Starania stanu Ohio o pozbycie się Federalnego Urzędu ds. Stosunków Pracy z jego jurysdykcji nad kadrą pracowników stanowych gwardii narodowej spotkały się z wyboistym przyjęciem podczas ustnych argumentów przed Sądem Najwyższym w poniedziałek.

W Departament Adiutanta Generalnego Ohio przeciwko Federalnemu Urzędowi ds. Stosunków Pracystrony spierały się o to, czy ustawa o reformie służby cywilnej z 1978 r., która ustanowiła nowoczesne federalne sektorowe prawo pracy, upoważnia FLRA do regulowania praktyk pracowniczych milicji stanowych.

Stanowa gwardia narodowa zatrudnia korpus techników, którzy są cywilnymi pracownikami federalnymi, którzy pełnią różne funkcje biurowe, administracyjne i techniczne w celu wspierania operacji Gwardii Narodowej. Pracownicy ci, określani jako „technicy o podwójnym statusie” w tytule 10 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, są zatrudniani, zwalniani i nadzorowani przez stanową gwardię narodową, ale w rzeczywistości są pracownikami federalnymi opłacanymi przez Departament Obrony i mają takie same prawa i ochronę, jak większość innych otrzymują pracownicy federalni, w tym te związane z negocjacjami zbiorowymi.

Ohio wywołało gniew FLRA, gdy w 2016 roku odrzuciło wygasły, ale wciąż obowiązujący układ zbiorowy ze związkiem zawodowym techników, rozpowszechniając notatkę mówiącą, że stan nie jest związany umową ani ustawą o reformie służby cywilnej. Następnie anulował potrącenia składek związkowych od większości członków płacących składki, co wywołało serię skarg na nieuczciwą praktykę pracy, które zostały podtrzymane przez FLRA w 2020 r.

Stan odwołał się od tej decyzji do Sądu Apelacyjnego Stanów Zjednoczonych dla Szóstego Okręgu, gdzie panel składający się z trzech sędziów orzekł jednogłośnie przeciwko stanowi, po czym Ohio odwołał się do Sądu Najwyższego, który zezwolił certiorari na rozpatrzenie sprawy w październiku ubiegłego roku.

Podczas ustnych argumentów w poniedziałek prokurator generalny stanu Ohio, Benjamin Flowers, przedstawił prosty argument, dlaczego stanowa gwardia narodowa nie powinna podlegać jurysdykcji FLRA: to milicja stanowa, a nie agencja federalna.

„Adiutanci generalni stanowej gwardii narodowej nie są agencjami, ponieważ nie są departamentami wykonawczymi, nie są korporacjami rządowymi i nie są niezależnymi agencjami, ponieważ nie są częścią władzy wykonawczej” – powiedział. „FLRA przyznaje to wszystko, ale twierdzi, że i tak może je regulować, ponieważ zatrudniają techników w imieniu Departamentu Obrony. Nie mają uprawnień do egzekwowania nakazów wydanych podmiotom niebędącym agencjami tylko dlatego, że służą jako agenci lub osoby wyznaczone przez agencje”.

Ale sędzia Brett Kavanaugh zapytał, dlaczego ta kwestia pojawiła się dopiero teraz, ponad 40 lat po tym, jak ustawa o reformie służby cywilnej stała się prawem i ponad 50 lat odkąd cywilni pracownicy gwardii narodowej zaczęli tworzyć związki zawodowe.

„Czy Kongres nie rozwiązał tego, mówiąc, że sekretarz obrony wyznaczy adiutanta generalnego do zatrudnienia techników?” powiedział. — To oni będą działać w imieniu departamentu. Są pracownikami federalnymi w agencji federalnej i mają prawa do rokowań zbiorowych, a ty mówisz, że Departament Obrony powinien się tym zająć. Ale Kongres o tym mówił, a DoD zajmuje się tym w ramach procesu określonego w statucie, który był używany nieprzerwanie od 1971 do 2016 roku bez sprzeciwu ze strony Ohio.

Flowers powiedział, że skoro Departament Obrony już płaci tym pracownikom i wydaje stanowe gwardii narodowej przepisy dotyczące warunków ich pracy, to Pentagon powinien być zaangażowany w rokowania zbiorowe, a nie poszczególne bojówki stanowe.

„Jeśli chodzi o to, że działamy w imieniu DoD i wspólnie negocjujemy w imieniu DoD, to DoD powinien stać tutaj zamiast adiutanta generalnego” – powiedział.

