Potrzebował kogoś, kto ma wiedzę do programowania specjalnych pokazów klasycznych odcinków i filmów telewizyjnych, po których będą prowadzone rozmowy z pytaniami i odpowiedziami Gwiezdny Trek aktorzy i historycy. Sam wiedział, że przez całe życie byłem Trekkerem, więc kiedy zapytali, czy zna kogoś, kto mógłby pomóc, natychmiast odpowiedział: „Znam tego gościa”. Do dziś jest to jedno z najbardziej satysfakcjonujących doświadczeń zawodowych i osobistych, jakie kiedykolwiek przeżyłem, i muszę za to podziękować Samowi.

Kiedy więc ludzie pytają mnie: „Kim jest Sam Rubin Naprawdę tak jak?” Zawsze udzielam krótkiej odpowiedzi, którą podzieliłem się powyżej, ale podkreślam również, że Sam był hojny, a jego hojność była bezwarunkowa. Jak powie wam każdy w tym bezwzględnym biznesie, tego rodzaju hojność jest niezwykle rzadka. Nigdy nie uważałem tego za coś oczywistego i nigdy tego nie zrobię.

Idąc dalej, nie mam pojęcia, jak będzie wyglądał świat wiadomości rozrywkowych bez Sama, ani nie wiem, jak będzie wyglądać moje życie bez wsparcia i wskazówek Sama. Ale za każdym razem, gdy słyszę fanfarę muzyczną „ding-ding-ding”, która rozpoczyna raport KTLA „Entertainment News”, myślę o nim. I będzie mi go bardzo brakować.