Baza lotnicza Eindhoven, Holandia — Prezydent Biden weźmie udział w szczycie Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) w przyszłym tygodniu w bałtyckim państwie litewskim, jednym z krajów uważanych za najbardziej zagrożone potencjalną rosyjską agresją po decyzji Władimira Putina o rozpoczęciu pełnowymiarowego inwazja na Ukrainę.

NATO wiąże Stany Zjednoczone z ich europejskimi sojusznikami obietnicą wzajemnej obrony, jeśli zostaną zaatakowani. W Europie współpracują również w celu przechwytywania rosyjskich samolotów zbliżających się do przestrzeni powietrznej NATO.

Litwa jest jednym z trzech krajów bałtyckich – pozostałe to Łotwa i Estonia – które mają wspólną granicę lądową z Rosją, jej bliskim sojusznikiem Białorusią lub obydwoma.

CBS News mogło dołączyć do załogi samolotu NATO wylatującego z bazy lotniczej Eindhoven w Holandii, bazy tankowania dla sojuszu, aby zobaczyć, jak siły powietrzne krajów NATO przeprowadzają wspólne ćwiczenia w celu ochrony swojej przestrzeni powietrznej.

Kiedy niedawno z innej bazy lotniczej położonej dalej na wschód w Europie zawyły syreny wzywające myśliwce NATO F-16 do startu, załogi lotnicze europejskich sojuszników Ameryki miały zaledwie 15 minut, aby wzbić się w powietrze.

To były tylko ćwiczenia, ale zagrożenie, przed którym szkolą się siły, jest realne. Odkąd Rosja rozpoczęła inwazję na Ukrainę w lutym 2022 r., NATO zwiększyło liczbę lotów patrolujących przestrzeń powietrzną wzdłuż wschodniej flanki Sojuszu.

Prawie wszystkie samoloty, które przechwytują, to rosyjskie samoloty wojskowe testujące granice przestrzeni powietrznej NATO – czasami z wyłączonymi transponderami, co stanowi naruszenie przepisów międzynarodowych.

Tylko w zeszłym roku było blisko 600 przechwyceń.

CBS News przeleciał nad Europą w tankowcu, podczas gdy myśliwce NATO ćwiczyły przechwytywanie przyjaznego samolotu.

Generał dywizji Harold Van Pee, który dowodzi Centrum Połączonych Operacji Powietrznych NATO, powiedział, że Morze Bałtyckie stało się gorącym punktem, z Rosją na jednym brzegu i kilkoma amerykańskimi sojusznikami z NATO na drugim. Obejmuje to Estonię, mały kraj mniejszy niż Zachodnia Wirginia, z populacją nieco ponad 1 miliona.

Ale jak wyjaśniła CBS News premier Estonii, Kaja Kallas, „kiedy masz łobuza w szkole, łobuz nie nęka ciebie, kiedy… masz wielkich przyjaciół, a tak działa NATO”.

Mały kraj Kallasa został kiedyś najechany i okupowany przez ówczesny Związek Radziecki. Teraz niepodległa Estonia graniczy z Rosją.

Zapytaliśmy Kallas, jak ważne dla jej kraju i innych demokracji żyjących w cieniu Rosji jest amerykańskie przywództwo podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę, jeśli chodzi o zjednoczenie odpowiedzi NATO.

Zauważyła, że ​​Stany Zjednoczone są największym sojusznikiem w NATO, „i dlatego wszyscy oczekują od Ameryki przywództwa”.

Kallas nazwał trwający impas z Rosją w sprawie Ukrainy „fundamentalną walką o wolność”.

Ale znani politycy w USA zastanawiają się, czy i w jakim stopniu Ameryka powinna nadal wspierać Ukrainę, która próbuje odeprzeć rosyjską inwazję.

Były prezydent Donald Trump, który w przyszłym roku składa kolejną ofertę na Biały Dom, obiecał „rozstrzygnąć katastrofalną wojnę między Rosją a Ukrainą”. Nie powiedział, jak, ale obiecał: „Będzie to szybko załatwione”.

To mógł Oznacza to, że druga kadencja pod rządami Trumpa oznaczałaby presję USA na Ukrainę, by oddała część swojego suwerennego terytorium w zamian za rozejm z Rosją, a ta perspektywa denerwuje niektórych sojuszników Ameryki w Europie.

Kallas powiedziała, że ​​nie brakuje jej rzeczy, które nie pozwalają jej spać w nocy, ale „jednym z koszmarów jest to, że nasza jedność się rozpada… Utrzymaliśmy tę jedność i myślę, że moim koszmarem jest… ta jedność się rozpada”.

Estońska przywódczyni powiedziała CBS News, że już widzi pęknięcia po drugiej stronie, z wyraźnymi wyzwaniami dla jednolitego przesłania od dawna przedstawianego przez Rosję. Najbardziej jaskrawym przykładem jest niedawny nieudany bunt grupy najemników Wagnera.

Prędzej czy później Kallas – którego malutki naród udzielił Ukrainie około trzy razy większej pomocy niż USA w stosunku do jej PKB – wierzy, że Moskwa zda sobie sprawę, że po prostu nie może wygrać wojny.

Podobnie jak jej bałtyccy sąsiedzi, będzie chciała zobaczyć, jak to się stanie, zanim pojawią się jakiekolwiek pęknięcia zagrażające zjednoczonej pozycji sojuszu NATO.