Archiwum Bettmanna / Getty Images

Ben Barnes, były polityk z Teksasu, twierdzi, że był świadkiem spisku mającego na celu sabotowanie reelekcji prezydenta Jimmy’ego Cartera w 1980 roku poprzez opóźnianie uwolnienia amerykańskich zakładników w Iranie. Jego oszałamiające wyznanie zostało zgłoszone przez The New York Times w sobotę.

Kryzys zakładników w Iranie zniweczył prezydenturę Cartera i jego kampanię reelekcyjną, a ponieważ zakładników wciąż nie zwolniono w dniu wyborów w 1980 r., urzędujący prezydent przegrał źle z Ronaldem Reaganem. Przez ponad cztery dekady od tamtej pory wielu twierdziło, że powiodłoby mu się znacznie lepiej, gdyby zapewnił uwolnienie 52 przetrzymywanych w niewoli Amerykanów.

Ale Barnes powiedział Czasy że jego mentor, były gubernator Teksasu, John B. Connally Jr., był zdeterminowany, aby do tego nie dopuścić – i pomógł zapobiec uwolnieniu zakładników. Barnes mówi, że tego lata Connally przywiózł go do kilku stolic Bliskiego Wschodu, aby przekonać odpowiednich przywódców regionalnych, aby powiedzieli Iranowi, że uzyskają lepszą ofertę od republikańskiego kandydata Ronalda Reagana, jeśli będą przetrzymywać zakładników do czasu po wyborach. Tak właśnie się stało.

Po powrocie do domu z podróży Barnes powiedział, że Connally poinformował przewodniczącego kampanii Reagana, Williama J. Caseya, który później został dyrektorem Centralnej Agencji Wywiadowczej. (Relacja Barnesa nie zawiera żadnych wskazówek, że Reagan wiedział cokolwiek o ich podróży).

Znany jako „październikowa niespodzianka”, wielu podejrzewało, że ktoś bliski obozowi Reagana działał przeciwko wysiłkom Cartera w celu uwolnienia zakładników aż do czasu po wyborach, ale dochodzenia Kongresu nie potwierdziły tych teorii, a Connally nie był przedmiotem tych zapytań. Connally starał się o nominację Republikanów, którą ostatecznie zdobył Reagan. Barnes powiedział, że jego pomoc w udaremnieniu kampanii Cartera pomogła mu w uzasadnieniu zostania sekretarzem stanu lub obrony w nowej administracji.

Barnes – który służył jako przewodniczący Izby Reprezentantów Teksasu i wicegubernator, a także pomógł George’owi W. Bushowi dostać się do Gwardii Narodowej Teksasu – powiedział, że chce wyjaśnić sprawę, biorąc pod uwagę, że Carter jest pod opieką hospicjum. „Historia musi wiedzieć, co się stało” – powiedział. „Myślę, że to bardzo ważne i myślę, że świadomość, że koniec Prezydenta Cartera jest bliski, coraz bardziej o tym myślę. Po prostu czuję, że musimy to jakoś obniżyć.

Podczas gdy kilku graczy, którzy mogli potwierdzić relację Barnesa, zmarło – w tym Connally i Casey – Barnes wymienił cztery osoby, którym zwierzył się ze spotkań. Cała czwórka — Mark K. Updegrove, prezes Fundacji LBJ; Tom Johnson, były pomocnik Lyndona Johnsona (bez krewnych), który później został wydawcą Los Angeles Times i prezes CNN; Larry Temple, były doradca pana Connally’ego i Lyndona Johnsonów; i HW Brands, historyk z University of Texas — potwierdzone Czasy że Barnes podzielił się z nimi swoją historią.

„O ile mi wiadomo, Ben nigdy mnie nie okłamał” — powiedział Tom Johnson. Istnieją również inne dowody potwierdzające jego konto, w tym Brands, który napisał trzy akapity o koncie Barnesa w biografii Reagana z 2015 r. podróż z Houston 18 lipca 1980 r. w celu odwiedzenia Jordanii, Syrii, Libanu, Arabii Saudyjskiej, Egiptu i Izraela i powrót 11 sierpnia – Barnes był wymieniony jako dołączający do niego.

powiedział Barnes Czasy był pewien, że motywacją do podróży było dostarczenie wiadomości do Iranu, aby przetrzymywał zakładników do czasu wyborów. „Pójdę do grobu, wierząc, że taki był cel podróży” — powiedział Barnes. „To nie był wolny strzelec, ponieważ Casey był bardzo zainteresowany przesłuchaniem, gdy tylko wrócimy do Stanów Zjednoczonych”. Pan Casey, dodał, chciał wiedzieć, czy „zamierzają przetrzymywać zakładników”.

Barnes nie mógł potwierdzić, czy wiadomości do przywódców regionalnych zostały rzeczywiście dostarczone do Iranu i czy miały na to jakikolwiek wpływ. Iran przetrzymywał zakładników dopiero po wyborach. Zostali zwolnieni krótko po południu 20 stycznia 1981 r., w pierwszych minutach prezydentury Reagana.

John B. Connally III, najstarszy syn byłego gubernatora, nie zgodził się z relacją Barnesa, mówiąc Czasy że pamiętał, jak jego ojciec odbył podróż na Bliski Wschód, ale nie wiedział o żadnych wiadomościach do Iranu i że towarzyszył ojcu na spotkaniu z Reaganem w celu omówienia wizyty.

„Na żadnym spotkaniu, na którym byłem, nie wspomniano o wysłaniu wiadomości do Irańczyków” – powiedział Connally. „To nie brzmi jak mój tata”. Dodał: „Nie mogę zakwestionować pamięci Bena na ten temat, ale nie jest to zgodne z moimi wspomnieniami z podróży”.