W badaniu SELECT wykazano, że semaglutyd, agonista receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), jest skuteczny w zapobieganiu utracie czynności nerek u osób z nadwagą lub otyłością, u których zdiagnozowano chorobę sercowo-naczyniową, ale nie mają one cukrzyca.
Niezwykła analiza wtórna z eksperymentu SELECT (Semaglutyd Wpływ na choroby serca i udar mózgu u pacjentów z nadwagą lub otyłością), randomizowanego badania z udziałem 17 604 osób, zostało zaprezentowane dzisiaj przez naukowców podczas 61. Kongresu ERA.
Zdaniem ekspertów wyniki badania dają nadzieję osobom cierpiącym na otyłość, ponieważ wiadomo, że choroba ta zwiększa ryzyko pogorszenia czynności nerek i makroalbuminurii, czyli nienormalnie wysokiego poziomu albuminy w moczu.
Po średnim okresie obserwacji trwającym około 3,5 roku wśród pacjentów, którym podawano podskórny zastrzyk semaglutydu w dawce 2,4 mg raz w tygodniu (n=8803), zdarzenia niepożądane związane z nerkami wystąpiły o 22% mniej osób (1,8%) w porównaniu do pacjentów otrzymujących placebo (n=8801) (2,2%) (p<0,05). Zdarzenia te obejmowały śmierć z przyczyn nerkowych, rozpoczęcie przewlekłej terapii zastępczej nerek, znaczne (>= 50%) pogorszenie czynności nerek lub wystąpienie trwałej makroalbuminurii. Podkreślono, że zdolność semaglutydu do zapobiegania wystąpieniu makroalbuminurii jest kluczowym czynnikiem zmniejszającym prawdopodobieństwo powikłań związanych z nerkami.
W badaniu oceniano także wpływ semaglutydu na szacowany współczynnik filtracji kłębuszkowej (eGFR), miarę czynności nerek polegającą na usuwaniu odpadów i nadmiaru wody z krwi wraz z moczem. Wyniki wskazują na znacznie mniejszy spadek eGFR wśród biorców semaglutydu w porównaniu z grupą placebo, przy czym efekt jest bardziej wyraźny u uczestników z wyjściowym eGFR poniżej 60 ml/min/1,73 m2 (p<0,001). Wyniki te wskazują na potencjał semaglutydu w zakresie szczególnej ochrony czynności nerek u osób z istniejącą wcześniej niewydolnością nerek.
Zmniejszenie stosunku albuminy do kreatyniny w moczu (UACR) dodatkowo uzasadniło korzystny wpływ semaglutydu na zdrowie nerek, przy czym znaczny spadek zaobserwowano u osób leczonych semaglutydem w porównaniu z placebo (p<0,001). Analiza UACR mierzy stosunek albuminy (białka) do kreatyniny (produktu odpadowego) w moczu, co pomaga w wykryciu albuminurii, która może sygnalizować uszkodzenie lub dysfunkcję nerek. W przypadku semaglutydu nastąpiło zmniejszenie netto UACR o 8,1% u osób z prawidłowym poziomem albumin na początku badania, zmniejszenie o 27,2% u osób z mikroalbuminurią (nieznacznie podwyższoną albuminą) na początku badania i zmniejszenie o 31,4% u osób z makroalbuminurią na początku badania w porównaniu do placebo.
Co ważne, w badaniu nie stwierdzono zwiększonego ryzyka ostrego uszkodzenia nerek w związku z leczeniem semaglutydem, niezależnie od wyjściowej czynności nerek.
Otyłość dotyka ponad miliard ludzi na całym świecie.3 Wskaźniki otyłości znacznie rosną, przy czym w latach 1990–2022 podwoiły się wśród dorosłych kobiet (8,8% do 18,5%) i prawie potroiły się wśród dorosłych mężczyzn (4,8% do 14,0%). liczba dzieci dotkniętych otyłością w 2022 r. wyniosła prawie 160 mln w porównaniu do 31 mln w 1990 r.
Profesor Helen M. Colhoun, główna autorka badania, skomentowała: „Dzięki uwzględnieniu kluczowych wskaźników zdrowia nerek semaglutyd w dawce 2,4 mg tygodniowo może przyczynić się do znacznego zmniejszenia ryzyka powikłań związanych z nerkami, w tym przewlekłej choroby nerek i schyłkowej niewydolności nerek. . Może to prowadzić do lepszego leczenia chorób współistniejących, a ostatecznie do poprawy jakości życia osób z otyłością”.
„Zaobserwowane korzyści w zakresie eGFR i UACR są szczególnie zachęcające i sugerują potencjał lepszego leczenia powikłań nerkowych w populacji pacjentów z nadwagą i otyłością bez cukrzycy. Odkrycia podkreślają również znaczenie ciągłych badań nad możliwymi korzyściami stosowania semaglutydu dla nerek i podkreślają jego rolę jako obiecującej opcji terapeutycznej w wieloaspektowym leczeniu chorób układu krążenia i nerek w tej populacji wysokiego ryzyka”. (ANI)