Legendarny indyjski pałkarz Sunil Gavaskar powiedział, że byłoby stosowne, gdyby Rahul Dravid otrzymał od indyjskiego rządu tytuł Bharat Ratna. Dravid niedawno zakończył dwuipółletnią pracę trenerską z indyjską drużyną do triumfu w Pucharze Świata T20 w Indiach Zachodnich w 2024 r. Pod jego wodzą Indie zajęły również drugie miejsce w Pucharze Świata ODI mężczyzn w 2023 r. i finale Mistrzostw Świata w Testach w 2023 r., oprócz wygrania Pucharu Azji w tym samym roku. Dravid, były kapitan Indii, który zdobył 24 177 biegów w krykiecie międzynarodowym, był również szefem NCA w krykiecie i wygrał Puchar Świata U19 w 2018 r. jako główny trener.

„Byłoby stosowne, gdyby rząd Indii uhonorował go nagrodą Bharat Ratna, bo właśnie tym naprawdę był. Wspaniały zawodnik i kapitan kraju, który odniósł słynne zwycięstwa w seriach wyjazdowych na Karaibach, kiedy zwycięstwa tam naprawdę coś znaczyły, a także zwycięstwo w Anglii, będąc jednym z trzech indyjskich kapitanów, którzy wygrali tam serię meczów testowych, wspaniały utalentowany trener w swojej wcześniejszej roli przewodniczącego Narodowej Akademii Krykieta, a następnie trenera drużyny seniorów.

„Na początku roku Bharat Ratna został przyznany niektórym liderom, którzy wykonali yeoman service dla społeczeństwa. Nawet ich najbardziej zagorzali zwolennicy zgodzą się, że wpływ, jaki mieli, ograniczał się głównie do ich partii i części kraju, z której pochodzili.

„Osiągnięcia Dravida przyniosły radość wszystkim poszczególnym partiom, kastom, wyznaniom, społecznościom i przyniosły niewypowiedziane szczęście całemu krajowi. Z pewnością zasługuje to na najwyższe wyróżnienie, jakie kraj może dać. No, wszyscy, proszę, dołączcie do mnie w prośbie do rządu o uznanie jednego z największych synów Indii. Bharat Ratna, Rahul Sharad Dravid. Brzmi wspaniale, prawda?” napisał Gavaskar w swojej kolumnie dla Mid-Day on Sunday.

Pochwalił również bezinteresowną postawę Dravida w czasach gry, która trwała w czasie, gdy był głównym trenerem drużyny indyjskiej. „W czasie, gdy grał, Dravid robił wszystko, o co go proszono. Gdy indyjski wicket padał pod koniec gry, wychodził do odbijania.

„Nie dla niego nocny stróż z prostego powodu, że jeśli on, jako pałkarz z najwyższej półki, nie mógł grać tych ostatnich minut dnia, jak można oczekiwać, że pałkarz z niższej półki to zrobi? Gdy proszono go o zatrzymanie wicketów, robił to, ponieważ pomagało to zespołowi think tank wybrać dodatkowego pałkarza lub rzucającego w zależności od boiska i przeciwnika.

„To jest nastawienie na drużynę, które wpoił drużynie i jeśli tak będzie dalej, to drużyna indyjska wygra jeszcze wiele trofeów i serii. Jego spokój również udzieliłby się drużynie, co można było zobaczyć w sposobie, w jaki zachowali zimną krew w zaciętych meczach z Pakistanem i finale, kiedy RPA wyglądała, jakby uciekała z grą. Odszedł na haju z wdzięcznością narodu oszalałego na punkcie krykieta” – podsumował Gavaskar.

(Ta historia nie była edytowana przez zespół NDTV i została wygenerowana automatycznie na podstawie kanału syndykowanego.)