Schizofrenia jest poważną chorobą psychiczną, a schizofrenia paranoidalna jest rodzajem schizofrenii. Tutaj pacjent uważa, że ​​jest osaczony. Istnieje silne poczucie paranoi, że coś złego dzieje się przeciwko nim. Objawy mogą również obejmować halucynacje i urojenia. Bardzo ważne jest, aby jak najwcześniej poznać objawy schizofrenii paranoidalnej, aby móc zastosować odpowiednie leczenie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym schorzeniu, jego przyczynach, objawach i leczeniu.

Co to jest schizofrenia paranoidalna?

Schizofrenia paranoidalna jest podtypem schizofrenii, w której pacjent doświadcza paranoi. Jednak w 2013 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne uznało ten termin za przestarzały. Obecnie uznaje go za jeden z objawów schizofrenii i zalicza go do grupy psychoz.

Schizofrenia paranoidalna to rodzaj schizofrenii, w której jednostki doświadczają silnego, bezpodstawnego przekonania, że ​​są osaczone lub że ktoś planuje przeciwko niemu wielkie spiski, i często słyszy głosy, których inni nie słyszą. „Te doświadczenia nazywane są urojeniami i halucynacjami słuchowymi. Osoby cierpiące na schizofrenię paranoidalną mogą nie doświadczać bardzo widocznych problemów z mową lub zachowaniem, jak w przypadku innych postaci schizofrenii, co może pozwolić im na nieco lepsze funkcjonowanie w życiu codziennym” – mówi psychiatra dr Ajit Dandekar.

Przyczyny schizofrenii paranoidalnej

Schizofrenia nie ma konkretnej przyczyny. Jednak u osoby, u której zdiagnozowano schizofrenię lub schizofrenię paranoidalną, rolę może odgrywać kilka czynników. Oto niektóre z czynników:

1. Nierównowaga chemiczna

Brak równowagi w chemii mózgu może również prowadzić do schizofrenii paranoidalnej. Mózg wykorzystuje substancje chemiczne do komunikacji z komórkami mózgowymi, a brak równowagi może powodować problemy. Brak równowagi między neuroprzekaźnikami, takimi jak dopamina i serotonina, może powodować schizofrenię. Badanie opublikowane w Frontiers in Psychiatry wymienia dopaminę jako neuroprzekaźnik hamujący, który ma związek z patologią schizofrenii. Oznacza to, że jeśli u pacjenta zostanie zdiagnozowana schizofrenia, wystąpią nieprawidłowości w zakresie poziomu dopaminy w przedczołowych obszarach mózgu.

2. Genetyka

Genetyka odgrywa znaczącą rolę. Wiadomo, że posiadanie członków rodziny chorych na schizofrenię zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju tej choroby. NHS wymienia genetykę jako jedną z głównych przyczyn schizofrenii. Różne kombinacje genów mogą zwiększyć ryzyko zachorowania na schizofrenię. Należy jednak pamiętać, że nie jest pewne, czy kombinacja genów doprowadzi do schizofrenii. Na przykład w przypadku bliźniąt, jeśli jedno z nich choruje na schizofrenię, ryzyko, że drugi bliźniak również na nią zachoruje, wynosi 1 do 2.

3. Różnice w budowie mózgu

U niektórych pacjentów zaobserwowano także różnice w strukturze mózgu, takie jak zmiany w objętości istoty szarej, mówi dr Dandekar. Jak wynika z badania opublikowanego w czasopiśmie Current Directions in Psychological Science, w schizofrenii zmienia się objętość mózgu, a także zmiany strukturalne i funkcjonalne w korze mózgowej.

4. Czynniki środowiskowe

Czynniki środowiskowe, takie jak narażenie na wirusy lub niedożywienie w okresie prenatalnym, znaczny stres psychospołeczny i uraz, mogą również powodować objawy. Inne czynniki psychologiczne obejmują reakcje na ostry stres lub krzywdę emocjonalną, które mogą prowadzić do epizodów psychotycznych u osób bezbronnych.

