Skrajnie prawicowi ministrowie postanowili opuścić niedzielne posiedzenie rządu, aby zaprotestować przeciwko eksmisji placówki
Oczekuje się, że ministrowie skrajnie prawicowej partii Religijny Syjonizm zbojkotują niedzielne posiedzenie rządu w proteście przeciwko ewakuacji nielegalnej placówki utworzonej w piątek na Zachodnim Brzegu, wynika z sobotniego raportu.
Źródła w Religijnym Syjonizmie zostały zacytowane przez Channel 12 News, mówiąc, że partia szuka dodatkowych kroków, aby zaprotestować przeciwko temu, co lider partii Bezalel Smotrich nazwał naruszeniem porozumień koalicyjnych.
Smotrich odnosił się do ewakuacji placówki Or Chaim w piątek, zarządzonej przez ministra obrony Yoav Gallanta partii Likud premiera Benjamina Netanjahu, pomimo sprzeciwu Smotricha.
Oprócz Smotricha, który jest ministrem finansów i jednocześnie ministrem w Ministerstwie Obrony, jego partia ma jeszcze dwóch przedstawicieli gabinetu, ministra ds. misji narodowych Orita Strocka oraz ministra ds. imigracji i absorpcji Ofira Sofera.
W raporcie napisano, że religijny syjonizm zażądał od Netanjahu wyjaśnienia podziału władzy nad Siłami Obronnymi Izraela między Gallantem i Smotrichem, który pełni funkcję ministra w Ministerstwie Obrony odpowiedzialnego za sprawy cywilne na Zachodnim Brzegu, oprócz jego stanowiska jako Finansów Minister.
Według Channel 12 spór między Gallantem a Smotrichem dotyczy podejścia państwa do starych i nowych placówek na Zachodnim Brzegu.
Obecna polityka — która może ulec zmianie — stanowi, że ewakuacja starej placówki wymaga zgody Koordynatora Działań Rządu na Terytoriach, a stanowisko to podlega obecnie Smotrichowi. Jednak ewakuacja nowych placówek, podobnie jak w piątek, wymaga jedynie zgody dowódcy Centralnego Dowództwa IDF. I ta osoba podlega szefowi sztabu, a następnie ministrowi obrony.
Minister finansów Bezalel Smotrich (w środku), minister obrony Yoav Gallant (po prawej) i szef COGAT, generał dywizji Ghassan Alian (po lewej) na spotkaniu w Ministerstwie Obrony w Tel Awiwie, 12 stycznia 2023 r. (Dzięki uprzejmości)
Ostateczny demontaż placówki, który odbył się bez incydentów, był pierwszym sprawdzianem umów koalicyjnych, które miały na celu podział uprawnień Ministerstwa Obrony poprzez przekazanie Smotrichowi części jego uprawnień.
W odpowiedzi na starcie między Gallantem i Smotrichem w tej sprawie, biuro Netanjahu wydało w piątek oświadczenie, w którym stwierdziło, że państwo będzie wspierać osadnictwo żydowskie na Zachodnim Brzegu tylko wtedy, gdy będzie to zgodne z prawem i skoordynowane z premierem i odpowiednimi funkcjonariuszami bezpieczeństwa. „co nie miało miejsca w tym przypadku”.
Gallant, były najwyższy generał, powtórzył swoje zaangażowanie w przestrzeganie prawa na Zachodnim Brzegu i powiedział, że IDF ma „pełne poparcie” Ministerstwa Obrony.
Zlikwidowana placówka została założona przez pięć rodzin, aby uczcić miesiąc od śmierci przywódcy religijnego syjonizmu, rabina Chaima Druckmana. Został zbudowany celowo w pobliżu osady Migdalim i wychodzi na autostradę transsamaryjską, aby zakłócić palestyńską ciągłość terytorialną, powiedzieli hebrajskim mediom założyciele.
Utworzenie osady było postrzegane jako bezpośrednie wyzwanie dla koalicji, która zobowiązała się do umocnienia izraelskiej kontroli nad terytorium, ale spotkała się również z presją, zwłaszcza ze strony USA, by działać z powściągliwością.
Siły bezpieczeństwa wkraczają w celu ewakuacji nielegalnej placówki osadniczej utworzonej na Zachodnim Brzegu, 20 stycznia 2023 r. (Dzięki uprzejmości)
Umowy koalicyjne między Likudem a jego religijnymi i skrajnie prawicowymi sojusznikami obejmują niejasną obietnicę przyłączenia Zachodniego Brzegu do Izraela, zobowiązanie do zalegalizowania dziesiątek nieautoryzowanych osiedli oraz zapewnienie dużych funduszy na budowę dróg i transport publiczny na Zachodnim Brzegu .
W możliwym znaku umiaru w kwestiach osadniczych Netanjahu w czwartek podobno nakazał odłożenie na półkę propozycji formalnego oddzielenia dzielnicy Tel Zion od osiedla Kochav Yaakov na centralnym Zachodnim Brzegu, która miała zostać zatwierdzona przez rząd w niedzielę.
Plan został przeforsowany przez ultraortodoksyjną partię Shas, aby lepiej służyć mieszkańcom osiedli charedim, ale został zablokowany przez Netanjahu, rzekomo z powodu obaw o optykę skutecznego utworzenia nowej osady kilka dni po przyjęciu wysokiego urzędnika od prezydenta USA Joe administracji Bidena, która sprzeciwia się ekspansji osadniczej.
Premier Benjamin Netanjahu (C) przewodniczy cotygodniowemu posiedzeniu rządu w Kancelarii Premiera w Jerozolimie, 15 stycznia 2023 r. (Menahem KAHANA / AFP)
Tymczasem doniesienia z soboty wskazywały, że Netanjahu miał zwolnić przywódcę Shas Aryeha Deri podczas niedzielnego posiedzenia gabinetu po orzeczeniu Wysokiego Trybunału Sprawiedliwości w zeszłym tygodniu przeciwko jego powrotowi na urząd ministerialny.
Orzeczenie stworzyło poważny problem dla Netanjahu, ponieważ Deri i jego partia Shas są krytyczną częścią koalicji, a Deri nalegał, aby w jakiejś formie pozostał w rządzie. To jednak prawdopodobnie wiązałoby się albo z obejściem decyzji sądu poprzez ustawodawstwo – co byłoby skomplikowane i czasochłonne – albo z powołaniem na zastępcę premiera, stanowisko, które Netanjahu starał się całkowicie wyeliminować. Ta opcja jest ryzykowna, ponieważ może skończyć się tym, że Deri zostanie pozbawiony nawet członkostwa w Knesecie.
W czwartek prokurator generalna Gali Baharav-Miara wysłała Netanjahu list informujący go, że musi zwolnić Deri ze swoich stanowisk, chociaż nie określiła ram czasowych. Według raportu Channel 13 powodem opóźnienia Netanjahu w tej sprawie było poszukiwanie zastępców w ministerstwach spraw wewnętrznych i zdrowia.
Według serwisu informacyjnego Ynet, Netanjahu wyznaczy na razie Shas MK jako tymczasowych zastępców, a następnie przejdzie do forsowania przepisów, które mogłyby przywrócić Deri do rządu w najbliższej przyszłości.
Netanjahu w przeszłości z różnych powodów obejmował teki ministerialne oprócz stanowiska premiera, ale obecnie nie jest w stanie tego zrobić, ponieważ jest obecnie oskarżony i sądzony za zarzuty korupcyjne.
Tobias Siegal i Jeremy Sharon przyczynili się do powstania tego raportu.
