CNN
—

Simon Harris został najmłodszym w historii premierem Irlandii, który oficjalnie objął urząd w Dublinie we wtorek po nagłej rezygnacji Leo Varadkara w zeszłym miesiącu.

Harris (37 l.) bez sprzeciwu kandydował na miejsce Varadkara na stanowisku lidera rządzącej partii Fine Gael, a ostateczne formalności związane z jego dojściem do władzy zostały dopełnione w irlandzkim parlamencie Dáil.

Od czasu, gdy pod koniec dwudziestego roku życia mianowano go wschodzącą gwiazdą polityczną, piastował wiele stanowisk rządowych, a ostatnio pełnił funkcję ministra szkolnictwa wyższego i nauki.

Jednak w nadchodzących miesiącach Harris stanie przed zniechęcającym wyzwaniem politycznym; wybory powszechne w Irlandii muszą odbyć się do końca marca 2025 r., a Fine Gael w sondażach ustępuje irlandzkiemu ugrupowaniu republikańskiemu Sinn Fein, niegdyś politycznemu skrzydłu Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA).

Varadkar stanął na czele inicjatywy mającej na celu liberalizację niektórych społecznie konserwatywnych przepisów irlandzkich, w szczególności złagodzenie rygorystycznych mandatów antyaborcyjnych kraju.

Jednak jego rząd spotkał się z ostrymi reakcjami w związku z kryzysem mieszkaniowym w Irlandii i rosnącą liczbą imigracji.

W swoim pierwszym przemówieniu po wyborze Harris potępił Izrael za jego postępowanie w Gazie, przysięgając, że „nie będzie milczeć” na temat wojny, a uwagi te natychmiast czynią go jednym z najzagorzalszych krytyków Izraela na Zachodzie.

„W Gazie jesteśmy świadkami katastrofy humanitarnej. Jesteśmy świadkami głodzenia i mordowania niewinnych dzieci, kobiet i mężczyzn” – powiedział Harris do prawodawców w irlandzkim parlamencie. „Nie milczeliśmy w sprawie niewybaczalnych działań terrorystycznych Hamasu siódmego października. Nie możemy też milczeć w sprawie nieproporcjonalnej reakcji izraelskiego rządu”.

Harris szybko pochwalił swojego poprzednika podczas koronacji na nowego przywódcę Fine Gael, ale jego droga na szczyt irlandzkiej polityki różni się od drogi wielu tych, którzy byli przed nim.

Harris, syn taksówkarza, urodzony we wschodniej Irlandii, studiował dziennikarstwo i język francuski na uniwersytecie w Dublinie, ale porzucił je, aby skupić się na polityce. To diagnoza autyzmu u jego brata i późniejsza walka o dostęp do usług specjalnych pobudziły polityczne ambicje nastoletniego Harrisa.

„Widziałem stres i napięcie, przez jakie przechodzili moi rodzice, dlatego zwołałem publiczne zgromadzenie w moim rodzinnym mieście” – powiedział irlandzkiemu magazynowi Hot Press w 2022 roku. „W młodym wieku poczułem się upolityczniony”.

Był radnym, a następnie członkiem Dail w ciągu zaledwie kilku lat. A młodość Harrisa była cechą jego tożsamości politycznej przez całą jego karierę. W 2018 r. działacze antyaborcyjni trzymali transparenty z napisem „Lubię Simona Harrisa”. Sześć lat wcześniej słynął z tego, że powiedział członkom komisji, żeby się „odprężyli”. „Nie zdawałem sobie sprawy, że chillax to taka wielka sprawa… po prostu miałem dość!” – napisał na Twitterze pośród wynikającej z tego fascynacji medialnej.

W ostatnich miesiącach Harris zaczął korzystać z aplikacji społecznościowej TikTok, gromadząc prawie 100 000 obserwujących. Korespondentka polityczna Irish Times, Jennifer Bray, powiedziała CNN, że strategia może zyskać na znaczeniu w miarę zbliżania się wyborów, a blok ma nadzieję, że uda jej się „przemówić do coraz bardziej odległego elektoratu: młodszych wyborców”.

