W zeszłym tygodniu Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że zarzuty Republiki Południowej Afryki, że Izrael dopuszcza się ludobójstwa na Palestyńczykach w Gazie, są na tyle „przekonujące”, że jego sprawa może być rozpatrywana. Nieprawdopodobne jest, że obie strony ogłaszają zwycięstwo. Republika Południowej Afryki zachwala fakt, że sprawa postępuje naprzód. Izrael roszczenia że decyzja po prostu nakazuje mu przestrzeganie Konwencji o ludobójstwie i umożliwienie dodatkowej pomocy humanitarnej – co jej zdaniem Izrael już robił. Nawet jeśli decyzja niewiele zmienia w zakresie operacji wojskowych Izraela, jej wpływ wykracza poza tekst postanowienia Trybunału. Sprawa zasadniczo zmienia narrację o wojnie i utrudni wysiłki militarne Izraela ze względu na wymogi sprawozdawcze Trybunału. Mając Republikę Południowej Afryki jako swojego pełnomocnika, Hamas osiągnął poprzez działania niezgodne z prawem to, co rzadko udaje mu się na polu bitwy: ograniczanie izraelskiej armii i atakowanie jej legalności.

Państwa lub podmioty, które nie są w stanie lub nie chcą pokonać wroga na polu bitwy, często uciekają się do stosowania prawa jako broni wojennej. Lawfare można wykorzystać do osiągnięcia celów wojskowych lub strategicznych lub do ukształtowania warunków umożliwiających powodzenie działań wojskowych. Pojęcie to weszło do akademickich leksykonów wojskowych i prawniczych na początku XXI wieku, aby opisać użycie ludzkich tarcz przez Hamas i inne podmioty niepaństwowe. Taktyka ta ograniczyła operacje wojskowe sił izraelskich, amerykańskich i koalicyjnych walczących z terrorystami, uniemożliwiając zniszczenie wielu kluczowych celów wojskowych bez spowodowania znacznych ofiar wśród ludności cywilnej, co doprowadziło zarówno do niewypowiedzianej ludzkiej tragedii, jak i wojskowego koszmaru operacyjnego. Wysoki wskaźnik ofiar może skutkować oskarżeniami o zbrodnie wojenne, dochodzeniami utrudniającymi wysiłki wojskowe i wzmożoną kontrolą operacji wojskowych. Oznaczają także katastrofę dla zdobycia serc i umysłów w kraju i za granicą. Jak pokazało międzynarodowe oburzenie wokół niedawnych ataków Izraela na szpitale – nawet jeśli szpitale te są wykorzystywane do celów wojskowych – działania prawne okazały się skuteczne dla Hamasu na polu bitwy.

Dzięki pomocy Republiki Południowej Afryki działania prawne przeciwko Izraelowi osiągnęły nowy poziom na sali sądowej. The erga omnes partes postanowienie Konwencji o ludobójstwie pozwala każdemu państwu będącemu stroną traktatu wnieść sprawę w celu ochrony praw człowieka w imieniu ludzkości. Republika Południowej Afryki przedstawiła argumenty, aby zaprzestać ludobójstwa na palestyńskiej ludności cywilnej w Gazie, która nie może stawić się przed Trybunałem, nie mając własnego państwa i która nie może pokonać Izraela militarnie. Jednakże Republika Południowej Afryki również służy interesom Hamasu. Republika Południowej Afryki początkowo zwróciła się do Trybunału o zarządzenie wykraczające poza powstrzymanie aktów ludobójczych zabronionych przez Konwencję: zwróciła się do Trybunału o wstrzymanie całej izraelskiej kampanii wojskowej w Gazie – celu politycznego i wojskowego, którego Hamas nie mógł osiągnąć na polu bitwy.

