(CNN) Filipiny w poniedziałek określiły lokalizacje czterech nowych baz wojskowych, do których Stany Zjednoczone uzyskają dostęp, w ramach rozszerzonego porozumienia obronnego, które według analityków ma na celu walkę z Chinami.

Cztery bazy obejmują trzy na głównej wyspie Luzon w pobliżu Tajwanu i jedną w prowincji Palawan na Morzu Południowochińskim (SCS).

Stany Zjednoczone zintensyfikowały wysiłki na rzecz rozszerzenia opcji bezpieczeństwa Indo-Pacyfiku w ostatnich miesiącach, w obliczu narastających obaw związanych z agresywną postawą terytorialną Chin w całym regionie.

Nowe lokalizacje, otwarte w ramach porozumienia o wzmocnionej współpracy obronnej (EDCA) z 2014 r., pozwolą Stanom Zjednoczonym na rotację wojsk do łącznie dziewięciu baz na Filipinach, w tym na strategicznie ważnej wyspie Balabac w pobliżu chińskich instalacji na Morzu Południowochińskim .

„Te nowe lokalizacje wzmocnią interoperacyjność sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych i Filipin oraz umożliwią nam płynniejsze reagowanie na szereg wspólnych wyzwań w regionie Indo-Pacyfiku, w tym klęski żywiołowe i humanitarne” – powiedział zastępca sekretarza prasowego Pentagonu. Sabrina Singh podczas poniedziałkowej odprawy.

Ogłoszenie lokalizacji jest następstwem szeregu głośnych umów wojskowych USA w całym regionie, w tym planów dzielenia się technologiami obronnymi z Indiami i rozmieszczania nowych jednostek piechoty morskiej USA na wyspach japońskich.

Na początku tego roku Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych otworzył również nową bazę na Guam, strategicznie ważnej amerykańskiej wyspie na wschód od Filipin. Lokalizacja, znana jako Camp Blaz, jest pierwszą nową bazą piechoty morskiej od 70 lat i może ostatecznie pomieścić 5000 żołnierzy piechoty morskiej.

Lokalizacja baz

Chociaż wiadomość o rozszerzonym dostępie została ogłoszona na początku lutego, lokalizacja baz pozostała nieznana.

W poniedziałek alianci zidentyfikowali cztery nowe miejsca jako wyspę Balabac na Palawanie; Baza Marynarki Wojennej Camilo Osias w Santa Ana, prowincja Cagayan; Lotnisko Lal-lo w Cagayan; i Camp Melchor Dela Cruz w Gamu, Isabela.

W komunikacie prasowym sekretarz obrony Filipin Carlito Galvez Jr. nazwał cztery bazy „bardzo strategicznymi”, zwłaszcza bazę morską w Cagayan i tę na wyspie Balabac.

Baza morska Camilo Osias w północnym Luzonie znajduje się zaledwie 500 kilometrów (310 mil) od Kaohsiung, trzeciego co do wielkości miasta Tajwanu z populacją 2,7 miliona.

Galvez powiedział, że Balabac znajduje się na kluczowych morskich liniach komunikacyjnych na Morzu Południowochińskim, gdzie Manila i Pekin mają konkurencyjne roszczenia terytorialne, w tym wyspy, na których Pekin zbudował fortyfikacje wojskowe.

Collin Koh, pracownik naukowy w S. Rajaratnam School of International Studies w Singapurze, powiedział, że bazy odegrają rolę w każdym potencjalnym konflikcie w regionie.

„Północne lokalizacje są nie tylko wycelowane w ewentualną sytuację na Tajwanie, ale są przydatne w czasach konfliktu na Morzu Południowochińskim” – powiedział Koh. „Trudno sobie wyobrazić, że konflikt w Cieśninie Tajwańskiej wyklucza wymiar Morza Południowochińskiego”.

Koh zidentyfikował Kanał Bashi w północnej części Cieśniny Luzon, bliżej Tajwanu, jako krytyczny punkt wąski, umożliwiający chińskim siłom morskim wydostanie się z wód macierzystych i przedostanie się na otwarty Pacyfik w celu zaatakowania amerykańskich instalacji wojskowych na Guam na wschód , lub dla amerykańskich okrętów wojennych, aby dostać się na Morze Południowochińskie.

Podkreślił również, jak blisko lokalizacji Balabac znajduje się sporna Rafa Mischief, atol, na którym Chiny zbudowały sztuczną wyspę z obiektami wojskowymi.

„Miejsce w Balabac pozwala na zbieranie danych wywiadowczych i organizowanie działań powietrznych i morskich w czasie pokoju na tym obszarze, co może narazić Mischief Reef na dokładniejsze zbadanie” – powiedział Koh.

Komunistyczna Partia Chin twierdzi, że prawie całe Morze Południowochińskie jest jej suwerennym terytorium, podobnie jak Tajwan – wyspiarska demokracja licząca 23,5 miliona ludzi, której nigdy nie kontrolowała.

Dostępne w sytuacjach awaryjnych

Zarówno amerykańscy, jak i filipińscy urzędnicy podkreślili, że cztery nowe bazy nie będą miały stałej obecności wojskowej USA – na co nie zezwala EDCA – ale będą dostępne dla sił amerykańskich w sytuacjach awaryjnych.

„Chodzi tak naprawdę o gotowość regionu” – powiedział Singh podczas poniedziałkowej konferencji prasowej. „Zaobserwujecie wzrost sił rotacyjnych w regionie” – powiedziała, dodając, że Departament Obrony będzie współpracował z filipińskimi partnerami w celu szybkiej modernizacji baz.

Ogłoszenie pojawia się, gdy siły amerykańskie i filipińskie przygotowują się do przeprowadzenia swoich największych w historii wspólnych ćwiczeń wojskowych jeszcze w tym miesiącu, kiedy szacunkowo 17 600 żołnierzy z obu sojuszników łączy się w ćwiczeniach Balikatan 23.

Waszyngton i Manila są związane traktatem o wzajemnej obronie podpisanym w 1951 roku, który pozostaje w mocy, co czyni go najstarszym dwustronnym sojuszem traktatowym w regionie dla Stanów Zjednoczonych.

Hayley Britzky z CNN przyczyniła się do powstania tego raportu.