Harris został katapultowany na znaczącą rolę ministra zdrowia w 2016 r., co stanowiło gwałtowny awans, który ugruntował jego pozycję jednego z nowych strażników Fine Gael. Już w następnym roku był postrzegany jako potencjalny kandydat na przywódcę, kiedy premier Enda Kenny ustąpił ze swojej roli, ale ówczesny 30-latek wykluczył się, twierdząc, że nie ma jeszcze odpowiedniego doświadczenia.

Jako minister zdrowia Harris odegrał znaczącą rolę, gdy Irlandia głosowała za legalizacją aborcji. Pochwalił to posunięcie jako „głosowanie za położeniem kresu samotnym podróżom, położeniem kresu piętnu i wspieraniu wyborów kobiet w naszym kraju”. Stanął także na czele początkowej reakcji Irlandii na pandemię, zanim w połowie 2020 r. został przeniesiony na nowe stanowisko – przypadkowa zmiana, która oszczędziła popularnemu politykowi zawiłości związanych z wyjściem Irlandii z kryzysu Covid.

Ale jego czas w wydziale nie był pozbawiony kontrowersji. W 2018 r. wybuchł skandal po tym, jak wykryto, że irlandzka służba zdrowia wykonała nieprawidłowe wymazy na raka szyjki macicy u ponad 200 kobiet. Harris przyznał później, że osobiście popełnił błędy w podejściu do skandalu, mówiąc, że nie było takiego fragmentu odcinka, „w którym nie można wyciągnąć wniosków i nikt nie uchyla się od odpowiedzialności”.

Harris pozostał na stanowisku ministra szkolnictwa wyższego i dalszego, badań, innowacji i nauki aż do objęcia funkcji lidera partii, co położyło kres szybkiemu awansowi w irlandzkiej hierarchii politycznej.

„Wiem, że pod wieloma względami moja kariera była trochę dziwna” – powiedział Hot Press w 2022 roku. „Życie przyszło do mnie znacznie szybciej, niż się spodziewałem”.

Harris awansował szybko, ale jego czas na szczycie może być krótki.

„Obejmę urząd, gdy czasu będzie mało, ale jest wiele do zrobienia” – przyznał w zeszłym tygodniu podczas przemówienia do swojej partii. Blask rządu Varadkara przygasł podczas jego drugiej kadencji na stanowisku premiera; Harris dziedziczy koalicję rządzącą, która stoi przed trudną walką o powrót na urząd.

Kryzys mieszkaniowy ogarnął Irlandię, odczuwalny zwłaszcza przez młodszych wyborców, do których Harris będzie tak chętnie zabiegał. To, w połączeniu z niskimi kosztami życia i obawami związanymi z imigracją, pomogło zmniejszyć poparcie społeczne dla dwóch tradycyjnych partii, które zdominowały irlandzką politykę w ciągu ostatniego stulecia.

Na ich miejsce wzrosła Sinn Fein. Lewicowa irlandzka partia nacjonalistyczna zwyciężyła w ostatnich wyborach w Irlandii Północnej i prowadzi także w sondażach na południu.

Sinn Fein była kiedyś uważana za polityczne skrzydło IRA, które przez trzydzieści lat prowadziło krwawą kampanię wojskową mającą na celu położenie kresu brytyjskim rządom i zjednoczeniu wyspy Irlandii, chociaż od tego czasu partia ta pozycjonuje się jako oddolna lewicowa partia polityczna skupiająca się na w kwestiach społecznych po obu stronach granicy.

Jej ponowne pojawienie się jako znaczącego bloku politycznego na wyspie Irlandii wywołało dyskusję na temat tzw. sondażu granicznego w sprawie zjednoczenia Irlandii, choć perspektywa ta nadal pozostaje odległa.

Harris powiedział Sky News po swoim wyborze na przywódcę Fine Gael w sobotę, że zjednoczenie jest „uzasadnioną aspiracją”, ale dodał: „Nie na tym się teraz skupiam i nie jest to mój priorytet i, szczerze mówiąc, nie na tym moim zdaniem powinniśmy się skupiać i na tym powinniśmy skupiać się i być priorytetem Być.”