Rękawiczki zdjęto, gdy Rishi Sunak i Sir Keir Starmer zmierzyli się łeb w łeb w ostatniej debacie telewizyjnej na temat wyborów pomiędzy przywódcami.

Na nieco ponad tydzień do dnia wyborów przypadającego na 4 lipca była to szansa dla premiera Rishiego Sunaka na wywarcie wpływu na sondaże, podczas gdy Partia Konserwatywna przegrywała z Partią Pracy o 20 punktów.

Oto niektóre z najlepszych słownych sprzeczek z 75 minut debaty BBC.

Sunak wyciągnął wnioski ze swoich poprzednich wystąpień w debatach i od samego początku przystąpił do ataku.

Wielokrotnie przerywał przywódcy Partii Pracy, aby zdominować niektóre początkowe części debaty, zwłaszcza dotyczące imigracji.

Premier został także przesłuchującym, żądając poznania planu Partii Pracy dotyczącego postępowania z małymi łodziami i upierając się, że Sir Keir „nie jest szczery w stosunku do ludzi”.

Lider Partii Pracy próbował wznieść się ponad hejt, wzdychając i udzielając irytujących odpowiedzi, ale jego frustracja była widoczna.

Wskazując, że liczba imigracji „przekroczyła dach” za prezydentury Sunaka, Sir Keir jako dyrektor prokuratury wspomniał także o ściganiu gangów przestępczych i terrorystów.

Sir Keir otrzymał pierwsze brawa tego wieczoru za swój własny powrót, gdy Sunak ponownie mu przerwał, sugerując, że „jeśli posłucha się ludzi na widowni w całym kraju, być może nie straci się kontaktu”.

Gdy debata się rozpoczęła, przez pierwsze 20 minut w tle słychać było krzyki, a także kilka głośnych huków.

To wiadomość pochodziła od grupy propalestyńskich demonstrantów stojących przed Uniwersytetem Nottingham Trent.

Przewodniczący debaty Mishal Husain przyznał w połowie, że doszło do zakłóceń, zaznaczając, że protest jest ważną częścią brytyjskiej demokracji.

Podczas pierwszej debaty pojawiła się krytyka pod adresem Sira Keira, który nie potrafił powstrzymać ataków pana Sunaka na podatki.

W tamtym czasie Sunak przedstawił nową linię ataku, utrzymując, że laburzystowski minister cieni powiedział, że wydatki publiczne na zieloną energię mogą sięgnąć setek miliardów funtów, co doprowadzi do wyższych podatków.

Sunak ostro wyraził się także o szeregu bankructw samorządów, w tym w zarządzanym przez labourzystów Nottingham, gdzie toczyła się debata, twierdząc, że stanowią one „migawkę” tego, co stanie się pod rządami laburzystowskiego rządu.

Mimo że Partia Pracy zobowiązała się do utrzymania potrójnej blokady emerytur (co oznacza, że ​​emerytura państwowa zostanie zwiększona o najwyższą wartość ze wzrostu średnich zarobków, inflacji lub 2,5%), Sunak twierdził, że partia chce wprowadzić „podatek emerytalny”.

Sir Keir odpowiedział, nazywając to „fałszem” i dodał: „Podniósł podatki 26 razy – nikt nie podniósł większego podatku niż ten premier”.

Pan Sunak zakończył swoją odpowiedź na liczne pytania apelem do wyborców, aby nie „poddawali się” Partii Pracy – ani w kwestii granic, ani finansów, ani podatków lokalnych.

Sir Keir jednak od razu nawiązał do sposobu, w jaki Sunak poradził sobie z sagą dotyczącą zakładów wyborczych, co, jego zdaniem, pokazało, że premierowi nie udało się „przewodzić z frontu” w zakresie ogólniejszych standardów politycznych, a także podniósł karę policyjną nałożoną na Sunaka przez Partygate.

Podczas tej debaty obaj przywódcy byli wobec siebie bardziej szczerzy niż kiedykolwiek.

Nawet publiczność nie oszczędzała się, a jedna z osób oskarżyła Sunaka o bycie „całkiem przeciętnym premierem”, po czym zaatakowała sir Keira, twierdząc, że „za jego sznurki pociągają wysoko postawieni członkowie Partii Pracy”.

„Czy naprawdę jesteście najlepsi, jakich mamy, aby zostać następnym premierem naszego wspaniałego kraju?” – zapytał, wywołując głośne brawa.

Warto zauważyć, że chociaż sir Keir i pan Sunak uścisnęli dłoń pani Husain na koniec debaty, wydawali się unikać wzajemnego traktowania się w ten sposób.

Publiczność zadała pytanie na temat praw kobiet i praw osób transpłciowych w przestrzeniach jednopłciowych.

Sunak szybko utwierdził się w swoim przekonaniu, że ochrona przestrzeni kobiet jest kluczowa.

Sir Keir ostro skrytykował Sunaka za brak współczucia, mówiąc, że żartował na temat problemów transpłciowych w obecności pogrążonej w żałobie matki Brianny Ghey, transpłciowej nastolatki, która została zamordowana.

Nalegał, aby premier „przestał zawsze próbować wszystkich dzielić” poprzez wykorzystywanie ludzi jako „politycznej piłki nożnej” przy głośnych okrzykach aprobaty części tłumu.