Najwyższy organ prawny ONZ przez dwa dni słuchał mocnej argumentacji prawnej na temat „zbrodni wszystkich zbrodni”: ludobójstwa.

Teraz do sędziów Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (MTS) należy podjęcie decyzji, czy Izrael prowadzący wojnę w Gazie jest winny próby „zniszczenia w całości lub części grupy narodowej, etnicznej, rasowej lub religijnej, „w rozumieniu Konwencji o ludobójstwie z 1948 r.

Trudno o ważniejszą sprawę.

Obie strony mocno wykorzystały silne emocje krążące wokół konfliktu, który wybuchł 7 października ubiegłego roku.

Podczas ataku Hamasu na południowy Izrael zginęło około 1300 osób, w większości cywilów, a około 240 innych zostało wziętych jako zakładników.

Według ministerstwa zdrowia kierowanego przez Hamas, w wyniku izraelskich ataków odwetowych na Gazę zginęło ponad 23 350 osób, głównie dzieci i kobiet.

Sprawa wniesiona do MTS przez Republikę Południowej Afryki obejmowała całą litanię rzekomych izraelskich przestępstw, od masowego zabijania palestyńskich cywilów po masowe niszczenie infrastruktury Gazy.

„To zabójstwo jest po prostu zniszczeniem życia Palestyńczyków” – stwierdziła jedna z południowoafrykańskich prawników, Adila Hassin.

Zespół południowoafrykański argumentował, że wojna Izraela w Gazie nie może być kontynuowana.

„Całe rodziny wielopokoleniowe zostaną unicestwione” – ostrzegła irlandzka adwokat Blinne Ní Ghrálaigh – „a jeszcze więcej palestyńskich dzieci stanie się WCNSF – Wounded Child No Surviving Family – nowy straszny akronim wywodzący się z ludobójczego ataku Izraela”.

Jednak w piątek rano Izrael odpowiedział, łącząc własne emocje i atak kryminalistyczny w sprawie Republiki Południowej Afryki.

Sądowi pokazano zdjęcia 132 zaginionych Izraelczyków – większość z nich nadal przetrzymywana jest jako zakładnicy w Gazie.

„Czy jest powód, dla którego ci ludzie na twoim ekranie nie zasługują na ochronę” – zapytał sąd Tal Becker, niezwykle doświadczony doradca prawny w izraelskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Becker i jego koledzy ostro zareagowali na uległość Republiki Południowej Afryki, argumentując, że jeśli ktoś jest winny ludobójstwa, to jest to Hamas.

„Pod przykrywką oskarżenia Izraela o ludobójstwo” – powiedział Becker – „do sądu proszono o zaprzestanie działań przeciwko trwającym atakom organizacji realizującej rzeczywisty program ludobójczy”.

Izraelczycy twierdzą, że Republika Południowej Afryki jest winna wspierania Hamasu, grupy uznanej za organizację terrorystyczną przez 41 krajów, w tym USA, UE i Wielką Brytanię.

Podczas swojego przemówienia profesor Malcolm Shaw zdawał się krótko sugerować, że sam kraj wnoszący tę sprawę przeciwko Izraelowi sam był współwinny.

„Przynajmniej Republika Południowej Afryki udzieliła pomocy i wsparcia Hamasowi” – ​​powiedział.

Prawdopodobnie minie kilka lat MTS, zanim wyda wyrok w sprawie zarzutu ludobójstwa.

Mieszkańcy Republiki Południowej Afryki muszą wiedzieć, że istnieje legalna góra, na którą trzeba się wspiąć, aby udowodnić swoją rację.

Ludobójstwo jest niezwykle trudne do udowodnienia. Potrzebny jest przekonujący dowód zamiaru osób faktycznie odpowiedzialnych za izraelską kampanię wojskową w Gazie, a także wzór zachowania Sił Obronnych Izraela, którego nie można racjonalnie wytłumaczyć niczym innym niż ludobójstwem.

Pamiętajcie: tu chodzi tylko o ludobójstwo, a nie o to, czy w Gazie popełniono zbrodnie wojenne, ani nawet o to, czy Izrael jest zaangażowany w czystki etniczne, jak twierdzą niektórzy.

Przerażenie, a nawet wściekłość na widok niezliczonych obrazów cierpień zadanych Palestyńczykom to jedno.

Czym innym jest stwierdzenie, że zabicie 1% ludności Gazy, choć jest to otrzeźwiająca liczba, stanowi izraelski wysiłek mający na celu zniszczenie narodu palestyńskiego „w całości lub w części”.

Jednak w przypadku Izraela, który może czuć, że jest na bezpiecznym gruncie, jeśli chodzi o „zbrodnię wszelkich zbrodni”, istnieje pilniejsza obawa.

Republika Południowej Afryki zaapelowała do MTS o wydanie dziewięciu „środków tymczasowych”, których celem – jak stwierdziła Republika Południowej Afryki na 84 stronach – „w celu ochrony przed dalszymi, poważnymi i nieodwracalnymi szkodami dla praw narodu palestyńskiego”.

Pierwsza z nich wzywa Izrael do „natychmiastowego zawieszenia operacji wojskowej w Gazie i przeciwko niej”.

Jeśli zostanie posłuchane, doprowadzi to do wstrzymania izraelskiej kampanii wojskowej.

Może to nastąpić w ciągu tygodni, na długo zanim Izrael poczuje, że osiągnął swój cel militarny, jakim jest całkowite zniszczenie Hamasu jako siły politycznej i militarnej w Gazie.

Z tego powodu jego prawnicy próbowali zburzyć argumenty Republiki Południowej Afryki dotyczące „środków tymczasowych”, argumentując, że nie mają one podstawy prawnej i zwiążą Izraelowi ręce, ale pozostawią Hamasowi swobodę działania.

Izrael nie lubi MTS i uważa, że ​​ONZ jako całość jest z natury stronnicza wobec państwa żydowskiego.

Jednak w czasie, gdy na Izrael narasta presja międzynarodowa, aby położył kres ogromnemu poziomowi przemocy w Gazie, Izrael wie, że jeśli sąd zgodzi się na wydanie środków tymczasowych, presja ta tylko wzrośnie.

Jest gotowa zignorować sąd, jeśli uzna to za konieczne (a MTS nie ma uprawnień wykonawczych), ale zdecydowanie wolałaby wygrać argument prawny.