Objawy schizofrenii paranoidalnej

Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych, wydanie piąte, zawiera listę następujących objawów

• Urojenia i halucynacje
• Zdezorganizowana mowa
• Zdezorganizowane zachowanie
• Zmniejszona ekspresja emocjonalna

Stwierdza również, że dwa lub więcej objawów powinno występować przez miesiąc lub dłużej. Należy również zauważyć, że ludzie mający urojenia wierzą w rzeczy, które nie są prawdziwe, na przykład myślą, że ktoś kogoś stale śledzi. Z drugiej strony halucynacje zazwyczaj obejmują słyszenie głosów, które nie istnieją.

Czym schizofrenia paranoidalna różni się od innych postaci schizofrenii?

Schizofrenię paranoidalną rozpoznaje się głównie na podstawie objawów; urojeń i halucynacji słuchowych. U danej osoby nie występuje żaden poważny spadek funkcji poznawczych ani cierpienie emocjonalne. Objawy te są jednak częste w innych postaciach schizofrenii. Może to ułatwić osobom chorym na schizofrenię paranoidalną funkcjonowanie w życiu codziennym w porównaniu z osobami cierpiącymi na inne podtypy.

Diagnoza schizofrenii paranoidalnej

Diagnozowanie schizofrenii paranoidalnej obejmuje wszechstronną ocenę psychiatryczną w celu omówienia objawów i historii zdrowia psychicznego, badanie lekarskie w celu wykluczenia innych schorzeń oraz ocenę psychologiczną przy użyciu standardowych narzędzi.

Specjaliści zajmujący się zdrowiem psychicznym stosują kryteria określone w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-5), wymagające obecności objawów, takich jak urojenia, halucynacje i zdezorganizowana mowa przez znaczną część czasu.

Postępowanie i leczenie schizofrenii paranoidalnej

Oto kilka sposobów leczenia schizofrenii:

• Leczenie schizofrenii paranoidalnej polega na przyjmowaniu leków. Leki przeciwpsychotyczne stosuje się w celu kontrolowania objawów, takich jak urojenia i halucynacje.
• Interwencje psychologiczne, w szczególności terapia poznawczo-behawioralna, pomagają jednostkom radzić sobie z wyzwaniami związanymi z ich stanem i zmniejszać stres powodowany przez objawy.
• Opieka kompleksowa obejmuje także szkolenie w zakresie umiejętności społecznych i zawodowych, mające na celu wspieranie i doskonalenie umiejętności budowania społeczności oraz jakości życia. Często do skutecznego opanowania choroby wymagane jest ciągłe leczenie i wsparcie.

Co to znaczy mieszkać z osobą chorą na schizofrenię paranoidalną?

Życie z osobą chorą na schizofrenię paranoidalną wymaga cierpliwości, zrozumienia i wiedzy na temat choroby. Kilka rzeczy może pomóc:

• Kluczowe znaczenie ma otwarta komunikacja, utrzymywanie spokojnego i uporządkowanego środowiska domowego oraz ustalenie jasnych oczekiwań, które pomogą radzić sobie ze stresem zarówno u danej osoby, jak i członków rodziny.
• Edukacja na temat tego zaburzenia jest niezbędna do zrozumienia zachowań i objawów wykazywanych przez bliską osobę.
• Ważne jest także profesjonalne wsparcie zarówno dla pacjenta, jak i członków jego rodziny, obejmujące terapię i grupy wsparcia.

Streszczenie

Schizofrenia paranoidalna jest bardzo częstym rodzajem schizofrenii i należy ją leczyć tak szybko, jak to możliwe. Konieczne jest ścisłe przestrzeganie planu leczenia, w tym przestrzegania zaleceń lekarskich i obecności na sesjach terapeutycznych. Radzenie sobie ze stresem za pomocą technik takich jak medytacja, joga lub ćwiczenia mogą pomóc w opanowaniu objawów. Ustalenie rutyny pomaga zapewnić strukturę i zmniejsza nieprzewidywalność, która może prowadzić do stresu. Wreszcie utrzymywanie kontaktów społecznych i szukanie wsparcia u rówieśników lub grup wsparcia może zapewnić komfort i porady, pomagając skuteczniej radzić sobie z chorobą.