Książę Harry reprezentuje wszystko, co kochają amerykańscy widzowie. Bycie „zapasowym” „dziedzicem” swojego brata, księcia Williama, czyni go słabszym. Jest byłym narkomanem, który żyje lepszym życiem i wychwala zalety terapii. Jest także bogatym człowiekiem, który na pozór ma dobre serce. Nic dziwnego, że prasa po obu stronach stawu chce go pożreć.

Dowodzi tego każdy przystanek podczas jego ostatniej podróży medialnej po Stanach Zjednoczonych, promującej jego bestsellerowy pamiętnik „Spare”, a jednocześnie pokazuje, jak „karmi bestię” w jednym kraju i prowadzi ją na uwięzi w drugim. Jak czytamy w recenzji The Economist, z brytyjską prasą „Spare”. „miał zakłopotanie bogactwem; Harry miał zakłopotanie bogactwem”.

Setki tysięcy ludzi w Wielkiej Brytanii stworzyło „Spare” najszybciej sprzedającą się książką non-fiction w tym kraju. Według Penguin Random House sprzedano 1 430 000 egzemplarzy pierwszego dnia w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Wielkiej Brytanii łącznie.

Oczywiście ludzie nie wdzierają się na jej strony ani nie wgryzają się w „Harry’ego i Meghan”, aby zdobyć wiedzę na temat pasożytniczych relacji między brytyjską prasą tabloidową a biznesem, który prowadzi rodzinę królewską, The Firm.

Amerykańskim mediom i ich konsumentom „Spare” to celebrytka oferująca najbardziej ekskluzywny dostęp w okolicy, w postaci primo dish na temat rodziny królewskiej. Królowa Elżbieta II żyła z bycia tajemniczą i niepoznawalną; tutaj mamy jej wnuka, który chce uczynić ją dla nas człowiekiem. Miłość ludzi do księżnej Diany jest wieczna, a wielu Amerykanów w zastępstwie obdarza ją uczuciem syna, który poślubił Meghan Markle, jedną z naszych córek.

Tak więc, aby uczcić wydanie swojej książki, książę Sussex usiadł z Andersonem Cooperem przy „60 Minutes”, po czym pojawił się w „Good Morning America” na 12-minutową rozmowę z Michaelem Strahanem, która trwała w rozszerzonej 29-minutowej wersji w czasie największej oglądalności. i na Hulu.

Niezależnie od tego, którą wersję wybierzesz, nie ma znaczenia, ponieważ Cooper i Strahan zasadniczo zajmowali się tym samym obszarem, zaczynając od powtórzenia pogardy Harry’ego dla brytyjskich tabloidów.

Cooper i Strahan osobno i podobnie zaprosili Harry’ego, aby otworzył się na temat swojej matki i nierozwiązanego żalu, który ogarnął go lata po jej śmierci. Wyjaśnił zakres i głębokość przepaści między nim a jego bratem Williamem; ujawnił swoje prawdziwe uczucia do królowej małżonki swojego ojca, króla Karola III, Camilli; i ustalił, co zamierzał osiągnąć, pisząc książkę tak odkrywczą, że zabiera miliony nieznajomych nie tylko pod skórę, ale także za zamek błyskawiczny spodni.

Książę Harry: 60-minutowy wywiad (CBS Broadcasting Inc.)

„Teraz, próbując mówić językiem, który być może rozumieją, usiądę tutaj i powiem wam prawdę słowami, które wychodzą z moich ust, zamiast wykorzystywać kogoś innego, nienazwane źródło, do karmienia kłamstwami lub narracją do tabloidowe media, które dosłownie radykalizują swoich czytelników, aby następnie potencjalnie wyrządzić krzywdę mojej rodzinie, mojej żonie, moim dzieciom” – mówi Cooperowi. . . i Strahan, w podobnych kategoriach.

