Globalne wysiłki na rzecz reagowania na zmiany klimatu są jak dotąd niewystarczające, dlatego nadszedł czas, aby rozpocząć badanie technologii odbijania światła słonecznego od Ziemi w celu jej tymczasowego ochłodzenia, wynika z nowego raportu Organizacji Narodów Zjednoczonych opublikowanego w poniedziałek.

Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych to jedyny sposób na trwałe spowolnienie globalnego ocieplenia, ale światowe wysiłki na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych nie są obecnie „na dobrej drodze do osiągnięcia celu 1,5 stopnia Celsjusza w porozumieniu paryskim”, powiedział Program Ochrony Środowiska ONZ w pisemnym oświadczeniu dołączonym do raportu. wydanie raportu.

Ponieważ świat nie reaguje wystarczająco pilnie na zmiany klimatyczne, ostatnio coraz więcej uwagi poświęca się „spekulacyjnej grupie technologii” odbijających światło słoneczne z powrotem od Ziemi, powiedział UNEP w pisemnym oświadczeniu dołączonym do raportu. Ta kategoria technologii jest często nazywana modyfikacją promieniowania słonecznego (SRM) lub szerzej geoinżynierią słoneczną.

Raport na temat tych technologii, napisany przez panel ekspertów zebrany w ramach programu ONZ, radzi, że obecnie nie jest dobrym pomysłem wykorzystywanie ich w celu reagowania na zmiany klimatyczne.

Jednak „ten pogląd może się zmienić, jeśli działania na rzecz klimatu pozostaną niewystarczające” – czytamy w raporcie, sygnalizując, że nadszedł czas na rygorystyczne badanie zarówno technologii, jak i potencjalnego międzynarodowego zarządzania.

Podobna wiadomość pochodziła od grupy ponad 60 naukowców w liście otwartym, który również (przypadkowo) został opublikowany w poniedziałek.

Geoinżynieria słoneczna „jest jedynym znanym podejściem, które można zastosować do ochłodzenia Ziemi w ciągu kilku lat” – czytamy w raporcie ONZ i kosztowałaby dziesiątki miliardów dolarów rocznie na stopień ochłodzenia.

Chociaż technologia wstrzykiwania dużych ilości aerozoli do górnych warstw atmosfery nie istnieje dzisiaj, nie jest postrzegana jako strasznie skomplikowana: „Nie zidentyfikowano żadnych przeszkód technicznych” – czytamy w raporcie ONZ i można by ją „opracować w poniżej dziesięciu lat”.

Naukowcy wiedzą, że działa szybko, powołując się na spadek średniej globalnej temperatury po dużych erupcjach wulkanów, które rozprzestrzeniły duże ilości aerozoli w górnych warstwach atmosfery. Te obserwacje aktywności wulkanicznej dostarczają „mocnych dowodów na to, że celowe wstrzyknięcie dużych ilości odblaskowych cząstek do stratosfery mogłoby szybko ochłodzić Ziemię” – czytamy w badaniu ONZ.

„Jeśli globalne ocieplenie w pewnym momencie przyniesie skutki powszechnie postrzegane jako nie do zniesienia (np. powszechny głód, masowe migracje, masową śmiertelność i zniszczenie infrastruktury), operacyjne rozmieszczenie SRM w ramach „planowanej” reakcji kryzysowej może być w stanie złagodzić część tego cierpienia w ciągu kilku lat” – czytamy w raporcie.

Ale techniki mogą być również niebezpieczne.

Na przykład dwutlenek siarki jest powszechnie proponowany jako aerozol, ale taka praktyka spowodowałaby kwaśne deszcze, ostrzegł raport. Może to również zwiększyć zubożenie warstwy ozonowej. Konkretnie, „Odbudowa dziury ozonowej w Antarktyce może zostać opóźniona o kilka dekad, a dziura ozonowa może się pogłębić w pierwszej dekadzie SAI [stratospheric aerosol injection] rozmieszczenia” – czytamy w raporcie ONZ.

Geoinżynierię słoneczną można więc uznać za jednorazowy strzał w celu złagodzenia skrajnego cierpienia i śmierci spowodowanej zmianami klimatycznymi.

Lub technologia odbijania światła słonecznego może stać się częścią „etapowej” długoterminowej strategii, aby zyskać więcej czasu na agresywną i trwałą redukcję emisji gazów cieplarnianych.

Niezależnie od tego eksperci przyznają, że po prostu nie wiemy wystarczająco dużo o skutkach ubocznych tych technologii.

„Mamy tylko jedną atmosferę. Nie możemy ryzykować dalszego niszczenia jej przez źle rozumiany skrót do naprawy szkód, które już wyrządziliśmy” – napisał Inger Andersen, dyrektor wykonawczy UNEP, w przesłaniu do badania.

W tej chwili nie ma wystarczającej ilości wiarygodnych informacji, aby podjąć świadomą decyzję.

„W przeglądzie stwierdzono, że istnieje niewiele informacji na temat zagrożeń związanych z SRM i ograniczona literatura na temat wpływu tych technologii na środowisko i społeczeństwo” – napisał Andersen. „Nawet jako tymczasowa opcja reagowania, wdrożenie SRM na dużą skalę jest obarczone niepewnością naukową i kwestiami etycznymi. Baza dowodowa po prostu nie służy do podejmowania świadomych decyzji”.

Oprócz potrzeby rygorystycznych badań naukowych, raport dodał, że musi istnieć globalnie skoordynowana strategia zarządzania dla każdego potencjalnego zastosowania technologii geoinżynierii słonecznej.

Ale relatywnie niski koszt – można go wdrożyć za jedyne 20 miliardów dolarów na 1 stopień Celsjusza ochłodzenia rocznie – oznacza, że ​​jest „w zasięgu” wielu krajów i organizacji, otwierając możliwość „nieuczciwego wdrożenia” – czytamy w raporcie. powiedział.

Organizacja Narodów Zjednoczonych może być liderem w globalnych dyskusjach na temat geoinżynierii słonecznej, stwierdza raport, zauważając, że brak międzynarodowej współpracy i zarządzania jest potencjalnie tragiczny.

„Można założyć, że nigdy nie będzie powszechnego konsensusu w szerszej społeczności w sprawie wdrożenia SRM, co oznacza, że ​​społeczności, narody i społeczeństwa sprzeciwiające się wdrożeniu SRM byłyby narażone na jego skutki wbrew ich woli, co budzi obawy etyczne i prawne” badanie powiedział.