To były tylko dwa słowa, ale zadali cios.

Jak mówi Michael J. Fox, usłyszenie słów „choroba Parkinsona” w wieku 29 lat od swojego lekarza „zatłukło go”.

Diagnoza pojawiła się w 1991 roku — dwa lata po zakończeniu jego przebojowego sitcomu „Więzi rodzinne” i rok po tym, jak trzeci film „Powrót do przyszłości” trafił do kin.

„Nie jestem kimś, kto powinien to dostać”, wspomina, jak powiedział neurologowi podczas sceny w filmie „Still: A Michael J. Fox Movie”, którego premiera odbyła się w piątek na festiwalu filmowym w Sundance. Przegrywasz tę grę, pomyślał. nie wygrywasz.

Ale wtedy Fox przekazał tę wiadomość swojej żonie, z którą był od trzech lat, Tracy Pollan, która była także jego koleżanką z planu „Family Ties”.

– W zdrowiu i chorobie – powiedziała.

Wspomnienie tego momentu przez Foxa jest jedną z najbardziej poruszających scen w filmie. W tym momencie staje się szczególnie jasne, że w swej istocie „Still: A Michael J. Fox Movie” nie jest filmem o gwieździe filmowej ani o człowieku zmagającym się z wyniszczającą chorobą.

W swej istocie „Still” opowiada o ludziach, którzy cię wspierają i podnoszą na duchu, którzy mogą cię rozweselić nawet w najtrudniejszych dniach. Nigdzie w filmie Fox nie uśmiecha się szerzej i nie śmieje się głośniej niż wtedy, gdy jest z rodziną.

Scott G. Winterton, Deseret News

Kiedy redaktor „Still”, Michael Harte, zdał sobie z tego sprawę, było to zniechęcające zadanie przycięcia tysięcy godzin materiału filmowego z „niesamowitej historii” Foxa do 90-minutowego filmu – co, jak powiedział Deseret News, było „z pewnością największym wyzwaniem” całej swojej karierze — o wiele bardziej wykonalne.

A po premierze końcowego produktu na Festiwalu Filmowym w Sundance Fox nie mógł się powstrzymać od podziwiania ludzi, którzy otaczają go każdego dnia.

„Kiedy patrzę na film, rzeczą, która krzyczy na mnie z powodu tego, jakie miałem szczęście i jak udane było moje życie, są sprawy z moją rodziną” – powiedział Fox w pytaniach i odpowiedziach z publicznością po projekcji. „To taka radość.

„To było niesamowite życie, a największą jego częścią byli oni”.

Droga Michaela J. Foxa do sławy

W scenie otwierającej film „Still” Fox wspomina swój pierwszy zauważalny objaw choroby Parkinsona. Był rok 1990, a on leżał w łóżku, skacowany (film opowiada otwarcie o alkoholizmie Foxa, mimo że jest trzeźwy od 30 lat). Gdy podniósł rękę do twarzy, aby nie dopuścić do oczu światła słonecznego, Fox zauważył, że jego lewy mały palec drga – co, jak powiedział, było „wiadomością z przyszłości”.

Następnie film przenosi się do dnia dzisiejszego, kiedy Fox stoi przy umywalce w łazience. Całe ramię mu drży, gdy wyciska pastę do zębów na szczoteczkę.

To wstrząsające zestawienie, jedno z wielu w całym filmie.

„Still” ma dużo humoru — wczesna scena pokazuje, jak Fox dochodzi do siebie po upadku na nowojorskim chodniku. Wstając, aktor woła do przechodzącej osoby: „Miło cię poznać! Zwaliłeś mnie z nóg! Ale widzisz też wizażystę pracującego nad zatuszowaniem siniaków na twarzy Foxa po tym, jak upadł i uderzył twarzą w meble – mówi, że nie w sposób, w jaki zwykle uderza w meble.

Poprzez dynamiczną sekwencję klipów z kariery Foxa, „Still” pokazuje aktora u szczytu jego sławy — w pewnym momencie Fox miał pierwsze i drugie miejsce wśród najlepszych filmów w kraju dzięki „Powrotowi do przyszłości” ” i „Nastoletni wilkołak”. Następnie przenosi się do Foxa w dzisiejszych czasach, wkładając całą swoją koncentrację w chodzenie po pokoju z trenerem fizycznym, który przypomina mu, aby zwolnił.

Scott G. Winterton, Deseret News

„Still” poświęca dużą część czasu na tematy inne niż choroba Parkinsona. Jedną z najbardziej zdumiewających części filmu jest sposób, w jaki wykorzystuje materiał filmowy z rolami, które ugruntowały sławę Foxa, aby pomóc opowiedzieć historię aktora.

