Andrew Flintoff był pokerową twarzą w ławce rezerwowych w Headingley, gdy jego drużyna Northern Superchargers poniosła dotkliwą porażkę w meczu otwarcia Hundred. 47-biegowa przewaga im schlebiała: przegrali 7 z 30 w 29 piłkach w pogoni, a Trent Rockets byli tak dominujący, że nie widzieli nawet potrzeby, aby ściągnąć Flintoffa z powrotem na pole zewnętrzne, biorąc strategiczny timeout.

Potrzeba było 57-biegowego partnerstwa w ósmej bramce między Benem Dwarshuisem i Matthewem Pottsem, aby nadać karcie wyników fasadę szacunku i uniknąć hańby najcięższej porażki w krótkiej historii Hundred. Kiedy Dwarshuis uderzył ostatnią piłkę w środek boiska, większość 12 857-osobowej widowni opuściła trybuny i wróciła do centrum Leeds.

Był to niespodziewanie skromny pierwszy mecz jako główny trener Flintoffa, relacjonowany osobiście przez tylko jedną krajową gazetę i usunięty z kanału Main Event Sky Sports w połowie pierwszej rundy przez Wigan Warriors przeciwko Warrington Wolves. Nadal nie zwracał na siebie uwagi i nie zabrał głosu publicznie od czasu swojego mianowania dziewięć miesięcy temu – chociaż złożył każdy autograf, o który poprosiły go setki dzieci, które się do niego przyłączyły.

„On po prostu chce przynieść trochę zabawy i radości” – powiedział Matt Short, zastępczy kapitan Superchargers. „W ciągu ostatnich kilku dni panował pewien chaos, ale powiedział: »jesteśmy tu teraz: po prostu wyjdźcie tam, bawcie się dobrze, wspierajcie się i grajcie z tą pozytywnością – i bądźcie bez strachu«. To zdecydowanie coś, czego chcemy się trzymać w tym turnieju: bez strachu i podejmowania gry”.

„Chaos” pojawił się w formie kryzysu dostępności, co oznaczało, że Superchargers zawsze musieli się z nim zmierzyć. Jason Roy (ramię) i Reece Topley (palec) byli kontuzjowani, Mitchell Santner był w Major League Cricket, Harry Brook i Ben Stokes byli z Anglią w Edgbaston. Podobnie, co było mniej oczekiwane, był Dillon Pennington, który został zatrzymany w składzie testowym jako zabezpieczenie (na wypadek wstrząsu mózgu) po tym, jak West Indies wygrał losowanie w trzecim teście i rzucił jako pierwszy.

Nieobecność Penningtona oznaczała, że ​​w ostatniej chwili trzeba było szukać zastępstwa na krótki okres, a Michael Jones został powołany rano w dniu meczu podczas treningu z Durham. Gdy Jones jechał A1(M) do Leeds, Potts utknął w korku na M1 w drodze z Birmingham.

Przybycie Nicholasa Poorana było jeszcze bardziej chaotyczne. Zaledwie 24 godziny po tym, jak jego drużyna, MI New York, odpadła z Major League Cricket, przybył do hotelu Superchargers po spędzeniu nocy w transatlantyckim locie. Pooran powiedział Shortowi, ich zastępcy kapitana, przy śniadaniu, że jego bagaż i torba z wyposażeniem są nadal w tranzycie, co wywołało jeszcze większy chaos.

Znalazł kilka kijów dzięki Philowi ​​Saltowi z Manchester Originals, który korzysta z tego samego sponsora i ma te same specyfikacje, które następnie zostały przewiezione przez Pennines Uberem. Jego kolejne inningi – 10 z 15 piłek, złapane w połowie, próbując uderzyć Chrisa Greena nad jego głową za sześć – nie mogły być tym, co Flintoff miał na myśli w marcu, kiedy uczynił Poorana swoim pierwszym wyborem w drafcie w kontrakcie o wartości 125 000 funtów.

Zespoły są w czwartym sezonie, ale dla niektórych więź z regionem, który reprezentują, wydaje się coraz bardziej wątła, pomimo deklarowanego celu ECB, jakim jest zwiększenie „plemienności” turnieju. Superchargers wystawili jednego zawodnika z Yorkshire, Adila Rashida, podczas gdy Adam Lyth — który zdobył więcej punktów T20 w Headingley niż ktokolwiek inny — został wygwizdany, gdy przechodził obok Western Terrace w swoim stroju Rockets.

Hundred zostało sprzedane jako „najlepszy kontra najlepszy”, ale pierwsze cztery mecze mężczyzn w tym roku były bałaganem, wszystkie głęboko jednostronne. Nakładanie się z MLC – i meczem testowym – oznaczało serię zmian w ostatniej chwili, często w ramach umów na jeden mecz: powodzenia w tłumaczeniu młodemu fanowi Rockets zachwyconemu występem Greena w debiucie, że nie będzie go tam w przyszłym tygodniu.

To nie jest wina Flintoffa, że ​​tak wielu graczy było zaangażowanych w inny sposób, zwłaszcza po ich kiepskim sezonie 2023, który wymagał przebudowy. Mimo to musiało być irytujące patrzeć, jak Tom Banton, jeden z graczy zwolnionych przez Superchargers, zdobywa najwięcej punktów dla Rockets i wraca do swojej ekstrawaganckiej formy w 38-piłkowym 66.

To była trudna noc również dla Shorta jako kapitana, ponieważ miał problemy z opcjami bowlingowymi po tym, jak pierwsze pięć piłek Jordana Clarka zakończyło się wynikiem 21. Uciekł się do wprowadzenia się na boisko, ale w tym momencie Rockets mieli już dwóch praworęcznych miotaczy: Bantona i Sama Haina: jego zestaw szybkich, płaskich offbreaków kosztował 19. Jeśli chodzi o pałkę, ich utrata rotacji była irytująca: 41 z 0 z 24 piłek zmieniło się w 71 z 7 z 63.

Short zasugerował, że Flintoff raczej nie zareaguje przesadnie na słaby początek. „To na pewno nie są spotkania kryzysowe na tym etapie” – powiedział. „On chce stworzyć zabawne środowisko… jeśli chłopaki dobrze się bawią i czują, że dobrze się bawią, to wtedy gramy w najlepszego krykieta. To jego pierwsza praca jako głównego trenera i chce pomóc chłopakom, gdzie tylko może, i trochę się zabawić”.

Ale wystarczyło rzucić okiem na przeciwnika Flintoffa, aby wzmocnić fakt, że jest to ogromny krok naprzód dla człowieka z minimalnym doświadczeniem trenerskim. Gdy Flintoff wyszedł na strategiczny timeout w pierwszej rundzie, Andy Flower – prawdopodobnie najbardziej pożądany trener w obwodzie franczyzowym – udał się na środek, aby porozmawiać z pałkarzami Rockets.

Flower był trenerem Flintoffa podczas jego ostatniego występu w reprezentacji Anglii w 2009 r. i znajduje się na liście gwiazdorskiej grupy Hundred mężczyzn: Stephen Fleming, Tom Moody i Mike Hussey. Każdy musi zacząć od czegoś, ale ta porażka była przypomnieniem skali zadania, przed którym stanie Flintoff w ciągu następnych czterech tygodni.