Członkowie rodzin pacjentów, którzy niedawno opuścili szpital, mogą być bardziej narażeni na zakażenie oporne na antybiotyki, często nazywane superbakteriami, nawet jeśli u pacjenta nie zdiagnozowano tej samej infekcji, co sugeruje, że szpitale odgrywają rolę w rozprzestrzenianiu się opornych bakterii w społeczności – wynika z nowego badania.

Badanie „Hospitalizacje wśród członków rodziny zwiększają ryzyko zakażenia MRSA w gospodarstwie domowym” zostało opublikowane w Internecie w Kontrola Zakażeń i Epidemiologia Szpitalna 7 sierpnia.

Kiedy niedawno u pacjentów hospitalizowanych zdiagnozowano superbakterię — zakażenie gronkowcem złocistym opornym na metycylinę (MRSA) — ryzyko dla krewnych mieszkających z nimi było jeszcze wyższe. Im dłuższy pobyt krewnego w szpitalu, nawet bez diagnozy MRSA, tym wyższe ryzyko dla członków rodziny.

„Podczas pobytu w szpitalu pacjenci mogą zostać zakażeni szczepem MRSA i przekazać go członkom swojej rodziny” – powiedział dr Aaron Miller, główny badacz i adiunkt w dziedzinie chorób wewnętrznych i chorób zakaźnych na Uniwersytecie w Iowa.

„Sugeruje to, że szpitale przyczyniają się do rozprzestrzeniania MRSA w społeczności poprzez wypisanych pacjentów, którzy są bezobjawowymi nosicielami”.

Miller zaleca szpitalom udoskonalenie praktyk kontroli zakażeń, w tym testowanie kolonizacji MRSA, zwłaszcza przy wypisie, nawet jeśli nie ma objawów zakażenia. Powiedział, że kolonizację MRSA i zakażenia można śledzić wśród pacjentów szpitali i ich kontaktów domowych, aby skuteczniej identyfikować i łagodzić transmisję.

„To ważne badanie ilustruje ryzyko rozprzestrzeniania się opornych patogenów związanych z opieką zdrowotną i podkreśla zasadnicze znaczenie podstawowych praktyk dotyczących zakażeń” — powiedział prezes SHEA Thomas Talbot, MD, główny epidemiolog szpitalny w Vanderbilt University Medical Center. Talbot nie był zaangażowany w badania.

„Higiena rąk, czyszczenie środowiska i standardowe interwencje mające na celu ograniczenie kolonizacji gronkowcami mają kluczowe znaczenie dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się opornych bakterii w placówkach opieki zdrowotnej”

Zakażenia MRSA są znane jako superbakterie, ponieważ nie reagują na powszechne antybiotyki, co utrudnia ich leczenie. MRSA występuje zazwyczaj u osób, które przebywały w szpitalu lub innym ośrodku opieki zdrowotnej, takim jak dom opieki, ale MRSA rozprzestrzenia się również w społecznościach poza szpitalem, zwykle poprzez kontakt skóra do skóry.

Większość osób zakażonych MRSA nie odczuwa żadnych objawów, jednak bakteria ta może powodować bolesny obrzęk, jeśli dostanie się pod skórę, a jeśli rozprzestrzeni się na inne części ciała, np. krew lub płuca, może być śmiertelna.

Naukowcy wykorzystali obszerną bazę danych roszczeń ubezpieczeniowych, która obejmowała 158 milionów osób ubezpieczonych, mających dwóch lub więcej członków rodziny objętych tym samym ubezpieczeniem, aby dowiedzieć się, w jaki sposób MRSA rozprzestrzenia się po pobycie członka gospodarstwa domowego w szpitalu.

Przeglądając 424 512 przypadków MRSA wśród 343 524 ubezpieczonych osób, badanie wykazało 4724 przypadki MRSA potencjalnie przeniesionego na członka rodziny od krewnego, który niedawno był w szpitalu i miał zdiagnozowane MRSA. Znaleziono również 8064 potencjalne przeniesienia MRSA po hospitalizacji członka rodziny, który nie miał zakażenia MRSA.

„Ważne jest, aby nie przeceniać ryzyka związanego z pobytem w szpitalu” – powiedział Miller. „Chociaż zidentyfikowaliśmy istotny czynnik ryzyka transmisji w gospodarstwie domowym i społeczności, bezwzględne ryzyko pozostaje stosunkowo niskie”.

Osoby, które miały kontakt z niedawno hospitalizowanym członkiem rodziny zakażonym MRSA, miały ponad 71 razy (7000%) większe prawdopodobieństwo zakażenia MRSA w porównaniu z osobami zapisanymi na badanie, których członek rodziny nie był hospitalizowany lub nie miał kontaktu z MRSA w ciągu poprzednich 30 dni.

Posiadanie w gospodarstwie domowym członka rodziny, który był hospitalizowany, ale nie miał MRSA, zwiększało ryzyko zakażenia MRSA u krewnego w miesiącu po wypisie ze szpitala o 44%.

Im więcej czasu członek rodziny spędził w szpitalu, tym większe prawdopodobieństwo, że ktoś w jego gospodarstwie domowym zarazi się MRSA. Jeśli pacjent przebywał w szpitalu od jednego do trzech dni w poprzednim miesiącu, prawdopodobieństwo, że krewny zarazi się MRSA, wzrosło o 34% w porównaniu z osobami, które nie były ostatnio hospitalizowane w gospodarstwie domowym.

Jeśli członek rodziny był hospitalizowany przez cztery do dziesięciu dni, prawdopodobieństwo zakażenia MRSA u krewnego wzrastało o 49%, a w przypadku hospitalizacji trwających dłużej niż 10 dni prawdopodobieństwo zakażenia krewnych z tego samego gospodarstwa domowego wzrastało o 70–80%.

Inne czynniki związane z zakażeniami MRSA wśród domowników obejmowały liczbę innych chorób, wcześniejsze stosowanie antybiotyków i obecność małych dzieci w rodzinie.