Jest tam ekscytujący montaż, który wykorzystuje rozbudzającego DeLoreana, aby zilustrować szalenie napięty harmonogram Foxa, który podróżuje tam iz powrotem, aby jednocześnie kręcić „Family Ties” i „Back to the Future”. W pewnym momencie klip z „Family Ties” pokazuje ojca postaci Foxa, Alexa P. Keatona, pytającego, czy jego syn poradzi sobie na dwóch stanowiskach. Sceny z filmów „Więzi rodzinne” i „Bright Lights, Big City”, w których wystąpili Fox i Pollan, pomagają opowiedzieć historię miłosną tej pary.

Kiedy „Still” zapada na chorobę Parkinsona, Fox opowiada, jak maskował drżenie we wczesnych latach, trzymając przedmioty w lewej ręce. Następnie rozwija się montaż klipów filmowych i telewizyjnych z tego okresu, ujawniając, jak Fox utrzymywał tę diagnozę w tajemnicy przed opinią publiczną przez siedem lat.

Walka z chorobą Parkinsona

Sposób, w jaki Fox to opisuje, wierzył, że myślenie o chorobie Parkinsona przyspieszy jej nadejście. Sięgnął więc po alkohol, żeby się odciąć. Był zły i ponury.

Strach, jak teraz przyznaje, był podstawą tego zachowania.

W pewnym momencie jego żona, jego ugruntowany wpływ, która rozmawia z nim jak nikt inny, skonfrontowała go: „Czy tego właśnie chcesz?” Fox przypomina sobie jej słowa. „Czy to jest to, czym chcesz być?”

Trzeźwość początkowo doprowadziła go do jeszcze niższego punktu, powiedział Fox, ponieważ nie mógł uciec od siebie. Ale w końcu stawił czoło swojej rzeczywistości, upubliczniając swoją diagnozę i zakładając Fundację Michaela J. Foxa, aby przyczynić się do wysiłków badawczych.

Scott G. Winterton, Deseret News

Po projekcji członek widowni, który powiedział, że ma krewnego z chorobą Parkinsona, pochwalił Foxa i jego fundację za wszystkie wysiłki mające na celu znalezienie lekarstwa na chorobę Parkinsona, w tym zebranie 2 miliardów dolarów na badania nad chorobą Parkinsona.

„Ta liczba, choć imponująca, w pewnym sensie mnie wkurza, ponieważ mam nadzieję, że już z tym skończymy. Ale nauka jest trudna” – odpowiedział Fox podczas pytań i odpowiedzi po projekcji, zauważając, że poczyniono postępy w znalezieniu lekarstwa, w tym możliwości profilaktycznego zastrzyku zapobiegającego chorobie Parkinsona.

„Ludzie mówią mi:„ Ale to będzie po twoim czasie, zgadzasz się z tym? ”- kontynuował Fox. „A ja myślę, że… byłoby wspaniale. Po prostu to zrób. Nie obchodzi mnie, czy jestem w autobusie, czy w drodze, zrób to”.

Fox nazwał to „przywilejem”, aby móc używać jego nazwiska, aby pomóc naukowcom w uzyskaniu funduszy na poszukiwanie odpowiedzi. „To taki przywilej, taki dar, że nie mam na co narzekać” – powiedział.

Michael J. Fox, optymista na wskroś

Podczas pytań i odpowiedzi Fox mówił tym samym optymistycznym tonem, który przenika film „Still: A Michael J. Fox Movie”, który pojawi się na Apple TV+ jeszcze w tym roku.

Aktor i autor otrzymali emocjonalną owację na stojąco po filmie i ponownie, gdy pytania i odpowiedzi dobiegły końca. Każda odpowiedź, jakiej udzielił podczas pytań i odpowiedzi, wywoływała okrzyki publiczności.

Ale Fox wyjaśnił, że są sytuacje, w których optymizm wydaje się nieco poza zasięgiem.

„Ostatnio doszło do tego, że z tymi wszystkimi kontuzjami nigdy nie byłem zbyt ponury, ale z pewnością byłem rozczarowany tym, jak się sprawy potoczyły” – powiedział 61-letni aktor podczas pytań i odpowiedzi, zauważając, że miał otrzeźwiającą rozmowę z samym sobą na temat różnych kierunków, w jakich może potoczyć się jego życie. Ale potem Fox przypomniał sobie zdanie, które napisał w swojej najnowszej książce.

„Dzięki wdzięczności optymizm jest trwały i tak właśnie myślę o życiu” – powiedział swoim słuchaczom. „To skały. Wezmę to. Kocham moje życie. Kocham moją rodzinę. Kocham to co robię. Uwielbiam to, że ludzie reagują na to, co robię. Uwielbiam to, że mogę być przykładem dla innych ludzi i pomagać im w rozwiązywaniu ich problemów. … Bawię się i cieszę się, że jesteś ze mną.”