LONDYN – Urządzanie przyjęcia urodzinowego dla systemu opieki zdrowotnej jest niezwykłe, ale właśnie to zrobiła Wielka Brytania dla National Health Service, ukochanej, ale coraz bardziej skrzypiącej instytucji, która w środę skończyła 75 lat.

Data została oznaczona charytatywnymi herbatkami, wizytami królewskimi i nabożeństwem dziękczynnym w londyńskim Opactwie Westminsterskim wraz z hymnami i modlitwami. Był to odpowiedni hołd dla instytucji, którą często porównuje się do świeckiej religii Wielkiej Brytanii – chociaż niektórzy ludzie tracą wiarę.

Zaległości, opóźnienia w leczeniu, luki w finansowaniu i niezadowoleni pracownicy stworzyli coraz bardziej wyświechtany i przeciążony system. Trzy szanowane think tanki zajmujące się zdrowiem ostrzegły w środę, że NHS jest „w stanie krytycznym” i nie osiągnie 100 lat bez większych pieniędzy i lepszego długoterminowego planowania.

„Presja na usługi jest ekstremalna, a zadowolenie opinii publicznej jest najniższe od czasu, gdy zaczęto je śledzić 40 lat temu” – napisały w liście otwartym King’s Fund, Health Foundation i Nuffield Trust. Ale, dodali, „mimo tego, publiczne poparcie dla NHS jako instytucji jest solidne”.

Przywiązanie Wielkiej Brytanii do tego, co politycy nazywają „naszą NHS”, jest uderzające, a czasem zastanawiające dla osób z zewnątrz. Tańczące pielęgniarki pchające dzieci na szpitalne łóżka stanowiły kluczową część ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 2012 roku, ku konsternacji wielu widzów spoza Wielkiej Brytanii.

Założona w kraju zdeterminowanym, by zbudować bardziej sprawiedliwe społeczeństwo na ruinach II wojny światowej, NHS zapewnia obywatelom i mieszkańcom bezpłatną opiekę zdrowotną, finansowaną z podatków.

Jej rocznica to także 75. urodziny Aneiry Thomas, pierwszej osoby urodzonej w nowej służbie zdrowia, tuż po północy 5 lipca 1948 roku.

„Moja matka przedstawiała mnie jako„ To jest moje dziecko National Health ”- powiedział Thomas, którego rodzice nadali jej imię na cześć powojennego ministra zdrowia kraju, Aneurina „Nye” Bevana, uważanego za ojca NHS.

„Jako dziecko nie rozumiałam, jakie to ma znaczenie” – powiedziała. „Kiedy sama miałam dzieci, doceniłam troskę”.

Ellie Orton, dyrektor naczelna NHS Charities Together, sieci grup wspierających służbę zdrowia, powiedziała, że ​​NHS regularnie pojawia się na szczycie, gdy pyta się ludzi, „co jest dla nich najdroższe w Wielkiej Brytanii”.

„A kiedy pytamy ich, jaką karierę najbardziej cenią, odpowiadają, że jest to personel NHS” – powiedziała.

Krytycy twierdzą, że uczucie uniemożliwia dyskusję o wadach nieporęcznego molocha, który zatrudnia ponad milion ludzi i od lat zmaga się z rosnącą średnią długością życia, rosnącym popytem i zmieniającymi się priorytetami politycznymi.

Sajid Javid, który był sekretarzem zdrowia za czasów byłego premiera Borisa Johnsona, argumentował w tym tygodniu, że usługa jest „niezrównoważona”, ale politycy boją się to powiedzieć, ponieważ większość propozycji zmian – czy to opłat, wyższych podatków czy poważnej restrukturyzacji – jest politycznie niesmaczne.

„Bez fundamentalnych zmian podaż opieki zdrowotnej nadal nie będzie w stanie nadążyć za rosnącym popytem” – napisał Javid w londyńskim Timesie, wzywając niezależną komisję do przyjrzenia się możliwościom reform.

Nie tylko Wielka Brytania ma system opieki zdrowotnej pod rosnącą presją. Większość bogatych krajów zachodnich – poza Stanami Zjednoczonymi – zbudowała swoje systemy opieki zdrowotnej na pewnej formie uspołecznionej medycyny. Model brytyjski jest niezwykły, ponieważ polega prawie wyłącznie na podatkach, a nie na ubezpieczeniach lub połączeniu tych dwóch.

Odkąd rząd kierowany przez konserwatystów wprowadził cięcia wydatków publicznych w 2010 r. w następstwie światowego kryzysu finansowego, fundusze NHS rosły realnie o około 1% rocznie, poza gwałtownym wzrostem podczas pandemii koronawirusa. Ale popyt rośnie znacznie szybciej, ponieważ populacja brytyjska rośnie i starzeje się.

Pandemia pochłonęła również zasoby, wyczerpała personel fizycznie i emocjonalnie oraz stworzyła ogromne zaległości w opóźnionych testach i zabiegach.

Wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej w 2020 r., które zakończyło automatyczne prawo obywateli UE do zamieszkania w Wielkiej Brytanii, utrudniło rekrutację personelu medycznego z innych krajów europejskich w celu wypełnienia luk kadrowych.

King’s Fund porównał systemy opieki zdrowotnej w prawie 20 krajach i stwierdził, że NHS znajduje się najwyżej pośrodku stawki.

„Wielka Brytania dobrze radzi sobie z ochroną ludzi przed niektórymi kosztami finansowymi złego stanu zdrowia, ale pozostaje w tyle za swoimi rówieśnikami pod względem ważnych wyników opieki zdrowotnej, w tym średniej długości życia i zgonów” – stwierdziła organizacja charytatywna zajmująca się zdrowiem w raporcie opublikowanym w zeszłym tygodniu.

Wszystkie główne partie polityczne Wielkiej Brytanii oddają hołd NHS i obiecują ją chronić. Konserwatywny premier Rishi Sunak, syn lekarza i farmaceuty, wygłosił czytanie Biblii w środowym nabożeństwie w Opactwie Westminsterskim, gdzie NHS została okrzyknięta przez jej szefową, Amandę Pritchard, „kamieniem węgielnym życia narodowego i naszej wspólnej tożsamości. ”

Ale rząd Sunaka od roku spiera się ze związkami zawodowymi reprezentującymi pielęgniarki, lekarzy i załogi karetek pogotowia, które zorganizowały serię strajków, by domagać się podwyżek płac, aby sprostać rosnącej inflacji.

Thomas, dziecko NHS, pracowało jako pielęgniarka zdrowia psychicznego w NHS i pozostaje gorącym orędownikiem tej usługi. Leczyła jej dzieci, gdy były poważnie chore, i zapewniała rodzinie opiekę na poziomie, o jakim kiedyś mogła tylko pomarzyć w górniczych dolinach Walii.

„Moi dziadkowie, nigdy ich nie znałem. Oba zestawy zmarły w wieku od 30 do 50 lat” – powiedział Thomas w rozmowie z Associated Press. „Dla porównania, moja własna matka dożyła 96 lat i często mówiła:„ Zobacz, co NHS zrobiła dla mnie. Dożyłem tego wieku, widziałem dorastanie siedmiorga moich dzieci, 21 wnuków i 65 prawnuków i praprawnuków”.

„Powinno być zachowane, chronione i pielęgnowane za wszelką cenę. W pewnym momencie dotyka to całego naszego życia”.

___

Wcześniejsza wersja tej historii zawierała błąd w nazwisku założyciela NHS, Aneurina Bevana.