Badanie obserwacyjne pokazuje, że starsze osoby dorosłe bez chorób układu krążenia czerpią takie same korzyści z leczenia statynami jak młodsi pacjenci, przy czym zmniejszenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych nie następuje kosztem większej liczby działań niepożądanych – jak wynika z badania obserwacyjnego.

Zmniejszenie ryzyka CVD zaobserwowano nawet wśród osób w bardzo podeszłym wieku, które zdefiniowano jako 85. rok życia i więcej.

„Biorąc pod uwagę rosnące obciążenie starzejącej się populacji związane z chorobami układu krążenia, wyniki naszego badania potwierdzają przepisywanie terapii statynami w ramach pierwotnej profilaktyki chorób układu krążenia u osób starszych i w bardzo podeszłym wieku” – Wanchun Xu, MPhil (Uniwersytet w Hongkongu, Chiny) i współpracownicy podsumowują w artykule opublikowanym w tym tygodniu w Internecie w czasopiśmie „ Roczniki chorób wewnętrznych.

Podczas gdy American College of Cardiology/American Heart Association wytyczne dotyczące cholesterolu sugerują, że podawanie statyny o umiarkowanej intensywności może być uzasadnione u osób w wieku 75 lat i starszych, u których poziom cholesterolu LDL wynosi od 70 do 189 mg/dl, inne wytyczne odzwierciedlają brak danych pozwalających na podjęcie decyzji klinicznych u osób starszych. The wytyczne dotyczące profilaktyki pierwotnejna przykład nie podają żadnych konkretnych zaleceń dotyczących leczenia statynami w tej populacji osób starszych. Podobnie, Grupa zadaniowa ds. usług prewencyjnych Stanów Zjednoczonych niedawno stwierdził, że dowody są niewystarczające, aby ocenić względne ryzyko i korzyści leczenia statynami w profilaktyce pierwotnej u osób w wieku 76 lat i starszych.

Wytyczne z Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne i Europejskie Towarzystwo Miażdżycy nie mają również konkretnych zaleceń dla osób w wieku 75 lat i starszych.

Christie Ballantyne, lekarz medycyny (Baylor College of Medicine, Houston, Teksas), która nie brała udziału w badaniu, stwierdziła, że ​​opiekę nad starszymi pacjentami w dalszym ciągu należy zindywidualizować.

„Często dostaję ocenę uwapnienia naczyń wieńcowych” – Ballantyne powiedział TCTMD. „W wieku 75 lat, jeśli ich wynik wynosi 0 lub ma całkiem niski wynik, radzi sobie całkiem nieźle. Czasami wykonuję też USG, aby upewnić się, że nie ma dużo płytki nazębnej w tętnicy szyjnej, ponieważ martwisz się także o udar i zapobieganie udarowi”. W przypadku starszych pacjentów bez subklinicznej miażdżycy, „Mówię im, że masz dobre geny” – dodał.

Niedawne analizy podkreśliły korzyści ze stosowania statyn u starszych pacjentów, czyli grupy, która została w dużej mierze wykluczona z przełomowych badań nad statynami. Badania te wykazały, że starsi pacjenci tolerują terapię obniżającą LDL i wydają się przybierać na wadze tak samo jak ich młodsi koledzy. A obszerna metaanaliza opublikowane w 2020 r. wykazały, że leczenie u dorosłych w wieku 75 lat i starszych stosujących terapię hipolipemizującą obejmującą statyny, ezetymib i inhibitory PCSK9, zmniejszono ryzyko wystąpienia poważnej miażdżycowej choroby układu krążenia (ASCVD) w takim samym stopniu jak u młodszych pacjentów.

W bieżącym badaniu oceniano skuteczność leczenia statynami przy użyciu elektronicznej dokumentacji zdrowotnej wydanej przez Urząd Zdrowia Hongkongu. Do analizy włączono dorosłych pacjentów w wieku powyżej 60 lat, bez istniejących wcześniej chorób układu krążenia, którzy spełnili wskazania do leczenia statynami w latach 2008–2015. Pacjentów podzielono na trzy kategorie: od 60 do 74 lat (n = 73 427 par osób stosujących i niestosujących statyny) 75–84 lata (n = 21 340 dopasowanych par) oraz 85 lat i więcej (n = 2695 dopasowanych par).

Ogólnie stosowanie terapii statynami wiązało się ze znacznym zmniejszeniem o 11%, 6% i 15% pierwotnego złożonego punktu końcowego, jakim był zawał serca, niewydolność serca lub udar mózgu u pacjentów w wieku 60–74, 75–84 oraz 85 lat i starszych. odpowiednio. W ciągu 5 lat częstość występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych była o 1,2% niższa u osób stosujących statyny w wieku od 75 do 84 lat niż u osób niestosujących statyn. W grupie osób w wieku 85 lat i starszych częstość występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych była o 4,4% niższa u osób stosujących statyny.

W analizie protokołu, w której uwzględniono przestrzeganie leczenia w okresie obserwacji, względne zmniejszenie złożonego punktu końcowego dotyczącego CVD wyniosło odpowiednio 23%, 21% i 35% w trzech kategoriach wiekowych. Częstość występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych była o 5,0% mniejsza u osób w wieku od 75 do 84 lat stosujących statyny w porównaniu z osobami niestosującymi statyn. U osób w wieku 85 lat i starszych częstość występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych była o 12,5% niższa u osób stosujących statyny.

Co ważne, stosowanie statyn nie wiązało się ze zwiększonym ryzykiem miopatii lub zaburzeń czynności wątroby w żadnej z trzech grup wiekowych. „Kluczowym argumentem przemawiającym za nie rozpoczynaniem leczenia statynami u osób starszych są działania niepożądane związane z terapią statynami” – piszą Xu i współpracownicy. Pomimo tych obaw „nasze badanie potwierdziło bezpieczeństwo” leczenia w tej populacji – twierdzą.

Dwa trwające badania powinny pomóc w dalszym wyjaśnieniu roli statyn u pacjentów w podeszłym wieku. The GAPIĆ badanie prowadzone przez australijskich naukowców ma na celu sprawdzenie, czy atorwastatyna w dawce 40 mg zmniejsza ryzyko zdarzeń ASCVD u zdrowych dorosłych w wieku 70 lat i starszych. The Sponsorowane przez Narodowy Instytut Zdrowia MOŻLIWE DO ZAPOBIEGANIA w badaniu testowano także atorwastatynę w dawce 40 mg u pacjentów w podeszłym wieku, przy czym głównym punktem końcowym było leczenie przeżycie wolne od nowej demencji lub utrzymującej się niepełnosprawności oraz drugorzędowe punkty końcowe, w tym kluczowe wyniki sercowo-naczyniowe.