Starożytne kości i zęby znalezione w miejscu pochówku wraku statku pomagają wyjaśnić genetyczne pochodzenie Skandynawów
Naukowcy twierdzą, że epoka wikingów odcisnęła piętno na genetyce współczesnych Skandynawów.
W międzynarodowym badaniu opublikowanym w czwartek w czasopiśmie Cell naukowcy odkryli, że DNA ze szczątków archeologicznych wskazuje na wyjątkową imigrację do Skandynawii w tamtej epoce.
Autorzy przeanalizowali 297 genomów starożytnych Skandynawów sprzed dwóch tysiącleci z danymi genomowymi 16 638 współczesnych Skandynawów.
„Ponieważ pochodzenie geograficzne i datowanie były znane dla wszystkich tych osób, możliwe było rozwiązanie problemu rozwoju puli genów do poziomu, jakiego nigdy wcześniej nie osiągnięto” – powiedział w komunikacie prasowym Uniwersytet Sztokholmski, na którym wymieniono wielu autorów .
OBSERWATORZY WIELORYBÓW W KALIFORNII DOŚWIADCZAJĄ „JEDYNY RAZ W ŻYCIU” OBSERWATORÓW SZAREGO WIELORYBA, NOWORODKA CIELĘTA
Uniwersytet zauważył, że analiza wykazała zaskakujący wzrost zmienności w okresie Wikingów, co wskazuje, że przepływ genów do Skandynawii był szczególnie intensywny w tym okresie.
PRZECZYTAJ W APLIKACJI FOX NEWS
Kobiety z regionu wschodniego Bałtyku oraz, w mniejszym stopniu, z wysp brytyjskich i irlandzkich wniosły większy wkład do puli genowej Skandynawii niż mężczyźni z tych regionów w tamtym czasie.
„Dzięki temu poziomowi rozdzielczości nie tylko potwierdzamy migrację epoki wikingów. Jesteśmy również w stanie prześledzić ją do regionu wschodniego Bałtyku, Wysp Brytyjsko-Irlandzkich i południowej Europy” – powiedział Ricardo Rodríguez-Varela z Centrum Paleogenetyki. oświadczenie.
„Ale nie wszystkie części Skandynawii otrzymały taką samą ilość przepływu genów z tych obszarów. Na przykład, podczas gdy pochodzenie brytyjsko-irlandzkie stało się powszechne w Skandynawii, pochodzenie ze wschodniego Bałtyku dotarło głównie do Gotlandii i środkowej Szwecji”.
Powiedział Reuterowi, że nie ma możliwości poznania liczby zaangażowanych kobiet ani tego, czy kobiety o wschodniobałtyckim i brytyjsko-irlandzkim pochodzeniu przebywały w Skandynawii dobrowolnie.
Badanie wykazało również, że pochodzenie brytyjsko-irlandzkie było szeroko rozpowszechnione w Skandynawii począwszy od epoki Wikingów, która rozciągała się od około 750 do 1050 rne
Autorzy stwierdzili, że pochodzenie wschodniego Bałtyku było bardziej zlokalizowane na Gotlandii, największej szwedzkiej wyspie i środkowej Szwecji.
NAJSTARSZE ZNANE DNA DAJE OSZAŁAMIAJĄCY OBRAZ ŻYCIA 2 MILIONY LAT TEMU
„Wzrost pochodzenia wschodniobałtyckiego w tych regionach w epoce wikingów jest zgodny ze źródłami historycznymi świadczącymi o kontaktach, takich jak relacje i traktaty” – powiedział Rodriguez-Varela, jeden z liderów badania. „Dlatego nie widzimy żadnych dowodów z obecnymi danymi na poparcie tego, że kobiety były uprowadzane i sprowadzane z powrotem podczas nalotów”.
Chociaż pochodzenie z południowoeuropejskich lokalizacji, takich jak Sardynia, było skoncentrowane u ludzi w południowej Skandynawii, grupa ustaliła, że współcześni Skandynawowie mają mniej nielokalnych przodków niż próbki z epoki wikingów.
Uniwersytet powiedział, że był zaskoczony, gdy odkrył, że pula genów odbiła się w kierunku, w jakim wyglądała przed migracją Wikingów.
Nowym odkryciem była historia puli genów północnej Skandynawii, a badanie wykazało, że składnik genetyczny jest tam rzadki w Europie Środkowej i Zachodniej.
„Podejrzewaliśmy, że w puli genów północnej Skandynawii istnieje chronologia i rzeczywiście dowiodło to, że niedawny napływ uralskich przodków do Skandynawii definiuje znaczną część puli genów z północy” – powiedział Rodríguez-Varela w komunikacie uniwersytetu. „Ale jeśli jest to niedawne, to jest stosunkowo takie. Na przykład wiemy, że ten uralski przodek był obecny w północnej Skandynawii już w późnym okresie Wikingów”.
KLIKNIJ TUTAJ, ABY POBRAĆ APLIKACJĘ FOX NEWS
Badanie oparto na wielu znanych szwedzkich stanowiskach archeologicznych, w tym na genomach XVII-wiecznego okrętu wojennego Kronan, który został zatopiony w bitwie w 1676 roku.
Inni przybyli z Sanby borg na Olandii, drugiej co do wielkości szwedzkiej wyspie.
„Pracowaliśmy nad kilkoma mniejszymi badaniami na różnych stanowiskach archeologicznych. W pewnym momencie po prostu sensowne było połączenie ich w większe badanie nad rozwojem skandynawskiej puli genów” – profesor Anders Götherström, starszy naukowiec z badanie, powiedział.
Reuters przyczynił się do tego raportu.
