Horror rozgrywający się we włoskim klasztorze o tytule podobnym do Nieskazitelny przekazuje całą wiedzę na temat fabuły. Młoda amerykańska zakonnica Cecilia (Sydney Sweeney), udaje się na swoją nową placówkę na odległą wieś, by wkrótce po złożeniu ślubów odkryć, że zaszła w cudowną ciążę. Dyrektor Michaela Mohana i scenarzysta Andrzej Lobel pakiet wpływów włoskiego horroru, z Suspiria w dużej mierze przewodniczył temu wpisowi o horrorze religijnym i mnóstwie bluźnierczych obrazów. Jednak karkołomna fabuła filmu, bezwładność i nadmierne poleganie na strachu przed skokami oraz znajome motywy podważają zaciętą grę głównego bohatera.

Pomimo oszałamiających, labiryntowych i ozdobnych sal rozległego klasztoru, obsada postaci Nieskazitelny jest raczej mały. Słodka, wyrzucona z wody siostra Cecilia natychmiast nawiązuje więź z ojcem Salem (Álvaro Morte) i zadziorną siostrę Gwen (Benedetta Porcaroli), a mimo to ściąga gniewne spojrzenia Siostry Mary (Simona Tabasco). Dodaj do tego kilku ekscentrycznych lub surowych starszych Kościoła, a otrzymasz niewielką grupę podejrzanych i sojuszników, jeśli chodzi o przewidywanie przyszłości bohaterki. Chociaż Mohan rzeczywiście promuje brutalność i ostre obrazy religijne, dość łatwo jest wyprzedzić wydarzenia, a także często pojawiające się jump przerażające obrazy, bez napięcia i wpływu.

Źródło zdjęcia: NEON

Nie pomaga w tym rzadki skrypt. Nieskazitelny pędzi przez 90 minut, jakby miało być późno na niedzielne nabożeństwo, pędząc przez trymestry ciąży, by dotrzeć do finału gonzo. Trymestry służą tutaj jako znaczniki rozdziałów dla rozwoju horroru, a film rzuca obok niepokojących skutków ubocznych ciąży, zamiast pozwolić im zatonąć.

Brak tkanki łącznej pomiędzy głównymi punktami fabuły również nie działa na korzyść filmu. Istnieje minimalistyczne podejście do nadrzędnego horroru, które się sprawdza, ale w mniejszym stopniu, jeśli chodzi o postacie z czystej karty. Siostra Cecilia przed przybyciem nie ma żadnej tożsamości, z wyjątkiem pojedynczego wypadku z dzieciństwa, w wyniku którego nie żyła przez siedem minut. To, że jej życie jest teraz poświęcone wyłącznie Chrystusowi, oznacza, że ​​jest to jedyna rzecz, która ją w ogóle definiuje, z wyjątkiem jej niepokalanego poczęcia. Dotyczy to również postaci drugoplanowych; Jedyną cechą charakterystyczną Siostry Gwen jest to, że uciekła do Kościoła, aby uciec od związku, w którym stosowano przemoc. To nie tyle sposób na uszczegółowienie tego świata lub jego postaci, a bardziej konkretny szczegół wpływający na fabułę lub jej dynamikę.

Podczas gdy Mohan sięga po włoski horror, aby stworzyć mile widzianą atmosferę gotyckiego horroru, Nieskazitelny nie opiera się wystarczająco mocno na jego wpływach. Zdarzają się wybuchy szokującej przemocy i rozlewu krwi, ale Mohan czeka, aż w ostatnich minutach filmu uwolni całe szaleństwo. Zamiast tego nagromadzenie się tam opiera się bardziej na próbie odwrócenia Dziecko Rosemary lub nawet Omen za zjadliwą krytykę Kościoła. Poszukaj także rażącego kapelusza dla New French Extremity.

Sydney Sweeney to ratunek dla tego znanego horroru religijnego. Siostra Cecilia jest niewinną osobą o oczach sarnich, której nieprawdopodobne okoliczności zmuszają ją do niezwykle satysfakcjonującego rozwoju sytuacji. Próbuje przechytrzyć potężnego wroga, a kiedy sprawy naprawdę wymykają się spod kontroli, Sweeney rzuca się w wir pierwotnej zaciekłości, która prowadzi do śmiałego, wiwatującego na oczach tłumu wniosku.

Nie wystarczy ciągnąć Nieskazitelny jednak wrócić znad krawędzi. Przystojna produkcja, świetna główna rola i odważne podejście do ikonografii religijnej równoważone są tempem, które sprawia, że ​​wydaje się, że ten wysiłek jest odtwarzany z podwójną szybkością, bez miejsca na oddychanie widzom. Znajome tropy i niemożność wyzwolenia się spod ich wpływów dławią wszystko, na co działa Nieskazitelny.

Nieskazitelny miał swoją światową premierę na SXSW, a do kin trafi 22 marca 2024 roku.