Autor: Dr Nivedita Vishwanath Adapa, Dyrektor i Konsultant Medycyny Rozrodczej (IVF) w Szpitalu Manipal w Mysuru

Światowy Dzień Zapłodnienia In vitro obchodzony jest co roku 25 lipca, aby upamiętnić i docenić wkład zapłodnienia in vitro w dziedzinie niepłodności. Pomaga również zwiększyć świadomość społeczną na temat postępu w dziedzinie niepłodności i różnych dostępnych opcji leczenia.

Pierwsze na świecie dziecko z zapłodnienia in vitro, Louise Brown, urodziła się 25 lipca 1978 r. w Manchesterze w Anglii, jako córka Lesley i Petera Brown. Jej lekarz, dr Patrick Steptoe i embriolog Robert Edward pracowali ponad dekadę, zanim osiągnęli sukces.

Zapłodnienie in vitro obejmuje 3 etapy

1. Kontrolowana hiperstymulacja jajników (COH) pęcherzyków za pomocą codziennych zastrzyków.

2. Zbiórka jaj.

3. Transfer zarodka świeżego lub mrożonego.

Jednym z największych postępów w tej dziedzinie jest kriokonserwacja lub zamrażanie plemników, jajeczek i zarodków. Zrewolucjonizowało to dziedzinę zapłodnienia in vitro i zwiększyło sukces zapłodnienia in vitro wielokrotnie.

Pierwszą udaną próbę zamrożenia zarodków podjął w 1983 r. Alan Trounson. Od tego czasu transfer zamrożonych zarodków stał się integralną częścią zapłodnienia in vitro. Zarodki są zamrażane w temperaturze -196 °C w kriotankach z ciekłym azotem trzeciego lub piątego dnia. Zamrażanie i rozmrażanie zarodków jest bardzo wydajnym procesem i ponad 95% zamrożonych zarodków przeżywa ten proces.

Przyszłej matce mogą zostać podane tabletki estrogenowe w celu odbudowy wyściółki macicy przed otrzymaniem terapii progesteronowej, aby uczynić macicę podatną na zarodek. Zamrożone zarodki są następnie rozmrażane i przenoszone w 3. lub 5. dniu. Nie ma znaczącej różnicy między wskaźnikiem urodzeń żywych przy transferze zamrożonych lub świeżych zarodków.

Dlaczego zarodki są zamrażane?

OHSS (hiperstymulacja jajników) to powikłanie, które może wystąpić podczas COH u niektórych pacjentek. Częstość występowania późnego OHSS można zmniejszyć, zamrażając zarodki i przenosząc je na późniejszym etapie, gdy jajniki staną się normalne.

Pacjenci, którzy poczęli swoje pierwsze dziecko poprzez IVF, mogą zamrozić dodatkowe zarodki. Te zarodki mogą być wykorzystane do poczęcia drugiego lub trzeciego dziecka w późniejszym terminie, unikając w ten sposób ponownego pobierania komórek jajowych.

Kobiety, które muszą poddać się operacji, radioterapii lub chemioterapii z powodu raka, mogą zamrozić swoje komórki jajowe lub zarodki przed rozpoczęciem leczenia raka.

Zamrożenie społeczne to kolejny wskaźnik, w którym kobiety, które chcą zajść w ciążę w późniejszym etapie, czy to z powodu zobowiązań zawodowych, czy też z powodu braku partnera, mogą zamrozić zarodki lub komórki jajowe i wykorzystać je w późniejszym etapie.

Czas przechowywania nie ma znaczącego wpływu na ciążę kliniczną, poronienie, implantację ani wskaźnik urodzeń żywych. Dlatego też, chociaż transfer świeżych zarodków jest nadal rutynowy, strategia zamrażania wszystkich zarodków została szeroko przyjęta i stosowana w ostatnich latach. Udowodniono, że jest to również bezpieczna procedura.

Zamrażanie zarodków wiąże się z kwestiami regulacyjnymi i prawnymi, takimi jak własność, zgoda i usuwanie niewykorzystanych zarodków. Dlatego też przed poddaniem się zabiegowi należy omówić te ryzyka ze specjalistą od płodności.

Dzięki zrozumieniu znaczenia i procesu kriokonserwacji zarodków, osoby i pary mogą podejmować świadome decyzje dotyczące zapłodnienia in vitro i opcji leczenia niepłodności.