Edukacja na temat astmy jest kluczowym narzędziem poprawy życia osób cierpiących na astmę na całym świecie.

Astma jest przewlekłą chorobą układu oddechowego, która dotyka dzieci i dorosłych. Na całym świecie ponad 250 milionów osób cierpi na astmę, a w 2019 r. astma spowodowała szacunkowo 455 000 zgonów. Większość przedwczesnych zgonów z powodu astmy ma miejsce w krajach o niskim i średnim dochodzie (LMIC), gdzie często występuje niedodiagnozowanie i niedostateczne leczenie.

Życie z astmą może być trudne, ale przy odpowiedniej edukacji możliwe jest skuteczne leczenie za pomocą leków i innych środków.

„Wspólna praca na rzecz podnoszenia świadomości na temat astmy jest niezwykle istotna; zbyt wiele dzieci i dorosłych cierpi niepotrzebnie. Musimy zadbać o to, aby osoby chore na astmę oraz wszystkie osoby zajmujące się ich opieką posiadały informacje potrzebne do osiągnięcia najlepszych wyników ”- powiedziała dr Bente Mikkelsen, dyrektor Departamentu Chorób Niezakaźnych, Rehabilitacji i Niepełnosprawności w WHO.

Edukacja zwiększy zrozumienie choroby osób cierpiących na astmę i ich rodzin oraz umożliwi im kontrolowanie leczenia.

Typowe tematy obejmują:

• czym jest astma i co dzieje się w płucach
• objawy astmy
• jak prawidłowo stosować leki na astmę
• jak zmniejszyć narażenie na czynniki wywołujące astmę, takie jak dym tytoniowy i zanieczyszczenie powietrza
• jak ocenić kontrolę astmy i postępować w przypadku nasilenia objawów astmy.

Informacji tych, najlepiej obejmujących spersonalizowany plan działania w przypadku astmy, mogą udzielić lekarze, pielęgniarki, farmaceuci lub inni pracownicy służby zdrowia. Istnieją także przykłady edukacji dotyczącej astmy prowadzonej w szkołach lub grupach wzajemnego wsparcia. Wraz z rosnącym wykorzystaniem technologii cyfrowej telefony komórkowe i aplikacje cyfrowe mogą być wykorzystywane do wspierania edukacji w zakresie astmy.

Umożliwianie osobom cierpiącym na astmę samodzielnego radzenia sobie ze swoją chorobą

• poprawić przestrzeganie zaleceń lekarskich wśród osób chorych na astmę
• ograniczyć liczbę wizyt w nagłych wypadkach i hospitalizacji związanych z astmą
• obniżyć koszty opieki zdrowotnej
• zmniejszyć absencję związaną z astmą w szkole i pracy.

Oprócz dostarczania informacji osobom chorym na astmę i ich rodzinom, należy zwrócić się do innych ważnych grup.

Niezwykle istotne jest, aby pracownicy służby zdrowia posiadali niezbędną wiedzę i umiejętności do diagnozowania astmy i jej leczenia oraz zapewniania pacjentom odpowiedniego wsparcia. Astma jest często błędnie diagnozowana, jak na przykład zapalenie płuc lub gruźlica, a leczenie może być przestarzałe lub niewłaściwe, na przykład stosowanie leków doustnych lub dożylnych zamiast inhalatorów.

Decydenci i planiści opieki zdrowotnej muszą zrozumieć ciężar chorób, koszty niekontrolowanych objawów i ataków astmy oraz dostępne opłacalne metody leczenia. W wielu krajach LMIC w placówkach opieki zdrowotnej brakuje podstawowych elementów leczenia astmy, takich jak inhalatory, które mogą zmienić życie osób chorych na astmę.

Globalny Sojusz przeciwko Przewlekłym Chorób Układu Oddechowego (GARD) to sieć powołana przez WHO, której celem jest zmniejszenie globalnego obciążenia przewlekłymi chorobami układu oddechowego, ze szczególnym uwzględnieniem LMIC. Organizacje członkowskie GARD współpracują, aby dzielić się dobrymi praktykami i zasobami w zakresie edukacji na temat astmy oraz opracowywać proste komunikaty mające na celu wsparcie podmiotów świadczących opiekę zdrowotną i osób cierpiących na astmę.

„Globalna Inicjatywa na rzecz Astmy (GINA) podkreśla potrzebę zapewnienia osobom chorym na astmę odpowiedniej edukacji w zakresie leczenia choroby oraz istotną rolę pracowników służby zdrowia w dostarczaniu takich informacji. GINA angażuje się we współpracę z innymi członkami GARD w celu wspierania nasze wspólne wysiłki i wpływ w tym krytycznym obszarze” – powiedziała profesor Arzu Yorgancioglu, przewodnicząca Globalnej Inicjatywy na rzecz Astmy.

Zbiór zasobów edukacyjnych dotyczących astmy pochodzących od członków WHO i GARD można znaleźć w tym zbiorze tematycznym na Portalu Działań Wiedzy WHO na temat chorób niezakaźnych.