Strajk scenarzystów z Hollywood obchodził w piątek swoją miesięczną rocznicę i nie ma żadnych oznak spowolnienia. Podczas gdy inne gildie w branży nadal pracują – z wyjątkiem sytuacji, gdy są blokowane przez pikiety – pisarze mogą wkrótce znaleźć towarzystwo na tych liniach pikiet.

Dwie inne duże gildie rozrywkowe, Directors Guild of America (DGA) i Screen Actors Guild (SAG-AFTRA), również weszły w lato z zbliżającymi się datami wygaśnięcia kontraktów. Umowy obu grup z AMPTP, stowarzyszeniem branżowym reprezentującym branżowe firmy produkujące filmy i programy telewizyjne, wygasają 30 czerwca. Do tego czasu wiele może się wydarzyć, ale sytuacja wygląda niepewnie.

Wszystko to oznacza, że ​​1 lipca studia mogą stanąć w obliczu podwójnego, a nawet potrójnego strajku, w efekcie całkowicie zamykając Hollywood.

DGA rzadko strajkuje – ostatni raz miał miejsce w 1987 roku – a jej kierownictwo nie wzywało do głosowania nad zezwoleniem na strajk. Ale jego stosunki z AMPTP były trudniejsze niż zwykle. Negocjacje rozpoczęły się 10 maja od żądań, które częściowo odzwierciedlają obawy WGA. Głównym punktem spornym są podwyżki płac i rezydualne, które nadążają za rosnącymi kosztami życia. W szczególności niższe opłaty za programy w serwisach streamingowych, gdzie obecnie mieszka lwia część rozrywki, spowodowały spustoszenie wśród wielu osób w branży, drastycznie zmniejszając rekompensaty i sprawiając, że coraz trudniej jest po prostu opłacić rachunki.

Wiec na 30 Rock w Nowym Jorku.

Michael M. Santiago/Getty Images

W przeszłości DGA czasami udawało się zawrzeć porozumienie z AMPTP przed rozpoczęciem negocjacji, skutecznie wyznaczając wzorzec dla WGA i SAG-AFTRA w ich własnych żądaniach. W listopadzie ubiegłego roku DGA wysłało do AMPTP ofertę „przed negocjacjami”, szukając rozwiązania przed negocjacjami. AMPTP podobno odrzucił propozycję DGA, co oznacza, że ​​obie strony przystąpiły do ​​negocjacji bez porozumienia.

Sytuacja zdawała się zaostrzać z powodu niewymuszonego błędu. 23 maja firma Warner Bros. Discovery uruchomiła Max, swoją nową platformę streamingową, która wcześniej nosiła nazwę HBO Max. Bystrzy obserwatorzy zauważyli, że w wymienionych napisach platforma zrzucała scenarzystów, reżyserów, producentów itd. do jednej kategorii oznaczonej jako „twórcy”. Pomijając przyprawiające o mdłości implikacje, że największe dzieła kina i telewizji były po prostu „treściami”, wybór dokonany przez firmę kłócił się z ciężko wywalczonymi przepisami kontraktowymi dotyczącymi kredytów dla artystów.

To był dziwny wybór, który sprawił, że w Hollywood zagotowała się krew. Przewodniczący WGA i DGA wydali rzadkie wspólne oświadczenie, w którym przewodniczący DGA Lesli Linka Glatter zauważył, że „Dewaluacja indywidualnego wkładu artystów jest niepokojącym trendem i DGA nie będzie tego tolerować. Zamierzamy podjąć najsilniejsze możliwe działania, w solidarności z WGA, aby zapewnić każdemu artyście indywidualne uznanie, na jakie zasługuje”.

Pod koniec dnia Warner Bros. Discovery ogłosiło, że zmodyfikuje sposób wyświetlania kredytów na platformie zgodnie z istniejącą wcześniej umową ze związkami zawodowymi. Jednak mocny język wskazywał, że DGA jest gotowa do twardej gry.