„Ale zatrudniasz, zwalniasz i nadzorujesz ich” – powiedział sędzia Ketanji Brown Jackson. „Trochę martwi mnie to, że chociaż może istnieć praktyczny powód, dla którego DoD może być tutaj agentem operacyjnym, nie zależy to od nas. Jak zauważył sędzia Kavanaugh, mamy statut, który daje tym ludziom, technikom podwójnej służby, prawa do rokowań zbiorowych, a w świecie rokowań zbiorowych oznacza to prawo do siedzenia po drugiej stronie stołu od tych, którzy zatrudniają, zwalniają i ustalają warunki zatrudnieniowy. Twoim zadaniem jest wyjaśnienie, dlaczego Kongres miał zamiar cię wyciąć w tej sytuacji.

Sędzia Sonia Sotomayor była bardziej dosadna w ocenie sytuacji.

„Jako Sprawiedliwość [Elena] Kagan często mówi, jeśli coś nie jest zepsute, nie naprawiaj tego, a my wiemy, że to nie jest zepsute, ponieważ albo pod [pre-1978] zarządzenia wykonawcze lub przez dziesięciolecia zgodnie ze statutem gwardia narodowa przechodziła przez ten proces administracyjny jako nazwana strona odpowiadająca i robią to w tym kontekście” – powiedziała. „Ale myślę, że najważniejsze jest to, że zgodnie z artykułem 1 [of the Constitution], sprawy wojskowe pozostawia się władzy wykonawczej, więc powinniśmy robić bardzo niewiele, aby ingerować w ten proces. To jest poważna ingerencja w twoje mówienie: „Możemy zostać wyznaczeni jako pracodawca, możemy mieć na nas zastępców generałów i otrzymać pozwolenie na targowanie się, ale wtedy nie można nas zmusić do honorowania naszej umowy”. Zasadniczo to właśnie mówisz”.

Nicole Reaves, asystentka prokuratora generalnego w Departamencie Sprawiedliwości, argumentowała w imieniu FLRA. Podkreśliła, że ​​powód, dla którego od stanowych gwardii narodowych oczekuje się zaangażowania w rokowania zbiorowe – i poddania się zasadom rokowań określonym przez FLRA – jest taki sam, jak powód, dla którego podkomponenty agencji lub kierownictwo poszczególnych obiektów federalnych angażują się w negocjacje: jest to centralne do prawa do rokowań zbiorowych, aby negocjować z bezpośrednimi przełożonymi.

„Ustawa wymaga przestrzegania przez komponenty i podmioty wyznaczone do działania w imieniu agencji, więc muszą one zarówno targować się z technikami, jak i wykonywać polecenia FLRA” – powiedziała. “[To overturn this] wywróciłoby do góry nogami 50 lat rokowań zbiorowych między technikami a gwardią narodową. . . [Supplanting the guards with the Defense Department] nie broni prawa techników do targowania się z ich bezpośrednimi przełożonymi. Ponieważ zdecydowali się zaakceptować korzyści płynące z zatrudniania techników o podwójnym statusie, muszą również zaakceptować ograniczone prawa przetargowe przyznane tym technikom”.

Sędzia Neil Gorsuch wyraził pewne obawy, że decyzja na korzyść FLRA może otworzyć drzwi Kongresowi, wymagając podobnych regulacji dotyczących pracowników stanowych, których stanowiska są finansowane z funduszy federalnych, takich jak te związane z administracją Medicare i Medicaid. Ale Reaves argumentował, że sytuacja nie jest analogiczna.

„Myślę, że hipoteza, którą przedstawiłeś, nie zamieniłaby ich w pracowników federalnych” — powiedział Reaves. „Gdyby faktycznie byli pracownikami federalnymi, a nie tylko finansowanymi ze środków federalnych, a stan otrzymałby uprawnienia do zatrudniania, zwalniania i nadzorowania ich w rolach federalnych, wyglądałoby to bardziej jak składanie petycji”.

Pod koniec kłótni sędzia Amy Coney Barrett zadała Reavesowi nietypowo dosadne pytanie.

„Ohio twierdzi, że byłoby niepraktyczne, a nawet niezgodne z prawem, gdyby przestrzegało nakazu rokowań zbiorowych wydanego w tej sprawie i prawdopodobnie również w innych, a ty temu zaprzeczasz” – powiedział Barrett. „Czy scharakteryzowałbyś to jako otwarte pytanie, w którym masz lepszy argument, ale istnieje ryzyko, że Ohio miałby rację, czy też uważasz, że Ohio jest po prostu szalony, żeby to powiedzieć?”

– Myślę, że to drugie – odparł Reaves.