Z akt Trybunału nie wynika jasno, czy Republika Południowej Afryki koordynowała swoje argumenty z Hamasem. Jednakże Hamas dał jasno do zrozumienia, że ​​sprawa Republiki Południowej Afryki leży w jego interesie. Przed wydaniem orzeczenia w sprawie środków tymczasowych Hamas z zadowoleniem przyjął sprawę Republiki Południowej Afryki i oświadczył, że zastosuje się do zawieszenia broni nakazanego przez Trybunał, jeśli Izrael się odwzajemni. Hamas przyjął to orzeczenie, mimo że Trybunał nie nakazał zawieszenia broni. (Z kolei bardziej radykalny Islamski Dżihad skrytykował Trybunał za to, że nie nakazał Izraelowi wstrzymania operacji wojskowych.)

Chociaż orzeczenie nie nakazywało Izraelowi zaprzestania walk w Gazie, po decyzji Trybunału izraelskie operacje wojskowe zostaną ograniczone w wyniku wzmożonej globalnej kontroli. Republika Południowej Afryki już argumentuje, że Izrael nie stosuje się do nakazu ze względu na dodatkowe ofiary wśród ludności cywilnej, i wzywa do przesłuchań ONZ. Trybunał nakazał Izraelowi przedstawienie w ciągu miesiąca sprawozdania z postępów, a Republika Południowej Afryki będzie miała możliwość ustosunkowania się. Straty cywilne – nieunikniony i straszliwy koszt wojny – zostaną zliczone i zbadane pod kątem możliwego naruszenia zarządzenia MTS. Każda ze stron będzie się spierać, czy dodatkowa pomoc humanitarna jest wystarczająca – nawet jeśli świadczenie pomocy humanitarnej zostało poważnie skomplikowane w wyniku kontrowersji wokół Agencji ONZ ds. Pomocy i Robót. Po złożeniu raportu Izraela przed Trybunałem z pewnością odbędą się sparingi dyplomatyczne. Trybunał może zarządzić dodatkowe przesłuchania i nałożyć sankcje, tworząc obciążenia administracyjne dla Izraela, które umniejszają wysiłki wojenne.

Oskarżenia o ludobójstwo przed sądem międzynarodowym delegitymizują także wysiłki militarne Izraela wobec społeczności międzynarodowej i własnego narodu. Izrael może mieć większe trudności ze zdobyciem wsparcia wojskowego i dyplomatycznego, ponieważ państwa nie będą chciały pomagać krajowi oskarżanemu o ludobójstwo. Republika Południowej Afryki już naciska na państwa, aby zaprzestały finansowania izraelskiej armii.

Ale oskarżenie jest dla Izraela jeszcze głębsze. Posiadanie orzeczenia sądu międzynarodowego, że Izrael „wiarygodnie” naruszył Konwencję o ludobójstwie, przemawia za legitymacją samego państwa – którą Hamas zawsze starał się podważyć. Izraelscy urzędnicy często wskazują na Holokaust jako na raison d’etre państwa: ponieważ na narodzie żydowskim popełniono jedną z najgorszych zbrodni przeciwko ludzkości, świat był winien Żydom własne państwo. Oskarżanie państwa żydowskiego o popełnienie ludobójstwa zadaje psychologiczny cios duszy samego narodu.

Republika Południowej Afryki odniosła zwycięstwo niezgodne z prawem – być może w imieniu narodu palestyńskiego – i w służbie Hamasu. Kiedy Trybunał rozstrzygnie sprawę co do istoty, Republika Południowej Afryki będzie musiała sprostać znacznie wyższemu poprzeczce, jaką musi wykazać, że Izrael miał zamiar popełnić ludobójstwo i że dla zachowania Izraela w czasie wojny nie ma innego wyjaśnienia niż ludobójstwo. Spełnienie tego baru będzie znacznie trudniejsze dla Republiki Południowej Afryki. Ale nawet jeśli imię Izraela zostanie w końcu oczyszczone, triumf Hamasu w świetle prawa będzie miał wpływ na wojnę.

Obserwuj mnie na Świergot lub LinkedIn. Wymeldować się moją stronę internetową lub inne moje prace tutaj.