Strzelanie: Poznaj Maheshwari Chauhana, który zdobył dla Indii limit na 21. Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, wybierając „włoski sposób, w zabawny sposób” | Wiadomości sportowe-inne
Maheshwari Chauhan miała 12 lat, kiedy wzięła do ręki Beretta 682, jedną ze strzelb, która zdobiła ogromną kolekcję jej dziadka, entuzjasty broni.
To, co zaczęło się jako hobby podczas wakacji podczas odwiedzania rodzinnej strzelnicy w wiosce Siana w Radżastanie, teraz przekształciło się w coś znacznie poważniejszego. W zeszłym tygodniu 27-letni Chauhan zdobył kwalifikację do igrzysk olimpijskich w Paryżu po zajęciu drugiego miejsca w ostatnim turnieju kwalifikacyjnym do igrzysk olimpijskich w Doha.
Jej kwota oznaczała, że po raz pierwszy na igrzyskach olimpijskich w Indiach w strzelectwie do rzutków mogły rywalizować dwie kobiety. Potwierdziło to także rekord Indii, ponieważ obecnie w kraju będzie 21 strzelców, którzy będą dążyć do chwały na Igrzyskach, które odbędą się od 26 lipca do 11 sierpnia.
Dzięki srebrnemu medalowi w turnieju kwalifikacyjnym w Doha Chauhan wraz z Dhillonem wspiął się na pierwsze miejsce razem z 11 punktami, a za nim uplasował się Ganemat Sekhon, który na trzeciej pozycji znalazł się na liście zasług federacji do Paryża z dziewięcioma punktami.
Kiedy jednak zaczynała, Chauhan nie myślał o tych zapisach i liczbach. Dla niej dzień na strzelnicy oznaczał spędzenie czasu z rodziną na polach uprawnych w Siana.
Chauhan będą towarzyszyć jej dziadek Ganpat Singh, ojciec Pradeep Singh i brat Daksheshwar Singh. Chauhan początkowo próbowała swoich sił w strzelaniu z pułapek, ale rok później zaczęła grać w rzutki, co było bardziej złożoną i techniczną dyscypliną w porównaniu z pułapką i podwójną pułapką.
„Jedną z rzeczy, która sprawiła, że strzelanie było dla mnie czymś naturalnym, był fakt, że nie czułem żadnej presji. Po prostu traktowałem strzelanie ze strzelby jako sposób na relaks i zabawę. Tak, jako 12-latek zabrało trochę czasu, zanim przystosowałem się do fizycznej strony tego sportu, związanej z odrzutem broni i uderzeniem, ale potem trenowałem tylko przez 2–3 miesiące podczas wakacji szkolnych” – mówi Chauhan.
W przeciwieństwie do pułapek lub podwójnych pułapek, w których strzelcy strzelają do celów wystrzeliwanych z domów o stałym kącie, strzelcy w rzutkach mają cele latające z dwóch przeciwnych wież pod różnymi kątami i na różnych wysokościach. Sprawia, że lot celu jest nieprzewidywalny i trudniejszy w porównaniu z innymi zdarzeniami ze strzelbą.
Ale to nie była jedyna trudna część gry w skeeta, którą Chauhan musiał pokonać. „Jestem drobnym strzelcem, więc wiele osób potrzebuje czasu, aby uwierzyć, że potrafię posługiwać się strzelbą” – śmieje się. „Ale z drugiej strony pomogło mi spędzanie czasu na stacjach na wsi i robienie wrażeń na każdej stacji z wysokimi i niskimi domami”.
Przełom w 2017 roku
Po miejscu w pierwszej dwudziestce Pucharu Świata ISSF w Meksyku w 2013 r., Chauhan znalazł się w pierwszej dziesiątce Mistrzostw Azji w 2016 r. Ale dopiero brąz na Mistrzostwach Azji w 2017 roku pokazał, że Chauhan stał się poważnym talentem na scenie krajowej.
Strzelanka miała być członkiem indyjskich drużyn biorących udział w Pucharach i Mistrzostwach Świata, zanim zdobyła brąz na tegorocznych Mistrzostwach Azji w Kuwejcie, gdzie Raiza Dhillon zdobyła pierwszy w Indiach wynik w rzutkach na Igrzyska w Paryżu.
Chauhan twierdzi, że mimo że kończyło się jej czas na zdobycie kwoty, zachowała spokój i ufała ciężkiej pracy, którą włożyła podczas treningów pod okiem włoskiego trenera Riccardo Filipellego w Aritzo, gdzie srebrna medalistka igrzysk olimpijskich w Tokio Diana Bocosi i srebrna medalistka finału Mistrzostw Świata 2022 medalistka Martina Bartolomei również trenuje.
„Najważniejszą rzeczą, jakiej nauczyłem się we Włoszech, było to, że włoscy strzelcy strzelali ze zrelaksowanym umysłem. Nie angażują się zbytnio i skupiają się na dobrej zabawie związanej ze sportem” – mówi Chauhan.
Dodaje: „Dla mnie zmianą był sposób mocowania broni. Wcześniej łączyłem się przed celem z leadem. Teraz montuję pistolet i łączę się z nim przede mną, a następnie idę za smyczą i strzelam. Tak, we Włoszech czułem się samotny ze względu na barierę językową, ale potem spędzałem 5-6 godzin na strzelnicy i pod koniec dnia byłem tak zmęczony, że nie miałem o czym myśleć i po prostu spałem.
Podczas gdy Filipelli kazał jej ponownie nauczyć się niektórych technik, podkreślił, że Chauhan potrzebuje „dobrej zabawy”. Lub, jak mówi, „po włosku, w zabawny sposób”.
„Pierwszą rzeczą dla mnie było sprawienie, żeby poczuła się swobodnie i zrozumiała, że u podstaw gry w rzutki powinna być dobra zabawa. Dużo pracowaliśmy nad ruchem, wyglądem kolby i ukierunkowanym podejściem. Ale podstawą było kręcenie filmów po włosku, w zabawny sposób” – mówi Filipelli w rozmowie z The Indian Express.
Kiedy wzięła udział w konkursie w Doha, Chauhanowi dźwięczały w uszach słowa nie tylko Filipellego, ale nawet Dhillona. „W Doha Raiza powiedziała mi, że kiedy dostała kontyngent w Kuwejcie, strzeliła, nie myśląc o miejscu kwotowym. Dało mi to wiarę, że mogę strzelać zgodnie ze swoimi mocnymi stronami” – mówi Chauhan.
Kiedy wróciła z medalem i kwotą, przypomniał jej się dziadek, który zmarł w 2012 r. „Widzenie, jak zdobywam kwotę dla Indii i upewnienie się, że dwie indyjskie strzelniczki pojadą na Igrzyska Olimpijskie w Paryżu coś, z czego byłby dumny”.
Strzelec z Radżastanu w zeszłym roku poślubił strzelca i przedsiębiorcę hotelowego Adhiaja Singha, a rodzina ma również strzelnicę w Rajsamand, gdzie obecnie trenuje. „Byłam zaszczycona, że mogłam mieć całe wsparcie ze strony mojej rodziny, mojego męża Adhiraja Singha i jego rodziców. W przypadku strzelby sprawa staje się trudniejsza, jeśli zacznie się liczyć, ile wydajesz. Na szczęście w moim przypadku tak się nie stało” – mówi Chauhan