Jednak żadne z nich nie umożliwiło zwykłym ludziom poznania księcia-celebryty, który sam się wygnał, lepiej niż Stephen Colbert w „The Late Show”, gdzie gospodarz i Harry zaangażowali się w 40-minutową kombinację odpowiedzi i emocjonalnego rozładowania nad szklankami tequili z dodatkiem limonki . Potraktuj to jako wyraz szacunku dla Colberta i rozczarowanie Cooperem i Strahanem, przy założeniu, że nocni gospodarze i prezenterzy wiadomości mają różne opisy stanowisk.

Nieświadomie gejzer głównego nurtu wiadomości z okazji wydania książki Harry’ego odsłonił miękkie brzuchy ankieterów, których zadaniem było sprawdzenie prawdziwości rodziny królewskiej. Z drugiej strony, kiedy przypomnimy sobie prawdziwy cel rozszerzonego ujawnienia się księcia Harry’ego i Meghan w amerykańskim społeczeństwie, Colbert zawsze miał zamiar prześcignąć innych.

Sława to jedyna waluta, jaką naprawdę ma książę Sussex; jego prawda i reputacja to główne produkty, którymi może handlować. Jest także w wyjątkowej sytuacji jako jedyny członek bardzo ekskluzywnej i nieprzejrzystej grupy, brytyjskiej rodziny królewskiej, która chce publicznie mówić o tym, jak wygląda dorastanie w pałacu. Dlatego Harry potrzebuje, aby amerykańskie media były po jego stronie, aby Amerykanie stanęli po jego stronie.

„To druga strona historii, po 38 latach” — mówi Harry Stephenowi Colbertowi we wtorkowym odcinku „The Late Show”. „Opowiedzieli swoją wersję wydarzeń. To jest druga strona”.

Takie deklaracje powinny automatycznie budzić w dziennikarzu sceptycyzm. Ale Cooper i Strahan odgrywali raczej rolę gościnnych przewodników niż ciekawskich rozmówców, starając się potwierdzić i zweryfikować charyzmę Harry’ego, zamiast ujawniać jego nieoczekiwane strony.

Jak wiele osób zwróciło uwagę w dyskursie, który otacza rodzinę królewską od czasu erupcji kwiecistych relacji o śmierci królowej Elżbiety jesienią, amerykańskie media stanęły na głowie, by wesprzeć Sussexes bez trzeźwego kwestionowania roli Harry’ego w utrwalaniu kolonialnych poglądów jego rodziny .

Filarem jego północnoamerykańskiej kampanii public relations jest ugruntowanie pozycji antyrasisty przeciwstawiającego się bigoterii brytyjskich tabloidów, nie tylko w obronie swojej żony, ale także w solidarności z osobami rasy innej niż biała. „Wielka Brytania nie jest bigoteryjna. Brytyjska prasa jest bigoteryjna” — mówi Strahanowi. „Ale źródło twoich informacji jest z natury rasistowskie, stronnicze i po prostu błędne, więc ta myśl przenika do umysłów wszystkich”.

Później dodaje: „Sposób, w jaki o niej mówią i sposób, w jaki ją traktują, jest niesamowicie podobny do wszystkich innych kolorowych”.

Michael Strahan przeprowadza wywiad z księciem Harrym w Los Angeles, Kalifornia, wtorek, 3 stycznia 2023 r. (ABC/Richard Harbaugh)

Ale to niekoniecznie pasuje do ludzi, którzy pamiętają nagłówki o filmie z 2009 roku, w którym nazwał oficera armii pakistańskiej „naszym małym przyjacielem z Paki” i żartował, że podchorąży wygląda jak „łachman”, dwie obraźliwe obelgi używany przeciwko ludności Pakistanu i Bliskiego Wschodu. Wpisuje się to w nawyk naszej kultury postrzegania rasizmu w kategoriach czarno-białych, polegając na reakcji Harry’ego na to, co stało się z Meghan, jako coś, co można zastosować do wszystkich.

Warto o tym wspomnieć, ponieważ Cooper miał doskonałą okazję, by skonfrontować Harry’ego z tym w trakcie ich wywiadu i niekoniecznie sprawiał, że wyglądał na hipokrytę. Harry toruje mu tę drogę, kiedy mówi: „Wszedłem w to niesamowicie naiwnie. Nie miałem pojęcia, że ​​brytyjska prasa jest taka bigoteryjna. Do diabła, prawdopodobnie byłem bigoteryjny przed związkiem z Meghan”.

