„Większość ładunków wybuchowych na tej plaży była prawdziwa, więc kiedy wybuchły, plaża się zatrzęsła”.

W 1997 roku zwykle spokojna plaża Curracloe w hrabstwie Wexford została przekształcona w scenę rozlewu krwi i horroru, gdy Steven Spielberg odtworzył D-Day w Irlandii.

Szeregowy Ryan został wydany i spotkał się z uznaniem krytyków i weteranów za sposób, w jaki przedstawił amerykański atak na plażę Omaha.

Fabuła opowiada o misji kapitana Johna Millera, granego przez Toma Hanksa, któremu powierzono zadanie odnalezienia Jamesa Francisa Ryana, szeregowca, którego trzech braci zginęło w akcji.

Reżyser z Irlandii Północnej Mark Huffam był kierownikiem produkcji i producentem zastępczym szeregowca Ryana.

Powiedział, że widok i dźwięk tej kultowej sceny na plaży, trwającej ponad 20 minut, był „przerażający”.

„Od samego początku założenie było następujące: «Chcemy, aby to wyglądało realistycznie»” – Huffam powiedział BBC News NI.

„Nie chcemy gloryfikować wojny, chcemy, aby wyglądała tak, jak naprawdę przeszli ci żołnierze i mężczyźni, kiedy trafili na plażę”.

Oznaczało to, że w sekwencji wykorzystano tylko trzy efekty specjalne, z prawdziwymi eksplozjami i ogniem.

Jednocześnie uruchomiło się osiem kamer, które uchwyciły emocje Hanksa, gdy ten obserwował śmierć towarzyszy w gradzie kul, pocisków i ostrzału snajperskiego z karabinu maszynowego.

Normandia była brana pod uwagę jako miejsce kręcenia zdjęć, ale szybko je wykluczono – wyjaśnił Huffam ze względu na powojenny rozwój sytuacji wzdłuż wybrzeża.

Zamiast tego, po szeroko zakrojonych poszukiwaniach, wybrano Curracloe, ponieważ nachylenie plaży umożliwiło barkowi wylądowanie na lądzie.

Huffam powiedział, że duża część planowania filmu, którego zdjęcia trwały niecałe 60 dni, była w głowie Spielberga.

Spotkawszy go po raz pierwszy na pokładzie minibusa, powiedział, że załoga „zawsze biegła, aby za nim nadążać”.

„Każdego wieczoru wysyłaliśmy mu faksem około 150 pytań, a ty przychodziłeś następnego ranka i na każde z nich otrzymywałeś zwięzłą odpowiedź” – wyjaśnił.

„Wszystkie wydziały zestawiły pytania, na które potrzebowały odpowiedzi: ilu żołnierzy będziemy mieć na tej scenie, czy będą to Dywizja Powietrznodesantowa, czy spadochroniarze, ilu będzie Niemców?”

Dbałość o szczegóły była tak wielka, że ​​rezerwiści armii irlandzkiej, werbowani jako statystowie, musieli posiadać certyfikat kompetentnych pływaków, podczas gdy byli żołnierze królewskiej piechoty morskiej pilotowali statek desantowy.

Pochodziły one z Palm Springs w USA, Southampton i dwóch bliżej domu, z hrabstwa Donegal.

Hanks i inne gwiazdy również zostały zmuszone do wzięcia udziału w obozie dla rekrutów, aby „w ciągu dwóch tygodni zostać przeszkoleni na żołnierzy”.

Wiązało się to „bez wyjątku” z nauką strzelania z karabinu maszynowego, spaniem pod plandeką i spożywaniem racji żywnościowych.

„Od czasu do czasu próbowali wymknąć się do biura produkcyjnego i zobaczyć, czy mogliby upiec trochę ugotowanego kurczaka, zamiast musieć go gotować sami” – ujawnił Huffam.

Dodał, że do nadania wodzie krwistoczerwonej barwy w Curracloe użyto setek galonów barwnika spożywczego, a w gotowości było około 600 członków załogi, od zespołów kaskaderskich po straż pożarną.

Pomogło to nadać ton odtworzeniu Omaha, w którym w D-Day zginęło ponad 2000 osób.

Podczas swoich badań Spielberg rozmawiał z amerykańskimi weteranami o ich doświadczeniach.