W niedawnym badaniu opublikowanym w Heart Rhythm naukowcy ocenili czasowe powiązania między spożyciem napojów energetycznych a ryzykiem zdarzeń sercowych wśród pacjentów z genetycznymi chorobami serca (GHD).

Badanie: Nagłe zatrzymanie krążenia występujące w chwilowej bliskości spożycia napojów energetycznych. Źródło zdjęcia: Petro Artem/Shutterstock.com

Tło

Rynek napojów energetycznych w Stanach Zjednoczonych (USA) stale rośnie. Większość napojów twierdzi, że ma naturalne składniki, które są klasyfikowane jako suplementy diety.

W związku z tym monitorowanie tych produktów/producentów przez Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) nie jest wymagane. Napoje energetyczne zawierają kofeinę i inne stymulanty, takie jak guarana i tauryna, których FDA nie reguluje. Rodzi to obawy dotyczące skumulowanego działania kofeiny i nieuregulowanych składników.

Badania sugerują potencjalną korelację między wysokim spożyciem kofeiny a nagłym zatrzymaniem krążenia (NZK). Pacjenci z GHD już wykazują wyższe ryzyko SCA.

Wzrost popularności napojów energetyzujących, wyższa zawartość kofeiny oraz obecność nieuregulowanych składników budzą obawy dotyczące ich stosowania u pacjentów z GHD.

Badanie i wnioski

W niniejszym badaniu sprawdzano, czy istnieje potencjalny związek czasowy pomiędzy spożyciem napojów energetycznych a zdarzeniami kardiologicznymi u pacjentów z GHD.

Dokonali przeglądu ponad 5000 pacjentów ocenianych w Mayo Clinic w latach 2000–2023, aby zidentyfikować osoby, które przeżyły NZK. Wśród osób, które przeżyły NZK, zespół zidentyfikował osoby, u których doszło do zdarzenia wartowniczego lub przełomowego zdarzenia sercowego (BCE) w tymczasowej bliskości spożycia napoju energetycznego.

Zdarzenia wskaźnikowe wystąpiły przed diagnozą, podczas gdy BCE wystąpiły po rozpoznaniu zdarzenia i rozpoczęciu leczenia. Dostęp do dokumentacji medycznej uzyskano w celu uzyskania danych dotyczących danych demograficznych, cech klinicznych, spożycia napojów energetycznych i czasowego związku z NZK. Ogółem zidentyfikowano 144 osoby, które przeżyły NZK; 73 to kobiety.

U siedmiu pacjentów, w tym sześciu kobiet, stwierdzono związek czasowy pomiędzy SCA a spożyciem napojów energetycznych. SCA był zdarzeniem wartowniczym u sześciu pacjentów i BCE u jednego pacjenta. Ponadto u trzech z tych pacjentów zdiagnozowano SCA/idiopatyczne migotanie komór (IVF).

U dwóch chorych rozpoznano zespół długiego QT (LQTS), a u pozostałych dwóch katecholaminergiczny polimorficzny częstoskurcz komorowy (CPVT).

Spożywanie napojów energetyzujących było częste u trzech pacjentów i rzadkie u czterech. Czas pomiędzy spożyciem napoju energetycznego a wydarzeniem wahał się od bezpośrednio poprzedzającego wydarzenie do 12 godzin.

Spożywano różne napoje energetyczne, a zawartość kofeiny w porcji wahała się od 80 mg do > 200 mg. Jeden pacjent wymagał ręcznej resuscytacji, a sześciu wymagało wstrząsu ratunkowego.

Sześciu pacjentów zostało wypisanych do domu z wszczepionym kardiowerterem-defibrylatorem (ICD); dwóch zostało wypisanych do domu po leczeniu farmakologicznym, a dwóch przeszło odnerwienie współczulne lewego serca (LCSD). Wszyscy badani zaprzestali spożywania napojów energetyzujących po NZK i od tego czasu w ciągu średniego okresu obserwacji wynoszącego 52 miesiące nie stwierdzono objawów BCE.

Pierwszą pacjentką była 32-letnia kobieta, która była 11 tygodni po porodzie przed zdarzeniem. Po treningu pacjent wypił napój energetyzujący i kilka godzin później doznał NZK wymagającego defibrylacji.

U pacjentki zdiagnozowano zapłodnienie in vitro i wypisano ją z wszczepieniem podskórnego ICD. Drugim przypadkiem była kobieta w wieku 37 lat, u której kilka godzin po spożyciu napoju energetycznego doszło do zdarzenia wartowniczego i doznała szoku ze strony służb ratowniczych.

U pacjentki zdiagnozowano zapłodnienie in vitro i wypisano do domu po wszczepieniu ICD i nadololu. Trzeci przypadek dotyczył mężczyzny w wieku 20 lat, który regularnie spożywał napoje energetyczne przed treningiem.

Pacjent upadł podczas sprintu podczas ćwiczeń i otrzymał dwa wstrząsy automatycznym defibrylatorem zewnętrznym (AED). U pacjentki zdiagnozowano zapłodnienie in vitro i wszczepiono ICD.

Czwarty przypadek dotyczył 28-letniej kobiety, która doświadczyła zdarzenia wartowniczego po spożyciu dużej ilości napoju energetycznego i nagle upadła, co wymagało zastosowania defibrylatora AED.

Pacjent został wypisany w trakcie leczenia beta-blokerami i wszczepionym stymulatorem-defibrylatorem. Badania genetyczne doprowadziły do ​​rozpoznania CPVT po wykryciu wariantu receptora ryanodyny 2 (RYR2).

Piąty przypadek dotyczył 21-letniej kobiety. Zdarzeniem wartowniczym było omdlenie w wieku 7 lat. Badania genetyczne wykazały CPVT za pośrednictwem RYR2. Pacjent miał NZK i od dziesięciu lat był zgodny z leczeniem, po wszczepieniu ICD.

Kolejny NZK miał miejsce trzy lata później po spożyciu napoju energetycznego. Pacjent upadł w miejscu pracy i wymagał trzech wstrząsów AED i od tego czasu nie doznał żadnego BCE.

Wnioski

W badaniu opisano siedem przypadków pacjentów z GHD, u których doszło do NZK w chwilowej bliskości spożycia napoju energetycznego. W większości przypadków nie byli to częsti konsumenci napojów energetyzujących. Tylko jeden pacjent miał w przeszłości GHD i był w trakcie leczenia.

Chociaż pojawił się tymczasowy związek pomiędzy zdarzeniem SCA a spożyciem napoju energetycznego, wśród potencjalnych agitatorów miało miejsce kilka zdarzeń, które mogły się do tego przyczynić.

Warto zauważyć, że badanie przeprowadzono w jednym ośrodku na małej kohorcie, co uzasadnia ostrożność w wyciąganiu wniosków na temat bezpośredniego wpływu napojów energetycznych na pacjentów z GHD.

Podsumowując, badacze zaobserwowali, że 5% osób, które przeżyły NZK, wypiło co najmniej jeden napój energetyczny przed zdarzeniem. Dlatego pacjenci powinni ograniczać spożycie napojów energetycznych, a FDA powinna przedstawić wytyczne dotyczące bezpiecznego i prawidłowego stosowania napojów energetycznych.