„Myślisz, że byłeś bigoteryjny przed związkiem z Meghan?” Cooper pyta, doprowadzając Harry’ego do nagłego wycofania się i niepewnej odpowiedzi: „Nie wiem”, po czym dodaje: „Ujmij to w ten sposób: nie widziałem tego, co teraz widzę”. Jak, powiedzmy, ten incydent. . . za co pałac przeprosił w imieniu Harry’ego, powszechny ruch PR, jak teraz mówi, nie można ufać.

Chcesz otrzymywać codzienne podsumowanie wszystkich wiadomości i komentarzy, które Salon ma do zaoferowania? Zapisz się do naszego porannego biuletynu Crash Course.

W szerszym panteonie znanych osobistości, które są wystarczająco wysoko oceniane, by zdominować ważne nieruchomości w dwóch harmonogramach sieciowych, Harry nie jest, powiedzmy, publicznym zagrożeniem. Były to wywiady o niskiej stawce, których głównym celem, niezależnie od tego, na co Harry nalega, jest oczarowanie jego brata Williama w oczach amerykańskiej opinii publicznej. Rozmowy z tego tygodnia i pokazy, które miały miejsce wcześniej, prawdopodobnie osiągnęły ten cel.

Dlatego słabe pokazy Coopera i Strahana podczas wywiadów mają mniejsze znaczenie niż występ Harry’ego w „The Late Show”, gdzie ujawnił swoją komediową stronę, grał dla ludzi w teatrze iz łatwością nadążał za komediowym tańcem Colberta.

Colbert, który opisuje „Spare’a” jako „prawdziwego i emocjonalnie szczerego”, jest najbardziej sympatycznym uchem, biorąc pod uwagę jego publiczne doświadczenia z żalem, żałobą i uzdrowieniem. Lwia część ich rozmowy dotyczyła zmagań Harry’ego z utratą matki i jego wściekłości, że jego słowa o jego służbie wojskowej i zabitych przez niego talibskich bojownikach zostały wyrwane z kontekstu.

„To niebezpieczne. Moje słowa nie są niebezpieczne, ale sposób, w jaki je wypowiadam, jest bardzo niebezpieczny dla mojej rodziny”, mówi gospodarzowi i widzom „The Late Show”, dodając później, że po pracy z weteranami przez większą część ostatnich dwóch dekad, „całym moim celem, moją próbą podzielenia się tym szczegółem jest zmniejszenie liczby samobójstw”.

Ale interesujące momenty w wywiadzie były wtedy, gdy gospodarz zadał dodatkowe pytania, które wytrąciły Harry’ego z jego scenariusza, poszerzając szczelinę w oknie do jego psychiki. Po tym, jak Harry opisuje, jak media niszczą reputację i poczucie własnej wartości Meghan, oczerniając jej reputację, Colbert zastanawia się: „Czy myślisz, że intencją zawsze było zmuszenie jej do odejścia lub złamanie jej ducha, aby łatwiej było ją kontrolować? „

To sprawia, że ​​Harry zatrzymuje się i po trzeźwej odpowiedzi i kilku uderzeniach popija swojego drinka.

Oddzielnie trzy etapy osiągnęły to, czego chciał książę Harry, czyli wykorzystanie jednego ekosystemu medialnego przeciwko drugiemu, który oczerniał jego i jego żonę, ten sam, który wbił klin między jego rodzinę i jego brata, ojca i ich żony. Nie można winić faceta za walkę z Firmą poprzez zacieśnianie sojuszu z Hollywood. Ale należy się spodziewać, że działy wiadomości ABC i CBS nie będą mu tego tak łatwo ułatwiać.

W tym przypadku tego nie zrobili. Jednak dali Harry’emu powód, by entuzjastycznie wyrazić opinię publiczności Colberta: „Ameryka to wspaniałe miejsce do życia”. Z tego, co widzieliśmy na temat leczenia rękawiczek dla dzieci, które otrzymał w tym tygodniu, mężczyzna nie kłamie.