Od tysiąca lat dzikie jelenie sika z Nara Park są uważane za święte w kulturze japońskiej. Ich status uchronił je przed polowaniami i odizolował od innych populacji dzikich sików, które według nowych badań zachowały rzadką populację przodków, genetycznie unikalną od innych dzikich jeleni.

Jelenie sika z Nara Park są rzadkim przykładem działalności człowieka chroniącej populacje dzikich zwierząt, ponieważ zazwyczaj to, co robimy, raczej szkodzi zwierzętom niż im pomaga. Lasy otaczające świątynie religijne w Japonii są zazwyczaj strefami zakazu polowań, co oznacza, że ​​stają się miejscem bezpiecznym dla dzikich gatunków, takich jak Cervus nipponjapoński jeleń sika.

Uważane za święte stworzenie w historii Japonii, jelenie sika pojawiały się w wielu starych mitach i opowieściach. Ich znaczenie w kulturze ludzkiej skutecznie ustanowiło obszary chronione dla zwierząt od czasów starożytnych, co skłoniło badaczy do zastanowienia się, jaki wpływ to duchowe sanktuarium mogło mieć na ich DNA.

„Legenda głosi, że jelenie sika w Nara Park od dawna były ściśle chronione jako posłańcy bogów” – powiedział współautor dr Toshihito Takagi w oświadczeniu z Uniwersytetu w Fukushimie. „Dziś te jelenie są jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych” w Japonii. Jednak niewiele było badań genetycznych dotyczących pochodzenia tych jeleni”.

Uzbrojeni w 294 próbki mięśni i krwi, Takagi i współpracownicy przeprowadzili analizę genetyczną i byli w stanie zidentyfikować trzy odrębne grupy genetyczne wśród jeleni pobranych z 30 miejsc na półwyspie Kii. Obejmowały one wschodnią grupę genetyczną, zachodnią grupę genetyczną i izolowaną grupę genetyczną złożoną z jeleni żyjących wokół sanktuarium religijnego Kasuga Taisha Shrine.

Wskazuje to na ograniczony przepływ genów w linii matczynej w tej grupie, co może wiązać się z faktem, że samice mają tendencję do trzymania się siedliska, gdy znajdą takie, które im się podoba. Ta wybiórczość ogranicza ich szanse na rozmnażanie się z grupami, które są bardzo różne genetycznie, co prowadzi do tego, że te izolowane grupy wykazują unikalne linie genetyczne.

Ich dane genotypowe wskazywały, że grupa sanktuarium religijnego rozeszła się później niż inne, co zbiegło się z ustanowieniem świątyni Kasuga Taisha. Możliwe zatem, że ich unikalna zmienność genetyczna została zachowana dzięki przypadkowemu obszarowi chronionemu w sposób, w jaki nie zachowały się dzikie populacje znajdujące się dalej.

„Ogólnie rzecz biorąc, na japońskie populacje jeleni sika negatywnie wpłynęła fragmentacja siedlisk i regionalne wymieranie z powodu działalności człowieka” – wyjaśnił Takagi. „Nasze badania pokazują, że ochrona religijna pomogła rzadkim przodkom populacji jeleni sika przetrwać w Nara Park przez ponad 1000 lat , podczas gdy okoliczne populacje zniknęły z powodu historycznych polowań i osadnictwa”.

Odkrycia mają kluczowe znaczenie dla ochrony tych zwierząt, których rosnąca populacja sprawia, że ​​stanowią problem dla rolnictwa i leśnictwa. Coraz częściej spotykają też populacje, z którymi historycznie nie mieli kontaktu, co może spowodować, że ich wyjątkowa linia zaginie w mieszance.

Jeśli chodzi o genetycznie unikalne puszyste rzeczy, czy wiesz, że psy z Czarnobyla są teraz inne niż wszystkie inne na świecie?

Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Journal of Mammology.