W międzyczasie członkowie SAG-AFTRA głośno wspierali WGA. Nie jest to szokiem, ponieważ poza tą samą kwestią resztek i płac, związek – który obejmuje, oprócz aktorów filmowych i telewizyjnych, ludzi pracujących w radiu, piosenkarzy, aktorów głosowych, influencerów, modeli i innych specjalistów od mediów — jest zaniepokojony egzystencjalnym zagrożeniem stwarzanym przez sztuczną inteligencję i inne technologie. Jeszcze przed rozpoczęciem strajku WGA SAG-AFTRA wydała oświadczenia dotyczące tego, w jaki sposób wykorzystanie sztucznej inteligencji może wyeliminować lub znacznie ograniczyć pracę jej członków.

Członkowie SAG-AFTRA pojawili się na pikietach, aby wesprzeć pisarzy, a gwiazdorska moc, jaką prezentują niektórzy z jej najwybitniejszych członków, pomaga zwrócić uwagę na strajk WGA. Jest to również próba przypomnienia studiom, że kiedy rozpoczynają się ich własne negocjacje, są gotowe do walki. Podkreślając to dorozumiane oświadczenie, kierownictwo SAG-AFTRA jednogłośnie zgodziło się poprosić swoich członków o głosowanie w sprawie zezwolenia na strajk, które zakończy się w najbliższy poniedziałek, 5 czerwca. Jest to posunięcie mające na celu zasygnalizowanie solidarności z AMPTP przed negocjacjami.

Demonstranci podczas strajku WGA 26 maja w Los Angeles.

Frederic J. Brown/AFP za pośrednictwem Getty Images

Oczywiste jest, że wszystkie hollywoodzkie związki – nie tylko te trzy z wygasającymi umowami – pracują razem, aby okazać solidarność. Zarówno IATSE, która reprezentuje hollywoodzkich pracowników „poniżej linii” (wszyscy od majsterkowiczów, przez usługi rzemieślnicze, po pierwszą pomoc dla elektryków), jak i Kierowcy (którzy prowadzą ciężarówki, walczą ze zwierzętami, zarządzają lokalizacjami i wiele więcej) są autoryzowani przez ich przywództwo odmówiło przekroczenia linii pikiet i dokonali tego wyboru podczas strajku pisarzy. Członkowie DGA i SAG również często odmawiali.

Negocjacje DGA zakończą się 7 czerwca, tego samego dnia, w którym rozpoczną się negocjacje SAG-AFTRA. Wiedząc o tym, 31 maja przywódcy Teamsters, IATSE, WGA i SAG-AFTRA wydali wspólne oświadczenie wspierające DGA w ich negocjacjach, deklarując, że „kiedy oczy całego świata ponownie zwrócą się w stronę stołu negocjacyjnego, wysyłamy jasne przesłanie dla AMPTP: Nie należy lekceważyć naszej solidarności”.

Kiedy pisarze rozpoczynają strajk, część branży może nadal działać, pod warunkiem, że ich pracownicy są gotowi przekroczyć linie pikiet. (Ze względu na dostępny personel WGA również nie może pikietować każdej produkcji, a zatem wybiera strategicznie.) Ale jeśli DGA lub SAG-AFTRA odejdą z pracy – lub jedno i drugie – wtedy produkcje zostaną zamknięte na całej planszy. Hollywood stanąłby w miejscu.

Oto, co jest w tym wszystkim najbardziej znaczące: wszystkie trzy związki mają nigdy strajkował w tym samym czasie, w historii Hollywood. Fakt, że taki scenariusz jest możliwy, a nawet prawdopodobny, podkreśla, jak niezwykła jest ta chwila w biznesie rozrywkowym. Technologia zawsze była głównym motorem negocjacji pracowniczych. Ale korzystanie przez duże firmy z usług przesyłania strumieniowego i ich zainteresowanie wycinaniem ludzi za pomocą technologii stanowi egzystencjalne zagrożenie dla każdego, kto tworzy telewizję, filmy i inną rozrywkę opartą na scenariuszu, która przynosi miliardy dolarów każdego roku. W tym momencie pytanie brzmi, czy Hollywood w ogóle ma przyszłość – czy też przemysł technologiczny pochłonie całą rozrywkę. Dla hollywoodzkich artystów i rzemieślników to los, z którym warto walczyć.